No, można się zastanowić na ile jesteśmy w stanie rozpoznać nasze złe skłonności i wyeliminować je w trakcie naszego życia. Być może dopiero jego koniec jest żniwami, i dopiero wtedy można ocenić jaki plon zebraliśmy?

Albo, idąc Twym tropem, zaczekać na ostaeczne owoce, po których można ocenić będzie czyny jednoznacznie.

Interpretacje rżóne mogą być, ważne, aby Drogę wskazywały.

Można, ale w jakimś stopniu jednak musimy potrafić, żeby w ogóle był sens mówić o wolnej woli, osobistej odpowiedzialnosci i postanowieniu poprawy. A jeśli potrafimy - to powinniśmy na postawie tego rozpoznania działać na bieżąco. Jeśli byłbym alkoholikiem - powinienem czekać na śmierć, żeby zobaczyć, że to jednak złe, czy może jednak skończyć z piciem, i to jak najszybciej?

Alkoholizm jest chorobą, więc nie do końca można tu mówić o wyborze i wolnej woli. Ale gdyby na przykład chodziło o kradzież?
Stąd moja druga interpretacja: może czasem żniw jest rachunek sumienia?

Jest chorobą powstajacą w następstwie wyborów, której leczenie opiera się na uświadomieniu problemu i wyborze.



Ta moim zdaniem jak najbardziej trzyma się kupy.

W zasadzie przypowieść ta nie mówi o rozróżnianiu (jak ta o owcach i kozach gdzie sędzią jest Chrystus). Różnica pomiędzy pszenicą a chwastami maiła być zewnętrznie obserwowalna, i to dopiero w czasie "żniwa" po tym jak minął okres wzrostu kiedy to nie dało się odróżnić jednego od drugiego.


Czas "wzrostu" wykraczał poza życie jednego czy nawet kilku pokoleń ludzi. Czas żniwa podczas "zakończenia systemu rzeczy" jest krótszy, lecz też może rozciągać się na życie więcej niż jednego pokolenia ludzi. Skoro zbieranie dla pszenicy=zbawienie, więc logicznie rzecz biorąc gdy jakaś osoba-pszenica umiera w trakcie "zakończenia systemu rzeczy" to trafia do "spichrza" - otrzymuje swoją nagrodę. A więc jeśli teraz AD 2015 żyjemy już w czasie "zakończenia systemu rzeczy" to żniwa już trwają i "pszenica" w chwili śmierci otrzymuję nagrodę. "Pszenica" która dożyje powrotu Chrystusa wtedy otrzyma nagrodę.
Druga spraw "ustosunkowania się". Chyba nie ma do czego się ustosunkowywać. Albo człowiek okazuje się "pszenicą" i otrzymuje nagrodę albo "chwastem" i idzie na zagładę.




Słusznie prawisz. Jezus nie wskazał na żadną organizację tylko na zbiór ludzi. Zwłaszcza że w kontekście "duchowej" nocy - gdy nie dało się rozróżnić pszenicy od chwastów; najwidoczniej nie było organizacji religijnej która by skupiała "pszenicę" - stąd być może też problemy z jej identyfikacją.
Ale sprawa miała się odmienić w "czasie żniwa" - różnica między "pszenicą" a "chwastami" miała być łatwo obserwowalna i widoczna.
Stąd moje początkowe pytania:
1. Czy już żyjemy w okresie "zakończenia systemu rzeczy" gdy możemy rozróżnić "pszenicę" od "chwastów"?
Jeśli NIE - no to kolejne pytanie jest bezprzedmiotowe, ale jeśli TAK to:
2. Czy ludzie klasy "pszenicy" są dziś zgromadzeni w jednym wyznaniu czy w wielu?
Jeśli w jednym to w którym?
Jeśli w wielu to po czym poznać, którzy to i jaka panuje między nimi jedność, miłość, wspólne zgromadzanie się etc?

Załóżmy na chwilę, że rzeczywiście "prawdziwi chrześcijanie zgromadzenie są w jednym wyznaniu" (Cerkwi Prawosławnej oczywiście, bo niby jakim innym). Jaka jest jedność, miłość, wspólne zgromadzanie się pomiędzy mną, a panią Zoe mieszkającą w jakiejś wiosce koło Aten? Nigdy jej nie spotkam, nigdy jej nie poznam, nigdy jedno drugiemu nie pomoże w sposób widzialny, nigdy nie będę na tej samej Boskiej Liturgii co ona. Jedność między nami jest jednością wiary.

Inna sprawa - wyobraźmy sobie pobożnego mnicha żyjącego na Zachodzie Europy według prawosławnych zasad przyniesionych przez św. Benedykta. Załóżmy, że człowiek ten osiągnął wszelką doskonałość duchową, jaka dostępna jest ludziom tutaj na ziemi. Pewnego dnia kardynał patriarcha Celulariusz rzuca na papieża ekskomunikę. Czy mnich ten odpadł w tym momencie od Boga i Jego łaski?

Oczywiście na te argumenty arcana85 nie odpowie, tylko napisze, że "brakuje mi kultury". Tak więc tylko do rozważenia.

Po owocach, usp: nasionach rozróżnisz.
I dlatego sędzią jest Bóg, nie człowiek.
Są dwa aspekty nie wyrywania "kąkolu": po pierwsze korzenie traw są splątane i można wyrwac więcej, niż się chce, a po drugie można się pomylić.
Wniosek z tego jest taki: zostawmy wykluczanie, sąd Bogu do żniw, do czasów ostatecznych.

Małe sprostowanie: patriarcha Michał nie ekskomunikował żadnego papieża, a tylko legatów. To kardynał Humbert, legat rzymski ekskomunikował patriarchę i jego zwolenników.

Nie do końca. Rozróżnienia wszak dokonują (w sensie: zauważają je) niewolnicy jeszcze przed żniwami, ba - jeszcze przed minięciem okresu wzrostu. Gospodarz przecież wyraźnie nakazuje im, by pozwolili obu "rosnąć aż do żniwa", a więc, po pierwsze, okresu żniwa jeszcze nie ma, a, po drugie, jeszcze do końca wszystko nie wyrosło. Ale z tego wynika również, że istnieje nadal możliwość "pomyłki" ("przypadkowego" wyrwania chwastu razem z pszenicą), choć co do natury tej "pomyłki" można się zastanawiać: czy chodzi tu o pomylenie chwastu z pszenicą - i wyrwanie pszenicy, którą wzięto za chwast - czy też chodzi tu o błąd polegający na zbytniej nadgorliwości (niewolnicy będą tak zapamiętale wyrywali chwast, że razem z chwastem wyrwą także pszenicę - co nie oznacza, że błędnie wezmą ją za chwast). Na tę drugą ewentualność wskazywałby fakt, że gospodarz stwierdza, iż wyrywaniem podczas żniw zajmą się "żniwiarze", których Jezus zdefiniował jako "aniołów", a nie niewolnicy (trzeba zauważyć przy tym, że Jezus nie wyjaśnia, kogo w przypowieści oznaczają "niewolnicy").



Ok, ale w sumie nie odpowiedziałeś.



Tak też nie można powiedzieć. Od samego początku w przypowieści chwast i pszenica są jasno rozróżnione. Gospodarz zasiał pszenicę, następnie nieprzyjaciel między pszenicą zasiał chwast, który się "ukazał". Niewolnicy go zauważyli i dlatego właśnie przyszli do gospodarza z pytaniem "skąd tam się wziął chwast?" (czyli: widzą, że jest chwast - gdyby go nie widzieli lub nie potrafili go odróżnić od pszenicy, nic by przecież nie wzbudziło ich wątpliwości). Istnieje wprawdzie możliwość pomyłki (choć, jak pisałem wyżej, jej natura może być różna), ale co do tego nie ma wątpliwości: na polu rośnie pszenica i chwast, i obydwa są widoczne.



W świetle powyższego pytanie jest niezbyt zasadne - pszenicę od chwastów można było rozróżnić już wcześniej, choć (być może - to zależy od przyjętego rozumienia "błędu") nie ze 100% pewnością. Ponadto, by tak zapytać, trzeba byłoby przyjąć, że "my" jesteśmy "niewolnikami" - a tego nie wiadomo, bo Jezus nie wyjaśnia, kto nimi jest (w każdym razie nie są nimi "synowie królestwa", bo ci są wszak pszenicą) ani też, co się z nimi dzieje po żniwach (a więc należy założyć, że nic szczególnego - pozostają nadal w takiej sytuacji, w jakiej byli).

Niewolnicy? Może to też aniołowie którzy zauważają rodzące się wśród chrześcijan odstępstwo.
Trzeba zauważyć że okres "wzrostu" twa całe stulecia, wykraczając poza czas życia jednego człowieka. Nie oznacza to że pojedynczy "kłos" czy "chwast" rośnie "aż do żniwa" bo miliony "roślinek" umarło przed żniwami.
Nie można więc rozważać tej przypowieści z pozycji jednostek ale klas ludzi.
Jest klasa(grupa, zbiorowość) pszenicy i klasa chwastów.
Przez okres "nocy" (duchowej ciemności) - nie można odróżnić jednej klasy od drugiej - są zmieszani. Można więc wysnuć wniosek, że od momentu zasiania chwastów aż do żniw wśród fałszywych chrześcijan znajdowały się (żyły) jednostki (niewielkie grupy?) pszenicy, ale z dzisiejszej perspektywy nie można określić którzy to byli.
Sytuacja zmienia się w okresie żniwa. Skoro rozpatrujemy klasy ludzi logiczne wydaje się że zbiorowości "pszenicy" i "chwastów" są wyodrębnione i widoczne jest (dla aniołów, dla ludzi w świetle żywego Słowa Bożego) kto jest kim.



Jezus użył porównania pszenicy i chwastu (kąkolu) który do złudzenia pszenicę przypomina, a różnica ujawnia się dopiero w trakcie żniw by pokazać, że jednak zewnętrznym obserwatorom (zapewne ludziom nawet z perspektywy czasu) trudno będzie dostrzec różnice.
Gdyby ta różnica była łatwo obserwowalna dla każdego posłużenie się przez Jezusa akurat takim porównaniem byłoby bezcelowe.

Stąd pytanie o to czy żyjemy już w trakcie "czasu żniwa" (który wyróżnia możność odróżnienia pszenicy)? Bo to uwypuklił w swojej przypowieści Jezus.

Główne punkty które Jezus chciał przekazać to:
1. nastąpią czasy duchowej nocy (z powodu działania Szatana) gdy trudno będzie odróżnić moich naśladowców od tych którzy nimi nie są.
2. nadejdzie czas duchowej jasności (żniwa) gdy różnica będzie widoczna a moi naśladowcy otrzymają nagrodę.




Do kogo Jezus skierował przypowieść i jej przekaz? Do swoich uczniów (a szerzej do czytelników ewangelii). Gdyby nie byli oni w stanie rozeznać kto jest kim podanie tej przypowieści nie miało by sensu.
Ale też "postronni obserwatorzy" będą widzieć wyraźną różnicę między prawdziwymi a fałszywymi chrześcijanami.
Skąd można tak wnioskować?
Jana 13:35 "Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość”.
A więc miłość miała być "znakiem rozpoznawczym".
Dla kogo? Dla aniołów? Pewnie dla innych ludzi.