Tak to wyglądało w platońskiej reinkarnacji dusz i z tego co internet podpowiadał także "nasz" Orygenes uważał, że liczba dusz jest ściśle określona. Poddaję tylko trop, bo zupełnie nie mam o tym pojęcia ;)

Myślę, że nasze dusze od początku i przez całe nasze życie wchodzą w interakcje z naszymi indywidualnymi genetycznymi zadatkami i wynikającymi z nich naszymi właściwościami .., i że tylko w ich obrębie mogą dokonywać swojego rozwoju. Przez to stają się same w sobie indywidualne.

Jednak każda z nich z tą sama siłą szuka bliskości Boga i pragnie Go coraz pelniej doznawać: u jednego człowieka bardziej przez jego silną zmysłowość, czyli przez odczuwanie i rozkoszowanie się pięknem Boskiego stworzenia, u innego raczej przez konkretne, intensywne zajmowanie zadaniami swojego codziennego przeżycia, a więc przez doświadczanie pokory, a u jeszcze innego przez uduchowione, kreatywne tworzenie, rozmyślanie i odczuwanie w celu zrozumienia tajemnicy istnienia. To tak jakby różne drogi prowadzące do jednego Boga .. i chyba u każdego z nas mniej lub bardziej się ze sobą przeplatające.

dróżda idzie dobrą drogą w rozumowaniu , tak mi się zdaje
Chodzi o rozkochanie w sobie pragnienia kochania Boga całym swoim życiem, czyli pragnienie świętości życia.