Jako, że to mój pierwszy post witam wszystkich serdecznie. Czytając Biblie zastanowił mnie fragment o wieży Babel: "Są oni jednym ludem, i wszyscy mają jedną mowę, i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić.
Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!
W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta." Dawno temu uczono mnie że religii, że Bóg pokarał ludzi za ich pychę , a tutaj jak dla mnie wyraźnie jest powiedziane, że zrobił to ze strachu. Co Wy o tym sądzicie?

Gdybym chciał spróbować na poważnie zinterpretować ten fragment, to szczerze mówiąc nie wiedziałbym nawet od czego zacząć. Namawiam, by przy czytaniu Biblii nie sprowadzać jej do prostych odpowiedzi ( " kara za pychę " ) i prostych pytań ( " czy Bóg zrobił to ze strachu ? " ).

Źle to interpretujesz, przecież fakt, że w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe wcale nie oznacza strachu przed tym...

Silmeor: tak, to jeden z fragmentów zwracających uwagę czytających, którzy szukają dziury w całym . Gdy pierwszy raz to przeczytałem, nasunęły mi się podobne wnioski, zwłaszcza, że są w Biblii inne fragmenty podobnie brzmiące. "Na szczęście" nie trzeba tego interpretować dosłownie - to jest najlepsze wyjaśnienie jakie usłyszałem. I zadziwiająco sensowne, kiedy podejdzie się do tego w odpowiedni sposób.

Johnny99: bardzo rozsądna i wyważona odpowiedź. Gdyby jednak ktoś Cię poprosił o opinię na temat tego fragmentu, krótko i prostymi słowami, co byś powiedział?

Psychol: Twoje wyjaśnienie jest dla mnie nieco niezrozumiałe, brakuje mi jakiejś informacji łączącej początek tezy z końcem .

Zapytałbym, jakiego rodzaju opinii oczekuje.

Ciekawe pytanie. Powiedziałbym że Bóg zrobił to ze strachu o samych ludzi. Wyciągnęli rękę po coś, co dla nich nie było dobre.

Już wcześniej przy wygnaniu pierwszych ludzi mamy ironiczną wypowiedź Boga (Rdz 3,22): "I rzekł Pan Bóg: Oto człowiek stał się taki jak my: zna dobro i zło. Byleby tylko nie wyciągnął teraz ręki swej i nie zerwał owocu także z drzewa życia, i nie zjadł, a potem żył na wieki!"

Pierwsze rozdziały Księgi Rodzaju są dla mnie piękną alegorią tego, jak człowiek przez całe istnienie swojego gatunku próbował sięgać po atrybuty Boga, próbował "Być jak Bóg". A Bóg mógłby powiedzieć: "będzie dla ciebie wszystko możliwe? to zginiesz. bo nie będziesz umiał sobie z tym poradzić".

Silmeor
Nie zadałeś chyba ważniejszego pytanie, po co ludzie budowali tą wieżę? Odpowiedz w księdze Rodzaju brzmi: «Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi». [Rdz 11, 4]
Nasuwa się kolejne pytanie, co w tym złego? Jak rozumieć że wieża miała sięgać nieba i być znakiem, dzięki któremu ludzie się nie rozproszą? Czy nie była to próba zastąpienia Boga, czymś uczynionym rękoma ludzkimi? To są jedynie moje domysły, ale sądzę że bardzo ważne są odpowiedzi na te pytania. Czy ten czyn ludzi faktycznie był dla nich dobry, czy poza tym że mógł stanowić obrazę Boga, mógł okazać się zwodniczy, bo tylko Bóg jest drogowskazem, a wszystko co uczynione rękoma ludzkimi albo kiedyś runie, albo zostanie źle wykorzystane przez jednych, przeciw drugim.

Możliwe że Bóg się bał, pytanie tylko czy o swoją władzę, czy o ludzi?

No nie bardzo zadawala mnie wypowiedź, że nie należy interpretować tego dosłownie, bo otwiera to pole do nader wielkiej swobody w interpretacji całej Biblii. I to nie koniecznie zgodnej z duchem chrześcijaństwa.

Dosłowna interpretacja też daje wiele możliwości. Bo można rozumieć pojęcie niebo tak jak my dziś, a można je rozumieć tak jak ludzie kiedyś, miejsce gdzie jest Bóg. Jedno i drugie jest rozumieniem dosłownym, ale różnych ludzi z różnych epok. To że my przyjmujemy ich rozumienie jest już interpretacją, ale nie w sensie wymyślania sobie czegoś, lecz lepszego rozumienia tekstu, wedle tego jak myśleli i rozumieli dane pojęcia jego autorzy. Dosłowne rozumienie, że chodzi tu tylko o zbudowanie wieżyczki do nieba, oraz o to że ludzie nagle zapomnieli jednego języka w buzi, na rzecz iluś tam różnych jest nie mniej dziwne.

No to jak to rozumieć? Jako odbicie w mitologii pamięci o wielkiej wędrówce ludów, ich rozproszeniu, a w wyniku tego wytworzeniu się wielu dialektów i języków? Można i tak, tylko, że jakoś nie widzę w tym miejsca dla Boga.

Zamiarem Boga nie jest żeby ludzie dorównali mu swoimi możliwościami. Bóg działa siłami natury a ludzie swoją technologią, tym co sztuczne jedynie mogliby doprowadzić do zagłady środowiska Ziemi.

Jako historyk powiem Ci że w historii też niejedno wydarzenie jest polem do szeregu interpretacji. Jeśli jednak dokonują ich specjaliści, to ja nie widzę problemu. To że jest wiele opinii, nie czyni samej metody błędną. Interpretacja to nie jest zło, fałsz, tylko konieczność w przypadku tekstów bardzo starych pisanych w obcych i starych językach. Jeśli komuś przeszkadza interpretacja treściu Pisma Świętego, to musi mu też przeszkadzać że w szkole używa podręcznika do okresu średniowiecza przez kogoś napisanego, zamiast Kroniki Galla Anonima, najlepiej po łacinie. Dla mnie to dwie podobne sytuacje, ale tylko przeciw interpretacji Biblii wielu się oburza. Wszystkie inne informacje mogą być efektem interpretacji i niehistorykowi nie przychodzi zazwyczaj do głowy krytykowanie prac naukowych

Pomyśl, że ludzie piszący te teksty nie mieli takiej wiedzy teologicznej jak my dzisiaj.

Moim zdaniem historia wieży Babel to jedna z "ciekawszych" historii biblijnych. Wieża ta PODOBNO jeszcze nie aż tak dawno była możliwa do zlokalizowania. Już teraz tego nie pamiętam, ale tak czytałam. Jednakże jak rozumieć słowa W PRZYSZŁOŚCI NIC NIE BĘDZIE DLA NICH NIEMOŻLIWE COKOLWIEK ZAMIERZAJĄ UCZYNIĆ - to jest chyba zagadka. W każdym bądź razie nie tylko pycha spowodowała, że budowy wieży nie ukończono nigdy. Ludzie zachowywali się tam fatalnie po prostu. Oprócz pychy, która prym wiodła działo się tam wszystko co najgorsze i było to działanie wymierzone w Boga. A zatem bezszczenie najgorszego gatunku. Coś jakby demolka kościoła - wszyscy byli tam wiecznie pijani na przykład. A na szczycie miała stanąć świątynia jakiegoś bożka - więc całość była dramtem ogólnie rzecz biorąc. I koniec nie był jeszcze najgorszy bo było to po... potopie o ile się nie mylę.

ps. Dla mnie przykład Sodomy i Gomory jest wystarczającym znakiem, że Bóg się ludzi nie boi. Aż tak zdezelowani nie byli to im pomieszał języki "ZALEDWIE" i tyle. I od razu zaczęli się mordować po tym pomieszaniu języków bo zaczęli sie okradać nie rozumiejąc jeden drugiego. A ostrzegani byli kilka razy , żeby się poprawili, ale nic. No i taki koniec