Panie Marku, Jezus powiedział, że "gdzie dwóch lub więcej zbiera się w imieniu moim, tam i ja jestem". Tutaj chodzi o duchową obecność. Jeśli ktoś nie ma bezpośredniej relacji z Bogiem, nie poznał działania Ducha Świętego, ciężko jest to tej osobie zrozumieć. Wg. słów Jezusa
Jana 14
(7) Gdybyście byli mnie poznali i Ojca mego byście znali; odtąd go znacie i widzieliście go.
(16) Ja prosić będę Ojca i da wam innego Pocieszyciela, aby był z wami na wieki -
(17) Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie.
(18) Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.
(20) Owego dnia poznacie, że jestem w Ojcu moim i wy we mnie, a Ja w was.


Gdzie to pisze, że chrześcijanina /czyli osobę zrodzoną z Bożego Ducha, Dziecko Boże/ obowiązuje Stare Prawo?
Owszem, zdarza się upadek. A wówczas jest naszym obowiązkiem naprawić szkodę i prosić o wybaczenie. Jednak różnica jest taka, że chrześcijanin NIGDY nie będzie w stanie trwałego upadku. Wcześniej czy później Duch Święty przyprowadzi go "do porządku". Uwierz mi, znam to z autopsji.
Można odpaść od wiary ale to już inny temat.

8 Jeśli mówimy, że nie mamy grzechu,
to samych siebie oszukujemy
i nie ma w nas prawdy.
9 Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,
[Bóg] jako wierny i sprawiedliwy
odpuści je nam
i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.
10 Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy,
czynimy Go kłamcą
i nie ma w nas Jego nauki
Dzieci moje, piszę wam to dlatego,
żebyście nie grzeszyli.
Jeśliby nawet kto zgrzeszył,
mamy Rzecznika wobec Ojca -
Jezusa Chrystusa sprawiedliwego.
2 On bowiem jest ofiarą przebłagalną
za nasze grzechy,
i nie tylko nasze,
lecz również za grzechy całego świata.

3 Po tym zaś poznajemy, że Go znamy,
jeżeli zachowujemy Jego przykazania.
4 Kto mówi: "Znam Go",
a nie zachowuje Jego przykazań,
ten jest kłamcą
i nie ma w nim prawdy.
5 Kto zaś zachowuje Jego naukę,
w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała.
6 Po tym właśnie poznajemy, że jesteśmy w Nim.
Kto twierdzi, że w Nim trwa,
powinien również sam postępować tak, jak On postępował. 1 J 1,8-10; 2,1-6

Jakby żywcem wyjęte z książki Andrewa Wommacka "Duch, dusza i ciało".(to na marginesie w kontekście Twojej wypowiedzi, ale nie jako riposta, bo zgadzam się z tym co napisałeś) Wiesz chwacie, między duchem a duszą jest taki kurek, który przepuszcza tylko w jedną stronę i duch pozostaje poza sferą grzechu, stąd świętość każdego niezależnie od czynów . Tę książkę swego czasu polecił mi znajomy protestant baptystycny (nie baptysta), a że nigdzie nie mogłam jej dostać, przysłał mi. Prowadziliśmy w tym temacie gorące dyskusje. Przeczytałam od deski do deski mając przy tym ubaw po pachy.

Małgosiu. Przeczytałem powyższy wpis o baptystach i kościele protestanckim.

Dzisiejsi chrześcijanie odcinają się od dzisiejszych kościołów protestanckich, ponieważ przyszło tam zwiedzenie.

To zwiedzenie przyszło do wszystkich kościołów chrześcijańskich. Jest to gigantyczne zwiedzenie czasów końca. W Kościele Katolickim mogą to być niektóre ruchy Odnowy w Duchu

Pisałem już w innym miejscu, że prawdziwi chrześcijanie, którzy chcą zachować swoją czystą wiarę, tworzą dzisiaj małe zbory domowe.

Chociaż niektórzy chodzą jeszcze do kościołów, ale nie do wszystkich.

Ja osobiście nie utożsamiam się już z żadnym kościołem.
Więc proszę aby nie szufladkować mnie w żadnym z nich.

roszę czytać ten list w takim kontekście a stanie się zrozumiały. W listach pewne wersety skierowane są do pogan lub niezbawionych żydów a inne do świętych. Należy to rozróżniać.

Panie Marku. Zacytowałeś:
„Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia. Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci. Co bowiem było niemożliwe dla Prawa, ponieważ ciało czyniło je bezsilnym, [tego dokonał Bóg]. On to zesłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego i dla [usunięcia] grzechu wydał w tym ciele wyrok potępiający grzech” /Rz 8,1-3/
I gdy już wydaje nam się że doktryna „pewności zbawienia” znalazła ostateczne potwierdzenie, nagle w następnym wierszu św.Paweł dodaje:
„aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, o ile postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.” /Rz 8,4/
Traaach!
Okazuje się że możemy zniweczyć to, co Bóg nam ofiaruje."

Więc odpowiadam. W drodze ku zbawieniu wierzący musi przejść pewne etapy. W pierwszych zborach zanim doszło do chrztu, musiało niejednokrotnie upłynąć i kilka miesięcy. W tym czasie był taki moment, że Duch Święty mógł już prowadzić taką osobę. Ponieważ nikt nie może przyjść z pokutą, jeśli nie pociągnie go Ojciec. Więc w zborach były dwie niejako kategorie osób. Osoby, które były jeszcze na tej drodze do pokuty oraz osoby, które poznały już osobiście Boga żywego na skutek aktu wiary i chrztu. Niebezpieczeństwo polega na tym, że te osoby, które nie doszły do pokuty, która zostałaby przyjęta przez Boga, były na swój sposób zagrożone. Zwykle przez świat. Tu kłania się przypowieść o siewcy. Te nie zbawione jeszcze osoby postępują jeszcze według ciała. Osoby już po wyznaniu wiary i chrzcie postępują według Ducha, według Prawa Ducha. O to w tych wersetach chodzi. Więc zgadzam się, możemy zniweczyć to co ofiaruje nam Bóg. Słowa "aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas", mówią o jednym z "cieni rzeczy przyszłych", a tym cieniem jest Prawo Ducha.
Pozdrawiam..

Małgosiu, czy mogę pomodlić się za Ciebie? Abyś poznała Boga żywego...

Gdyby Bóg chciał kogokolwiek zbawiać na siłę (a takim właśnie ubezwłasnowolnieniem byłaby "pewność zbawienia") to w ogóle nie byłoby Piekła - po prostu od razu w Raju nie dał by Adamowi i Ewie wolności wyboru grzechu.

...prawdziwi chrześcijanie, którzy chcą zachować swoją czystą wiarę, tworzą dzisiaj małe zbory domowe. Spotykają się w małych grupach. Chociaż niektórzy chodzą jeszcze do kościołów, ale nie do wszystkich. Ja osobiście nie utożsamiam się już z żadnym kościołem.
Więc proszę aby nie szufladkować mnie w żadnym z nich.

Ech.. pomarzyć..