Wpis ten, jest moim pierwszym, więc na początku chciałam wszystkich serdecznie przywitać:)
Zanim założyłam nowy temat przeszukałam 10 stron wcześniej poruszonych już wątków, które mogłyby zawierać interesującą mnie kwestie ale nie udało mi się znaleźć odpowiedzi. Jeśli coś przeoczyłam, z góry proszę o wybaczenie Starałam się jak mogłam:)

Ostatnio czytałam kilka książek zarówno polskich jak i zagranicznych autorów, gdzie przyglądałam się bliżej Marcie, siostrze Marii. W zależności od autora różnie interpretowane jest wyznanie Marty podczas rozmowy z Jezusem, który przybywa do bram Betanii cztery dni po śmierci jej brata Łazarza.
Przytoczę fragment o którym piszę:



Następnie przy odsunięciu kamienia Marta wypowiada słowa :



Pytanie moje brzmi:
Jak interpretować wiarę Marty, czy:
1) wiara jej skupia się na osobowości Jezusa a nie na Jego eschatologicznej mocy
2)wyraża ona najwyższą wartość dla Ewaneglii, czyli wiarę w mesjanizm Chrystusa
3) Marta jest prowadzona przez Jezusa do wiary w zmartwychwstanie krok po kroku i ostatecznie składa wyznanie wiary w Mesjasza podobne do wyznania Piotra (Mt 16,16), który staje się "opoką Kościoła"
4)jest ona głęboka, gdyż wraz z siostrą żyła pośród ludzi, którzy jeszcze nie pojęli kim jest Jezus Chrystus
5)wiara jej nie jest jeszcze mocna, darzy Jezusa ogromnym zaufaniem, oczekuje wstawienia się Jezusa u Boga za jej bratem by powrócił do żywych, myśli, że rozumie co Jezus jej mówi o zmartwychwstaniu brata, kiedy Chrystus tłumaczy jej , właściwy sens tych słów i wtedy Marta pojmuje co chciał jej przekazać, choć są one wg niej jawnie sprzeczne z tym co ma miejsce, bo skoro "ten kto w niego wierzył choćby umarł żyć będzie", a przecież Łazarz umarł...

Mam nadzieję, że ktoś przebrnął przez ten przydługi temat i pomoże mi sprecyzować tą kwestię:)

Heh, no pierwszy wpis...musiałam się rozpisać... ^^

Zastanawiałam się nad tym jeszcze trochę dzisiaj i doszłam do wniosku, że nie można interpretować tego, jako głęboką wiarę. Owszem wierzy w osobę Jezusa ale nie ufa mu całkowicie. Jeśli przyjrzymy się fragmentowi, który opisuje ucztę w domu Szymona Trędowatego (wg Mk i Mt) to zawód i poczucie niezrozumienia Marty wyrażone w pytaniu Jezusa, dlaczego nie zwróci uwagi jej siostrze i nie pośle jej by pomogła jej w przygotowaniach przy stole wskazuje na zwątpienie w fakt, że Jezus wie sam co powinien robić i jak się zachować w danej sytuacji najlepiej. Jeśli nie zwraca uwagi to znaczy, że nie ma się o co troszczyć i niepokoić. Przybrała więc może i nawet podobną postawę jak uczniowie, którzy zwątpili w czasie sztormu na morzu i budzili Jezusa z wyrzutem czemu nie reaguje w takiej sytuacji.

Hmm...

Kolejna myśl, która nasunęła mi się po rozmowie ze znajomym W tym drugim fragmencie faktycznie została upomniana przez Jezusa ale w pierwszym te 4 dni były jedynie podkreśleniem, praktycznie "niemożliwości" zaradzenia sytuacji, a jednak Jezus pokazuje swoją wielką moc i odpowiada podkreślając, że dla Niego nie ma rzeczy niemożliwych z ogólnym przesłaniem do ludzi, którzy w Niego wierzą/będą wierzyć. A, że kieruje te słowa do Marty to akurat między nimi ten dialog cały się toczy. W tamtym fragmencie jednak wracam do wersji, że było to wielkie wyznanie wiary Marty;D

Mam nadzieję, że już więcej nie będę myśleć xD

Chociaż zaczyna mi się tu podobać, pogadać sobie można, powymieniać się opiniami...;D xD

Żydzi (przecież Marta to żydówka)wierzyli w zmartwychwstanie .
Oczywiście wierzyli w zmartwychwstanie w dniu ostatecznym.
I tak jak uczniowie nie rozumieli roli Jezusa tak i Marta jej nie rozumiała .
Dla niej był Prorokiem , mesjaszem ale nie kimś kto miałby tu i teraz wskrzesić jej brata

Tak, wiem, że była Żydówką ale Marta poznała w nim Mesjasza w przeciwieństwie do wielu Żydów.



Jeśli nie wierzyłaby w to , że tu i teraz może wskrzesić jej brata to o czym świadczą jej słowa:

Lecz i teraz wiem, że Bóg da Ci wszystko, o cokolwiek byś prosił Boga. ?

Świadczy, że wierzyła w Jezusa jako Mesjasza.
zresztą słowa o tym, że ciało już śmierdzi mówią o jej watpliwościach.

No tak ,wątpliwości pewnie miała - zresztą kto by nie miał wtedy.
Bardziej miałam na myśli to, że chyba miała jakąś nadzieję, że jakoś to może uczynić a nie, że na pewno nie był w stanie tego zrobić. Wtedy by Go tam nawet nie prowadzili.
Może źle sprecyzowałam

Pewnie miała nadzieję.Ale z jej słów za bardzo nie wiadomo czy i jaką.

Faktycznie, jej wiara jest przez biblistów bardzo różnie oceniana.
Zauważ, że przy grobie oponowała przeciw otwarciu go, jak już Jakoś pisze. Gdy Jezus pyta ją czy wierzy w Jego słowa, ona nie odpowiada na to Jego pytanie, ale mówi o swoich przekonaniach. Dla niektórych (Morris, Cadman) użyty tu czasownik oznacza stałość wiary, dla innych (szczególnie Moloney; Brown) trwanie w uprzednim sposobie myślenia.
Wydaje się, że jej wiara nie jest jeszcze wiarą doskonałą, taką, jakiej Jezus oczekuje.