<< Chodź, ukażę Ci Oblubienicę, Małżonkę Baranka.

Rdz 1, 26 : " A wreszcie rzekł Bóg: << Uczyńmy człowieka na Nasz obraz , podobnego Nam.(...)"
Zadziwiająca liczba mnoga, prawda? Coś jak, hmm "wielu bogów" ?!

„Bóg osobiście przyjął odpowiedzialność za stworzenia człowieka.
Pewien pisarz żydowski tak to komentuje:
>> Tak, człowiek jest istotą niemożliwą, niewytłumaczalną. A jednak ta istota niemożliwa istnieje. Znajduje się oto tutaj, podczas gdy ja zastanawiam się, czy zasługuje na istnienie. Jeśli chodzi o człowieka, jego istnienie wyprzedza udowodnienie słuszności tego istnienia. Jestem tu i nie wiem dlaczego ani dla czyjej zasługi. Znaczenie mojego istnienia zamiast wyprzedzać mnie, ujawni się później <<.
To właśnie ja sam muszę usprawiedliwić własną egzystencję. Muszę wykazać, czy Bóg uczynił dobrze czy źle stwarzając człowieka. To ja muszę uwierzytelnić ryzyko Boże.
To ja jestem powołany do przyznania Bogu racji.
Wiąże się z tym przepiękna interpretacja rabinacka, która tłumaczy, że liczba mnoga >uczyńmy człowieka< nie jest ani pluralis maiestatis, ani też nie dotyczy aniołów doradców (...) ale że dotyczy samego człowieka. Bóg mówi jakby do niego: pomóż mi w realizacji tego projektu. Współpracuj. Uda się nam zatem wykazać niesłuszność opinii ekspertów, którzy snuli ponure prognozy (że człowiek nie będzie udanym stworzeniem).
Człowiek staje się zatem współpracownikiem Boga przy realizacji projektu, który dotyczy jego samego.
W pewnym sensie Stwórca musi wspólnie z człowiekiem pracować nad nim, by arcydzieło się udało.” (A.Pronzato, Rozważania na piasku, Wydawnictwo W drodze 2004, str. 51-52)

A wreszcie rzekł Bóg: << Uczyńmy człowieka na Nasz obraz , podobnego Nam.(...)"
Zadziwiająca liczba mnoga, prawda? Coś jak, hmm "wielu bogów" ?!

A wiesz Brethil, to chyba nie chodzi w tym fragmencie o kościół, raczej o Nowe Jeruzalem... ale czy można bylo nazwac miasto oblubienicą??

Gdybym mógł to powiem że ....Uczyńmy człowieka na Nasz obraz , podobnego Nam.(...)" ....wyraźnie wskazuje że w niebie są Dwaj Bogowie , Bóg Ojciec i Bóg Syn

Z tego tekstu wynika że tych osób jest więcej niż jedna. Nie da się określić ile

A moim zdaniem chodzi nie o tylko Boga ale i o Anioły które mu służa
Bo sam Bóg nie działa ale ma do tego sługi.

Jeśli ktos się nawraca mówi się, ze to Bóg sprawił.
Chociaż to ksiądz lub ktos inny był osoba tłumacząca i nauczającą.

Mysle,ze i tutaj słowa które zostały wsadzone w usta Boga świadczyć mają raczej o współudziale Aniołów.

A jakiej jesteś religii że tak spytam

Różnie interpretowano to stwierdzenie - trudność egzegetyczną stanowi bowiem forma czasownika liczby mnogiej: na‘ăśeh – uczyńmy. Obecnie za większością biblistów przyjmuje się, że jest to tzw. pluralis deliberativus lub pluralis psychologicus. Jest to pewien rodzaj liczby mnogiej - liczba mnoga namysłu (zob. też Wj 3, 22; 11, 7; Iz 6, czyli forma stylistyczna wyrażająca naradę z samym sobą, zjawisko psychologiczne, które polega na tym, że mówiący niejako dzieli się na dwie osoby, z których jedna udziela drugiej rady lub zachęty. Uwydatnia to czynność Bożego rozumu decydującego się na powołanie do bytu najdoskonalszego i najszlachetniejszego dzieła na ziemi — człowieka. Bóg niejako zastanawia się, rozmawia z sobą, rozważa stworzenie człowieka.
Ten namysł Boży przypomina trochę tekst babil. epopei Enuma elisz, w której bóg Marduk naradza się jakoby z bogiem Ea, mówiąc do niego: Chcę połączyć krew, chcę, żeby zaistniały kości; chcę, żeby powstał Lilu — to znaczy człowiek.