Kolejny i za pewne nie ostatni temat z serii. Jak już większość z was zapewne się domyśliła, postanowiłem przeczytać NT. Z każdą kolejną kartką wydaje mi się bardziej dziwny i nieciekawy, ale może to tylko Mateusz jest wyjątkowym antytalentem pisarskim. W każdym bądź razie, do tematu dzisiejszych moich przemyśleń.
Dlaczego Jezus wybrał Piotra? Wiadomo, że troche nauczycielowi "przysłodził", co Chrystus skomentował następująco:

Niby luz. Ale za chwile Jezus powie coś innego, co po raz kolejny pokarze pewną jego cechę, która jakoś rzuciła mi się w oczy- częste zmiany nastroju, raz jest wyrozumiałym nauczycielem, a za chwile jedzie po wszystkich. I tak zaledwie po jakichś 10 linijkach mówi do Piotra co następuje:

E... O co kaman? Mówi- Piotr, jesteś super, myślisz dobrze, będziesz szefem wszystkich szefów. A chwile potem, mówi mu że jest szatanem i wogóle myśleć nie umie. O co w tym chodzi? No i dlaczego w takim razie wybrał Piotra, skoro jest szatanem? Dlaczego kogoś takiego wyznaczył na tak ważne zadanie? No i dlaczego Jezus ma takie dziwne wachnięcia nastrojów i wogóle jest niesprecyzowany, co moim skromnym zdaniem bardzo ujemnie wpływa na jego wizerunek?

Wybranie wybraniem, a ludzkie myślenie Piotra to zupełnie inna bajka. Czy Tobie mama, czy tata nigdy nie powiedział(-a), że jesteś zdolny, kochany, utalentowany, a za jakiś czas (gdy coś przeskrobałeś) nie nakrzyczeli na Ciebie Jak każdy co innego stan miłości rodzica, dumy z dziecka, a co innego zawód z powodu niewłaściwego zachowania.
To tak jakby ojciec zapisał Ci w testamencie swoją niezwykle dla niego kolekcję znaczków pocztowych, a później z powodu jakiegoś Twojego wybryku Cię z testamentu wykreślił- świadczyłoby to o niedojrzałości ojca, który nie przewiduje "upadków", błędów syna. Jezus wybrał sobie Piotra, ale to nie uczyniło z niego "nadczłowieka", który myśli jak Bóg. TO była zwykła ludzka troska o przyjaciela- nie chciał by Jezus mówił o odejściu swoim (to takie naturalne w odniesieniu do osób które się kocha- jak ja mówię Narzeczonej że mogę nie dożyć ślubu to też się oburza jak ja mogę tak w ogóle mówić- identyczna sytuacja).

A Jezus był dość dosadny w tym stwierdzeniu, ale czasem tak trzeba.

Bo Jezus nie wybierał aniołów - tylko ludzi z ich wadami, przywarami, lękami.....bo nie ma ludzi idealnych, pełnych dobra - to przymiot jedynie Boga.
"Ten bardziej miłuje, komu więcej darowano" (Łk 7,42) - a Piotrowi darował jeszcze trzykrotne zaparcie się Jezusa.

Jezus nie tylko wybrał Piotra, ale też odpowiednio go przygotował. Piotr, jak żaden z Apostołów, wiedział kto tu jest kim. Wiedział kto tu jest Bogiem a kto sam nic nie znaczy. I ta świadomość jest kluczem do wiary i jej fundamentem. Piotr miał jedną ważną cechę: nawracał się. Zawsze. Ilekroć usłyszał głos Jezusa, tyle razy się nawracał. To jest Jego potęga: On słuchał i nigdy nie zatwardzał serca na głos Jezusa. A fragment, gdzie Jezus zwraca się do Piotra nazywając go "szatanem" ma głębsze przesłanie, które widać dopiero kiedy się dobrze tą sytuację przemyśli.

Otóż ten, kto idzie z przodu, nie widzi tego, kto idzie z tyłu. Za to ten, kto idzie z tyłu, widzi tego, kto idzie z przodu. Skoro Jezus widział Piotra, to znaczy, że Piotr szedł z przodu a Jezus z tyłu. Słowa Jezusa "Zejdź mi z oczu" znaczą tyle co "Nie idź przede mną. Idź za mną". Na pierwszy rzut oka wydaje się to naganą, ale tak naprawdę jest także powołaniem. Piotr nie zamykał uszu na wołanie Jezusa. Raz powiedział: "Całą noc nic nie ułowiliśmy, ale na Twoje Słowo zarzucę znów sieci". Otóż nawet kiedy sam uważał, że coś nie ma sensu, to na Słowo Jezusa był posłuszny. I to był Jego skarb. To jest świętość św. Piotra. To jest jego pokora i siła. To jest właśnie to, co sprawiało, że Piotr był skałą. Posłuszeństwo Jezusowi, który jest Pasterzem owczarni, jest fundamentem Kościoła. Także św. Piotr, choć miał wiele wad ludzkich, miał to jedno, co sprawiało, że był najlepszym kandydatem ze wszystkich: posłuszeństwo i wierność.

Powiedziała. Ale z drugiej strony nikt odemnie nie wymaga objęcia takiej funkcji jak miał Piotr.

Yhm, a Jezus zamiast mu to wytłumaczyć jak dobry rodzić, zaczyna się pieklić, że Piotr, w telegraficznym skrócie, jest głupi.


A to jest tak naprawdę oderwane od rzeczywistości. Po kimś kto raz coś zrobił można się spodziewać, że dalej będzie to robił, a nie że nagle zrobi się silny i gotowy do objęcia ważnego, w tym przypadku ważne to mało powiedziane, stanowiska.


Sorry, ale to jest już maksymalna nadinterpretacja. Dlaczego? Ano dlatego, że zdanie przed tymi słowami Jezusa brzmii:

Co dobitnie wskazuje, że się mylisz i że Jezus miał Piotra za plecami.


Może i był posłuszny, ale często tracił wiarę, wydaje mi się, że znacznie częściej od innych apostołów. Idąc tym tokiem rozumowania, papież jest źle obierany- powinien nim być ktoś "wierzący-niepraktykujący", czy ktoś w tym stylu.

Ehh i na tym polega problem że nie można kazdego zdania z Pisma św brać dosłownie tylko trzeba patrzeć na głebie a nie na otoczke i wydaje mi sie że za bardzo to uprościłes ładnie to opisał hitman pokazał głebie tego fragmentu. Św Piotr chcąc nie chcąc był człowiekiem i zapewne miał pewne słabości . Św Paweł również pisze że miał pewną słabość ! W Liście do Koryntian (2 Kor 12,7) znajdziemy następujące wyznanie św. Pawła: Aby zaś nie wynosił mnie zbytnio ogrom objawień, dany mi został oścień dla ciała, wysłannik szatana, aby mnie policzkował - żebym się nie unosił pychą. Św. Paweł nie precyzuje co jest tym "ościeniem", ale jego słowa dobrze ilustrują sposób, w jaki pokusa może dopomóc człowiekowi prawdziwie szukającemu drogi do świętości. Paweł prosił Pana aby zabrał mu to ale on mu powieda że starczy mu Łaski itd ... dlatego nie upraszczajamy bo zaraz wyjdzie że Piotr musiałby być idealny pod każdym względem a tak nie jest Wszyscy apostołowie opuścili Chrystusa w momencie pojmania Go.

Moim zdaniem problem polega na czymś zupełnie innym. No ale jeśli ktoś potrzebuje koniecznie głębi, choćby budowanych na błędnych założeniach, a co za tym idzie- błędnej głębi, to już jego zmartwienie. Zastanawia mnie tylko co jest gorsze- brać wszystko dosłownie i z dosłowności próbować coś wywnioskować, czy tworzyć sobie fałszywą głębię.

Ale nie to mnie w tej chwili interesuje. Interesuje mnie za to dlaczego Jezus ma takie humory, raz jest miły, wyrozumiały, tłumaczy, a po chwili jest impulsywny, pełen złości, wypomina najróżniejsze rzeczy innym, nie ma cierpliwości, czy też nie chce mu się tłumaczyć. To sprawia takie wrażenie "nieboskości". To wszystko co narazie przeczytałem (nie skończyłem jeszcze Mateusza) i zapewne to co jeszcze przeczytam, sprawia, że coraz mniej uważam go za syna Boga i coraz bardziej zauważam, że wszyscy co mówią o tym jaki on jest dobry, wspaniały, idealny, jaką to jest nieskończoną miłością i dobrocią- tak naprawdę nie mają zielonego pojęcia o czym mówią. Albo wierzą w innego Jezusa niż ten opisany przez apostołów.

Tak w telegraficznym skrócie - bo był człowiekiem i nic, co ludzkie, nie było mu obce
Poza tym trudno mówić przy tym fragmencie, że Jezus się zdenerwował - wymowa jest zupełnie inna. Zdenerwował to On się w świątyni, kiedy powyrzucał kupców i powywracał ich stoły

Tu chodzi o duchowy aspekt. Jeśli będziesz brał tak dosłownie ten fragment to jak wytłumaczysz fakt, że św. Piotr nagle stał się Szatanem? Przecież to dwie różne osoby, więc jak to się mogło stać? Ja na przykład nie umiem stać się Szatanem na zawołanie.

Pamiętajmy też że Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy mówi, że będzie prosił za Piotrem by nie ustała jego wiara, a Piotr ma wspomagać swych braci. Zatem z jednej strony podczas życia Piotra jest pokazane że był on zwykłym człowiekiem, a z drugiej pokazane jest, że Pan naprawdę go wybrał i specjalnie za nim będzie prosił Ojca. Dlatego nie ma co w niego i jego zdolności wątpić.

Nie? Jakiś dziwny jesteś.


Chciałbym tylko skromnie przypomnieć, że to Ty zwróciłeś uwagę na dosłowność tego fragmentu, przez którą chciałeś zobaczyć coś innego. Jednak Twoje założenie, że Piotr szedł przed Jezusem jest nieprawdziwe, a co za tym idzie:
1-nie poznałeś sytuacji, a mimo to wysuwasz hipotezę po "dobrym przemyśleniu" sytuacji.
2-coś co dotychczas miało jakieś podstawy, teraz nie ma jakichkolwiek. Doszukiwanie się w dość "wulgarnej" i agresywnej wypowiedzi Jezusa względem Piotra zachęty do podążania za nim i naśladowania go, można jedynie porównać do sytuacji, gdy Twój nauczyciel powie Ci "spier...", a Ty uznasz, że zachęca Cię do podróżowania.


Jak widzę zadałeś sobie trud przeczytania tego wątku i zauważyłeś, że praktycznie wogóle nie interesuje mnie Piotr, a całość skupia się na Jezusie i jego zachowaniu, a nie kwalifikacjach bramkarza nieba.


Ok, zaczynam się gubić. Jezus jest człowiekiem czy częścią Boga w 3 osobach? Jedno wyklucza drugie i żadnym argumentem jest fakt, że przybrał ludzką postać, bo w takim bądź razie Bóg powinien być krzakiem. Więc krótkie pytanie- Jezus jest w końcu Bogiem(chrześcijanie), czy człowiekiem(jeśli się nie myle-muzułmanie i żydzi)?


No nie wiem... "Zejdź mi z oczu", "szatanie"- uważasz, że mówił to na spokojnie, bez emocji i z miłością do Piotra?

Czasownik "iść" trzeba w tym fragmencie odczytywać nie dosłownie, ale należy szukać jego znaczenia w kontekście duchowym. Iść znaczy naśladować.

Jakbyś zauważył uczestniczę w tym wątku od pierwsze odpowiedzi (bo to moja odpowiedź )

Jezus jest Bogiem i człowiekiem. Ani nie pół-bogiem, pół-człowiekiem, ani nie samym Bogiem, ani nie samym człowiekiem.

Jezus jest i Bogiem, i człowiekiem, co już napisał szumi


O, na pewno mówił z emocjami. Ale jestem przekonany, że mówił to również z miłością Czy miłość w swojej pedagogii nie może dopuszczać zdenerwowania?

Naprawdę nie jesteś w stanie dostrzec, że to nadinterpretacja, że dopasowujesz to sobie do swoich wyobrażeń na temat? Nie ma ani jednej przesłanki, żeby tak to odbierać, a są żeby odbierać to dosłownie- ot choćby agresywny ton wypowiedzi.


Sorry, ale nie kumam. Bycie Bogiem wyklucza bycie człowiekiem, a bycie człowiekiem wyklucza bycie Bogiem. To tak jakby powiedzieć, że coś jest suche i mokre naraz- nie bangla. Nie wiem jak to sobie wyobrażacie, ale czy gdzieś w NT jest to napisane? Bo jakoś ostro mi się wydaje, że Jezus jest Bogiem, który przybrał ludzką postać, co bynajmniej nie znaczy, że jest człowiekiem...


Coś w tym jest, ale nadal wydaje mi się, że reakcja była niewspółmierna do "wykroczenia" Piotra... O ile to wogóle było jakiekolwiek "wykroczenie".