Pozdrawiam serdecznie i przedstawiam jedno z ostatnio zadanych mi pytań w kontekście słów:
"Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec" (Mk 13,24-32)"
Pytanie jest oczywiste dla wielu: "Jak to możliwe, że Syn Boży nie wie?"
Wiem, że ta kwestia była już poruszana w innym temacie na tym forum. Mnie interesuje egzegeza i katolicki komentarz. Rzucam kamyczek do ogródka.
Pozdrawiam. Jeśli się powtarzam. Proszę usunąć ten post.

"On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi bys z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie..." (Filip 2). Jest więc pytanie biblistów, czy ogołocił sie także z wiedzy Boskiej...?. "Widać, że chodzi tu tylko ounizonego i egzystującego na ziemi Pana, który wyzbył sie sam wiedzu o owym dniu" (Włowdzimierz Bednarski, "W obronie wiary. Pismo Święte a nauka świadków Jehowy")
Fragment "ani Syn" nie we wszystkich kodeksach greckich sie znajduje. Dlatego jest bardzo wątpliwy.

Ten cytat jest czesto przytaczany przez swiadkow jehowy. To jest typowe dla nich. Bog ma wladze do pozbycia sie czesci boskosci np: wiedzy o pewnych rzeczach. I z tego skorzystal Jezus ktory przyszedl na ziemie i stał sie czlowiekiem.

Dość nieprecyzyjnie się wyraziłeś. Jezus jest w pełni Bogiem i w pełni Człowiekiem. W tym cytacie chodzi o wiedzę Człowieczeństwa Jezusa. Może to także oznaczać tego, że Jezusowi nie była ta wiedza potrzebna przy wypełnianiu Jego misji, która polegała na powiedzeniu tego wszystkiego, co usłyszał od Ojca i co miał do przekazania.

hm, wydaje mi sie ze czlowieczenstwo Jezusa nie mozna oddzielic od jego boskości. Myslę ze Jezus (Bóg) przychodzac na swiat w postaci czlowieka, juz wczesniej postanowił ze czegos, jako człowiek-Jezus nie będzie wiedział.
Moze rzeczywiscie nie wyrazilem sie dosc precyzyjnie. Jezus nie pozbyl sie boskosci, tylko wiedzy o jednym konkretnym wydarzeniu, będąc na ziemi.

Wcale nie o jednym - kiedy pewna kobieta dotknęła się z tyłu Jego szaty, On odwrócił się i spytał się "kto się mnie dotknął?". Jezus, jako człowiek, miał ograniczoną percepcję i wiedzę. I, co już zostało napisane, nie korzystał nagminnie ze sposobności aby "zasięgnąć" wiedzy boskiej

Zgoda, ale obstaje przy tym ze gdyby chcial wiedziec wczesniej to by wiedział, kto sie go dotknął.

Wie ponieważ jest Bogiem, nie wiedział jako Człowiek.

Pamiętajmy, że na ziemi w ludzkim ciele Jezus używał ludzkiego mózgu. W związku z tym był jak inni ludzie ograniczony, i to mocno, w swoim poznaniu
Jako Bóg dysponował tą wiedzą, ale z niej nie korzystał - pozostawała ona dla niego niejako "zasłonięta"

No dobrze. A co na to katolicka egzegeza? (Chociaż myślę, że i od strony teologii katolickiej temat nie został wyczerpany.) Pozdrawiam

Własnie zaprezentowałem oficjalne stanowisko Kościoła wobec problemu 2 natur w Jezusie Chrystusie
Już na soborze w Chalcedonie ustalono, że Jezus miał zarówno naturę boską, jak i ludzką - ze wszystkimi konsekwencjami. Więc jako człowiek miał ograniczoną wiedze i poznanie
A kto uważa że Jezus był takim "masterem" co jako Bóg-człowiek i tak wiedział zawsze wszystko - to popada w herezję monofizytyzmu i anathema sit

Kamyk - zgadzam się jeśli chodzi o stanowisko Kościoła w dziedzinie dogmatu: Jezus jest w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem. Ale dalej (z uporem maniaka) chciałbym poznać stanowisko egzegezy (katolickiej - właśnie ze względu na powyższą uwagę). Egzegezy jednak. Wydaje mi się, że jest tutaj jakaś różnica pojęć. Pozdrawiam.

Wydaje mi sie, że egzegeze tych fragmentów trzeba prowadzić właśnie w świetle dogmatu chrystologicznego chalcedońskiego
Może sprawdź czy jest jakiś przypis w Biblii do tego fragmentu...
Wiem natomiast jedno - nikt (po odpowiednich studiach oczywiście) inaczej nie odczytuje tego fragmentu

Na pewno trzeba odwołać sie do nauki o dwóch naturach w Chrystusie.
Biblista J. Kudasiewicz sugeruje, ze ten tekst Mk jako pierwotny, wydawał się niezozumiały dla pozostałych synoptyków (Mateusza i Łukasza), dlatego go uprościli; te słowa o Synu po prostu opuścili.
W Katolickim komentarzu biblijnym (Vocatio) autor wzmiankę o Synu w tekście Mk 13,32 uważa za zaskakującą, nie wyjaśnia jej, lecz przypomina, że była ona często wysuwana w dawnych sporach Chrystologicznych.
Teraz nie bywa tak wykorzystywana, chyba przez Jehowian, którzy nadal nie uznają dwóch natur w Chrystusie, a ową niewiedzę Syna przytaczają dla zaprzeczenia Jego Bóstwu.