I znowu zarzut kłamstwa.
Mamy napisane wyraźnie.
Jana 15
(4) "Trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we mnie trwać nie będziecie."
(5) "Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie."
W jaki sposób mamy trwać... Czytamy w poniższych wersetach.
Jana 4
(23) "Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali".
(24) "Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie."
Wyłącznie bezpośrednia duchowa relacja z Ojcem uzdalnia nas do świętego życia. Sakramenty, owszem potrzebne, jako pamiątka ale same w sobie nie zbliżają do Ojca. Jest to próba usprawiedliwienia się uczynkami.

Bzdura.
W Sakramentach realnie dziala Chrystus. Wlasnie przez sakramenty (widzialne znaki Jego niewidzialnej laski) daje nam zycie.

“Duchowo“ to ty sie mozesz laczyc z kim chcesz.

Jezeli nie bedziesz spozywal Jego Ciala i pil Jego Krwi - nie masz (Jego) zycia. Proste.

Po pierwsze - to jest strasznie słabe - zarzucać nienawiść osobie, która Ci wytknęła fałszowanie tekstu. Nie po raz pierwszy zresztą to uczyniłeś. Jeśli uważasz, że któraś z moich wypowiedzi świadczy o nienawiści, to wskaż która.

Po drugie - wiesz, że nie jestem rzymskim katolikiem. Więc jaki cel masz w nazywaniu mnie nim.

Po trzecie - wskaż które moje pytania są niemerytoryczne.

Widzisz, ten zarzut kłamstwa to z litości się wziął.
Powinienem był napisać nie Kłamstwo servusa ale ignorancja, czy głupota servusa

Skoro bowiem sakrament jest widzialnym znakiem niewidzialnej łaski, to oczywiste jest dla każdej, choćby średnio rozgarniętej osoby, że przystępowanie katolików do sakramentów, jest przystępowaniem do niewidzialnej łaski.
Bóg udziela swojej łaski i katolik świadomy, że łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna, nie myśli, że zbawi się poprzez jakiekolwiek uczynki, ale właśnie poprzez przystępowanie do łaski, jaka Bóg mu w sakramentach oferuje szuka zbawienia w łasce Bożej.
Dlatego Twoje cytaty świetnie odnoszą się do sakramentów.
Zarówno

Bo tylko trwanie w łasce jaką dają sakramenty sprawi, że wydamy owoc.
Podobnie i z tym cytatem. Jeśli odejdziemy od sakramentów czyli od niewidzialnej łaski Bożej odejdziemy od krzewu winnego:

I faktycznie, trwamy w sposób duchowy

Sorry, ale nie nauczyłeś się na katechezie tego, że sakramenty nie są żadną byle jaką pamiątką tylko znakami Bożej łaski.
Wyłącznie duchowa relacja z Bogiem to tylko ładne słówka.
Nie jesteśmy istotami duchowymi jak aniołowie i nie jesteśmy w stanie mieć z Bogiem relacji tylko duchowej.
Jesteśmy istotami składającymi się z ciała i duszy. Bóg udziela nam więc swojej duchowej łaski posługując się materialnymi znakami.
Uporczywe powtarzanie, że sakramenty są próbą usprawiedliwiania się uczynkami jest przejawem nieuctwa, ignorancji, złej woli i głupoty.
Przystępując do sakramentów nie pełnimy żadnego dobrego uczynku: otwieramy się na jedynie na Bożą łaskę, którą ty odchodząc z żywego Kościoła odtrącasz, w pełnej zadufania w siebie wierze i arogancji, że jesteś jak anioł, który może kontaktować się z Ojcem tylko duchowo.
Pycha, arogancja, ignorancja.

Oddawanie Ojcu czci w Duchu i Prawdzie to żadne oddawanie Ojcu czci w sposób duchowy i zgodnie z jakąś prawdziwą, nie wiadomo skąd wziętą wiedzą, ale oddawanie Mu czci będąc prowadzonym przez:
- Ducha Świętego i
- przez Prawdę, czyli tego, kto powiedział: "Ja jestem Prawdą".

Poza tym, oddawanie czci, a przystępowanie do źródła łaski to dwie oddzielne rzeczy.
Jezus nie powiedział w zdaniach, jakie cytujesz, że łaskę mamy otrzymywać w Duchu i Prawdzie, ale czcić Ojca w Duchu i Prawdzie.
Mieszasz pojęcia, używasz cytatów bez ich rozumienia i starasz się wtłoczyć innym swoje proste, powierzchowne rozumienie Pisma.

A cóż znaczy stwierdzenie-duchowo możesz łączyć się z kim chcesz?
Jeżeli przyjmujesz Eucharystię bez łączności duchowej z Jezusem, to jest to zwykły rytuał, zwykła konsumcja beż żadnej wartości dla naszej wiary. Podchodzę, przyjmuję, połykam, przetrawiam i wydalam.
Sakrament Eucharystii przyjmujemy jako ustanowioną pamiątkę OFIARY JEZUSA, by jednoczyć się duchowo z Bogiem, bo pragniemy być w tej jedności. Jedności duchowej, która nas umacnia, która nas prowadzi, która nas zmienia, która jest naszą siłą.
Kto ustanowił tą regułę - że sakramenty to widzialne znaki Jego niewidzialnej łaski - człowiek, czy Jezus?
Bo jak mamy przyjmować ciało i krew Jezusa Chrystusa, Jezus wyraźnie nas pouczał.
Mamy przyjmować z wiarą, a o naszej wierze świadczy stan naszego ducha.
Jeżeli duchowo pragniesz łączyć się z kim chcesz, to jest to bardzo niebezpieczne stwierdzenie i nie reklamuj tego stwierdzenia na forum bądź komukolwiek i gdziekolwiek.

Wybrana, Ty dzielisz człowieka na człowieka duchowego i człowieka cielesnego. A takiego podziału nie ma.
Jezus nie był duchem i nie jest duchem.
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. (J 6.55)
"prawdziwym" a nie duchowym.

Na co Ci wybrana odpowie - To straszne co czytam. Zadaję sobie pytanie - jak zachowana jest wiarygodność w KK.

Odpowiedziałbym, że taka jest wiarygodność KK, jaka jest wiarygodność słów Chrystusa.

Czyli "duchowe", to dla Ciebie "nieprawdziwe"? OK.

Skąd ten wniosek?

I tu Alus w pełni się z tobą zgadzam - dosłownie taki jest mój wniosek.

chwat, co ty piszesz? Jezus nie jest duchem? dalej jest dla ciebie człowiekiem.
BÓG NARODZIŁ SIĘ NAS ZIEMI W OSOBIE SYNA, byśmy mogli się z NIM zjednoczyć.
Jezus żyjąc na ziemi był SYNEM BOŻYM i CZŁOWIEKIEM.
Po śmierci jest BOGIEM a nie człowiekiem. Bóg nie jest człowiekiem.
BÓG OJCIEC, SYN BOŻY I DUCH ŚWIĘTY - trzy osoby, ale jeden BÓG.
Czyżbyś ty chwat podważał istnienie TRÓJCY ŚWIĘTEJ?
BÓG jest DUCHEM i my poprzez istniejącą w nas duchowość łączymy się z NIM DUCHOWO.

Z tego, że napisałeś, że skoro "prawdziwe", to nie "duchowe".

KKK 464 Jedyne i całkowicie wyjątkowe wydarzenie Wcielenia Syna Bożego nie oznacza, że Jezus Chrystus jest częściowo Bogiem i częściowo człowiekiem, ani że jest ono wynikiem niejasnego pomieszania tego, co Boskie, i tego, co ludzkie. Syn Boży stał się prawdziwie człowiekiem, pozostając prawdziwie Bogiem. Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem. Kościół 88 musiał bronić tej prawdy wiary i wyjaśniać ją w pierwszych wiekach, odpowiadając na herezje, które ją fałszowały

Jezus jest człowiekiem i jest Bogiem. Jezus nadal niezmiennie ma dwie natury, ludzką i Boską.

Skąd posiadasz informacje, że Jezus przestał posiadać naturę ludzką?

Tak.
Bóg nie jest człowiekiem.
Ale Syn Boży - druga osoba Trójcy jest Bogiem-człowiekiem.

Wskaż na cokolwiek, cytat z Biblii, nauczanie pierwotnego Kościoła mówiące o tym, w którym momencie i jak Syn Boży przestał być człowiekiem.
Albo nie zabieraj głosu

@medieval, wydaje mi się, że oba stwierdzenia pozostawione samym sobie, bez dodatkowych wyjaśnień ("Bóg jest człowiekiem" i "Bóg nie jest człowiekiem") zawierają w sobie jakiś fałsz.
Pierwsze nie jest prawdziwe, bo zakłada że cała Trójca jest człowiekiem, drugie - bo sugeruje, że żadna Osoba Trójcy nie jest człowiekiem.
Ja bym preferowała św. Augustyna "Bóg stał się człowiekiem" (czy też Ten, który był Bogiem stał się człowiekiem), bo od razu przywodzi na myśl Wcielenie, konkretny moment w czasie kiedy Bóg, Syn Boży stał się człowiekiem.