Jak rozumieć fragment ewangelii wg św. Łukasza 16,1 -8.
Dlaczego nieuczciwość jest tutaj pochwalona?
Kim są synowie światłości?

Pochwalona nie jest tam nieuczciwość, lecz roztropność: rządca zjednuje sobie ludzi kosztem dóbr materialnych.

Można rozumieć na przykład w ten sposób, że stosunki z innymi ludźmi wą ważniejsze niż dobra doczesne.

Kim są synowie światłości — w sumie to nie wiem. :/

Opowiedziana przez Jezusa przypowieść nie może być traktowana jako pochwała nieuczciwości czy krętactwa. Główne przesłanie tkwi w tym, aby chrześcijanie żyjący w przeróżnych ziemskich strukturach z taką zapobiegliwością i sprytem umieli zadbać o swoje życie wieczne, jak zadbał o swoją przyszłość nieuczciwy zarządca. Ma to powiązanie z fragmentem Ewangelii św. Łukasza mówiącej o znakach czasu.

Synowie światłości...hmmm może aniołowie

Myślę, że synowie światłości to synowie Boga, ludzie którzy za nim idą. A synowie świata wprost przeciwnie.

Propozycja jumika lepsza od mojej

Cały fragment brzmi tak:

Warto zauważyć, że Jezus rozgranicza 'synów tego systemu rzeczy' od 'synów światła'.
Kiedyś Jezus do swoich uczniów powiedział tak:
Jana 15:17-19
A nieco później modlił się do Boga takimi słowami:
Jana 17:14-17
Tak więc 'synami światła' są uczniowie Jezusa, zaś 'synami tego systemu rzeczy', czyli tego świata, są osoby nie podążające jego śladami.

Ludzie nie respektujący zasad Bożych dbają o swoje wszelkimi sposobami.
Naśladowcy Chrystusa też mogą dbać o swoje, ale nie mogą tego robić łamiąc Boże zasady.

Cytat z pewnej publikacji:

Jezus powiedział : Bądźcie przebiegli jak wężę a nieskażitelni jak gołębice- oto chodzi w tym fragmencie

A oto moja interpretacja:
1. Bogatym człowiekiem z przypowieści jest sam Bóg. Zarządcą jest człowiek, który otrzymuje dobra od Boga. Zadaniem człowieka jest właściwe zarządzanie tymi dobrami. Jednym z takich dóbr są dobra materialne.
2. Zarządca z przypowieści nie gospodaruje dobrami w sposób prawidłowy (trwoni majątek Pana) i naraża się na gniew pracodawcy. Człowiek źle gospodaruje swoim majątkiem (otrzymanym, jako dobro od Boga). Majątek staje się dla niego najważniejszy, ważniejszy od przyjaciół, rodziny, Boga. Człowiek zaczyna służyć mamonie. Te dobra, które maja być tylko środkiem stają się celem życia człowieka. Niczego poza nimi nie dostrzega. Bóg daje odczuć człowiekowi, że źle używa dóbr, które od niego dostał.
3. Zarządca próbuje właściwie zarządzać majątkiem. Tutaj budzą się wątpliwości, czy ten zarządca naprawdę dobrze czyni rozdając majątek swojego Pana (hojny Maciek z cudzej kieszeni)? Ale pamiętajmy, że tym zarządcą jesteśmy my sami, a dobra Pana, które rozdajemy, to nasz własny majątek (dobro otrzymane od Boga). Człowiek zaczyna rozumieć swoje błędy w zarządzaniu majątkiem i próbuje zmienić postępowanie dzieli się dobrami z innymi, czym zyskuje ich wdzięczność. Majątek przestaje być dla niego najważniejszy, widzi w nim środek aby gdy /wszystko/ się skończy, przyjęto go do wiecznych przybytków.
4. Pan pochwala postępowanie zarządcy. Bóg pochwala postępowanie człowieka, który uniezależnia się od majątku, a zaczyna rozumieć prawdziwy sens życia. Majątek pozwala mu uszczęśliwić bliźnich i otwiera drogę do nieba.
5. Niestety nie można dwom panom służyć. Człowiek zaślepiony, zniewolony dobrami doczesnymi przestaje dostrzegać Boga. Jeśli majątek jest dla ciebie najważniejszy, pomnażasz go idąc po trupach, jesteś na złej drodze, źle gospodarujesz darami otrzymanymi od Boga. Dzieląc się tym dobrem z innymi, traktując je jako środek, nie cel wkraczasz na właściwą drogę. Zaczynasz dobrze zarządzać niegodziwą mamoną, jesteś wierny Bogu w drobnej rzeczy (zarządzasz mamoną tak jak Bóg tego od ciebie chce), spotka cię za to nagroda prawdziwe dobro będzie ci powierzone (być może chodzi tu o dobra duchowe).

Ten fragment Ewangelii do prostych nie należy… nie bez przyczyny w czasie mszy można czytać jej krótszy i oczywisty fragment Łk 16, 10-13 (jak na przykład u mnie w parafii).

Zaczałem już budować różne interpretacje aż się natknąłem na w zasadzie prozaiczne wyjaśnienie „pochwały” – patrz link: http://www.katolik.pl/forum/read.php?f= ... 4&t=188251.

Zły rządca po prostu zrezygnował ze SWOICH zysków co może dodatkowo tłumaczyć dalsze zalecenie używania bogactw do zjednywania przyjaciół.

Pozdrawiam

(5) Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego:
Ile jesteś winien mojemu panu?
(6) Ten odpowiedział: Sto beczek oliwy. On mu rzekł:
Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz: pięćdziesiąt.

Czy zysk rządcy był aż tak wysoki ?! 100% wysokości długu?

Skoro to przypowieść to i przykład jaskrawy.
A swoją drogą nie trzeba by pewnie długo szukać dzisiejszych przykładów 100% zysków gdy się ma na coś monopol i brak kontroli.
W sumie o to chodzi w tej przypowieści by nie stawiać mamony na pierwszym miejscu (z zastrzerzeniem, że jest złem koniecznym).

Mowa w tym fragmencie jest o zarządcy, który ma stracić pracę. Więc postanawia się ratować i gromadzi sobie skarby u innych ludzi. Postanawia pomóc im i jednocześnie sobie. Zarządca mysli o przyszłości. I my mamy myśleć podobnie. Kiedyś i my stracimy życie, więc powinniśmy mysleć o tym co będzie później. Powinniśmy gromadzić skarby w niebie dobrymi uczynkami. Tak ja odbieram ten fragment przypowieści. Napewno nie chodziu tu oto aby oszukiwać ale o to aby myśleć o tym co będzie dalej.

Zachęcam - kilka słów moich rozważań na ten temat - http://niedowiarstwomoje.blogspot.com/2 ... -o-co.html

Pozdrawiam
Synowie swiatlosci to my sami i nasze uczynki , tak powiedzial JESUS ; Mat 14-16
„Wy jesteście światłością świata” - to słowa Jezusa nadające naszemu postępowaniu na tym świecie odpowiedzialność za każdy nasz krok
14 Wy jesteście światłość świata, nie może się miasto ukryć na górze leżące. 15 Ani zapalają świecy, i stawiają jej pod korzec, ale na świecznik, i świeci wszystkim, którzy są w domu. 16 Tak niechaj świeci światłość wasza przed ludźmi, aby uczynki wasze dobre widzieli, a chwalili ojca waszego, który jest w niebiesiech.

Nieraz naprawde jest trudno zrozumiec co oznaczajä -lub znaczä wersety biblijne , lecz prosze zrozumiec ze nawet wybrancy Jezusa ,-apostolowie nie zawsze rozumieli co chcial przekazac Jezus im i nam.

Jest pewne ze nigdy nie popieral zla i nie prawosci. i gromil wszystkich wyzyskiwaczy i zle czyniäcych na czele z kaplanami i uczonymi w pismie:

Luk 20 , 45- 47
45 A gdy słuchał wszystek lud, rzekł uczniom swoim: 46 Strzeżcie się nauczonych w Piśmie, którzy chcą chodzić w szatach długich, i miłują pozdrawiania na rynkach i pierwsze stołki w bóżnicach, i pierwsze miejsca na wieczerzach; 47 Którzy pożerają domy wdów, a to pod pokrywką długich modlitw: cić odniosą cięższy sąd.