A po co?

Podałem opracowania księdza katolickiego na ten temat i cisza.

No zobacz to ja sie od 40 lat ucze angielskiego, a tu moglbym dostac taki dar i ciach - mowie co chce a anglojezyczni mnie rozumieja .

Dlaczego wypowiadasz się na temat, którego nie rozumiesz i z którym nawet nie chciało ci się zapoznać?
Bo św. Paweł też zachęcał?
A ja słyszałem pewną osobę modlącą się w języku, który ja znam, a którego ta osoba nie znała (sprawdziłem). Widocznie było mi to do czegoś potrzebne.

Wbrew pozorom spotkalem sie z tematem prawie 30 lat temu gdy moja owczesna dziewczyna przystapila do jakiejs chrzescianskiej podobno sekty i zaczela "mowic jezykami" razem z reszta uczestnikow.
Nastepne spotkania byly juz tylko telewizyjne z kontynentu amerykanskiego gdzie mieszkam, i mam czasem okazje ogladac tutejszych preacherow w akcji.
Moze tematu nie rozumiem, ale mialem czas sie z nim zapoznac i mam o nim wyrobione zdanie.

Do czego potrzebne jest Ci oficjalne stanowisko Kościoła? Nie ma takiego, podobnie jak nie znajdziesz oficjalnego stanowiska KK, które by krytykowało dar języków, zatem glosolalia pogardliwie nazywane przez Ciebie "blablaniem" jest wykorzystywana jako forma modlitwy i prywatne zdanie katolickiego księdza, którego tekst linkowałeś nie ma mocy oficjalnego stanowiska KK. To, że coś Ci się nie podoba, nie oznacza, że należy tym pogardzać, dlatego prosiłabym o odrobinę szacunku, modlitwa, jaka by nie była, będąca formą relacji z Bogiem nie powinna być przedmiotem kpiny na forum o takim, a nie innym charakterze.

KK rzecz jasna zajął się tematem Odnowy w Duchu Świętym. Zadanie to powierzono kard. Leonowi J.Suenens, czego owocem jest dokument z Malines(6 tomów), który przygotował m.in Benedykt XVI(przed wyborem na urząd papieski). I Dokument Rozdział V.6 Dar języków:
_Dar języków jako modlitwa pozapojęciowa - Próba oceny charyzmatu języków przez osoby z zewnątrz Odnowy, bez odniesienia go do spełnianej przezeń funkcji modlitewnej jest z góry skazana na niepowodzenie. Dar języków jest z natury darem modlitwy umożliwiającym pogłębienie życia modlitewnego. Charyzmat ten powinien być rozumiany jako objawienie się Ducha Świętego w darze modlitwy. Jeśli chrześcijanie cenią ten charyzmat, to dlatego, że pragną lepiej się modlić, a dar ten bardzo im w tym pomaga. Jego główna funkcja ujawnia się w modlitwie prywatnej.
_Modlitwa pozapojęciowa i nietematyczna posiada ogromną wartość duchową. W takiej modlitwie człowiek może w sposób pozapojęciowy wyrazić to, czego nie dałoby się wypowiedzieć w sposób pojęciowy. Modlitwa językami tak się ma do modlitwy w ogóle, jak nietematyczny, abstrakcyjny obraz do malarstwa. Nie wymaga ona większego zrozumienia, posłuszeństwa i formy niż te modlitwy, na jakie stać dzieci. Wierzący modli się w mocy Ducha Świętego w sposób swobodny, bez tworzenia jakichś form pojęciowych. Dar języków, dla ludzi używających go jest tylko jedną z wielu form modlitwy.
_Mimo, że modlitwa w językach angażuje całego człowieka, także jego uczucia, akt takiej modlitwy w żaden sposób nie musi być połączony z uniesieniem emocjonalnym.
_Charyzmat języków, którego istnienie jest w pełni potwierdzone w Nowym Testamencie i we wczesnym okresie poapostolskim, coraz częściej występuje we współczesnym Kościele. Dlatego, z punktu widzenia egzegezy i nauki, jest on ważnym przedmiotem badań dla specjalistów. To, czy w pewnych przypadkach dar ten przybiera formę autentycznego języka, pozostaje zagadnieniem wymagającym dogłębnego zbadania. Jedno jest jednak pewne - że języki nie są najważniejszym przejawem Odnowy. Oczywiście jest również pewne, że Odnowa katolicka w żaden sposób nie wiąże tego daru z rzeczywistością duchową, w którą wprowadzają chrześcijanina sakramenty inicjacji chrześcijańskiej.

A może zanim zarzucisz pogardę to dowiedz się kto tego użył a użył zwolennik "daru"

I jeszcze po co mi stanowisko Kościoła? Proste, żeby nie błądzić i nie zejść z drogi Boga. Słyszałeś może o odstępcach, o odejściach całych wspólnot odnowy i zakładających swój kościół? Było dość głośno o pewnej wspólnocie z Kielc.

OK. Zachęcał, ale co z tego? Święty Dominik nie zachęcał, Św. Jacek nie zachęcał, Św. Katarzyna ze Sieny nie zachęcała, św. Tomasz z Akwinu gdy pisał swoje traktaty, Bł. Jan z Fiesole jak malował swoje freski nie mówili językami i nie zachęcali, żaden ze świętych dominikanów- z których tradycji staram się czerpać najwięcej, nie zachęcał. Ale, żeby nie być jednostronnym, to wyjdę poza dominikanów i innych świętych przywołam. Nasz ukochany Jan Paweł II nie zachęcał, w ogóle chyba żaden papież nie zachęcał, Święta Faustyna nie zachęcała, ani św Franciszek, Ani Benedykt, ani nawet Ignacy. No nie zachęcali. Rzesze świętych, których nie sposób wymienić nie zachęcały do tego typu praktyk a osiągnęły zbawienie. A nasz wspaniały Kościół trwa przez wieki i Duch Święty go wypełnia. Nie chcę wyrokować, że kogoś mniej czy bardziej wypełnia, ale czymże są dary, które otrzymują nasi bracia ze wspólnot oddzielonych, w porównaniu z darami sakramentów w Kościele Katolickim. I wszystko przez wieki bez mówienia językami.

@medieval_man, Porozmawiajmy więc powżnie.

Mam pytanie:
Dlaczego nazywacie "Darem" coś co w istocie jest bełkotliwym wymawianiem w kółko tych samych sylab (szalalalala ajajaja szalalalalala https://www.youtube.com/watch?v=EJnHIXwQxKE )? Cóż to za "Dar" skoro literalnie każdy kto posiada język i struny głosowe może sobie w dowolnej chwili tak blablać? Dlaczego nobilitujecie w ten sposób coś co tylko ośmiesza was i wasza organizację i w istocie stawia was w tym samym rzędzie co protestanckie sekty charyzmatyczne tańcujące z wężami i bijące się marynarkami na scenie (co rzekomo ma być "spoczynkiem w Duchu Świętym").

W języku, którego nie znasz, ale był to jakiś język, prawda? Ja była na rekolekcjach prowadzonych przez taki ruch. Był oczywiście i ksiądz, ale dziwnym trafem wyszedł w czasie owej modlitwy "językami". Wyglądało to mniej więcej jak Indianie ruszający do boju. No i spoczynek w Duchu Świętym... . Dziwnym trafem nikt z 40 katechetów nie padł, a padali tylko prowadzący.

Św. Paweł, owszem, mówił o tym, ale zalecał, aby ktoś inny tłumaczył, bo samo (wybacz określenie) blablanie nie ma sensu, jeśli nikt tego nie rozumie.

Nie będę złośliwy.
Napisałem:
słyszałem pewną osobę modlącą się w języku, który ja znam, a którego ta osoba nie znała

Jeśli modlitwę "darem języków" można zakwestionować sprowadzając ją szalala, to analogicznie "modlitwę zrozumiałą", można zakwestionować sprowadzając ją do deklamowania tekstu, a idąc dalej wspólnotę wiernych sprowadzić do organizacji - co niniejszym uczyniłeś powyżej.
Ustalasz granicę autentyzmu tam, gdzie Tobie to odpowiada, a nie tam gdzie robi to wierzący. Przekonanie kwestionującego jest niewykonalne, kryterium autentyzmu jest tylko po stronie wierzącego.

Czyli był to język znany Tobie, tak?