Chodzi mi o kwestię odrzucenia i nawrócenia Izraela - szczególnie w kontekście 11 rozdziału Listu do Rzymian, ale kontekst można oczywiście rozszerzyć. Najlepiej chyba przeczytać cały ten rozdział; tu tylko fragmenty:


Odrzucenie Izraela jest częściowe i czasowe

13 Do was zaś, pogan, mówię: będąc apostołem pogan, przez cały czas chlubię się posługiwaniem swoim
14 w tej nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia.
15 Bo jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia?


Przyczyny czasowego odrzucenia

11 Pytam jednak: Czy aż tak się potknęli, że całkiem upadli? Żadną miarą! Ale przez ich przestępstwo zbawienie przypadło w udziale poganom, by ich pobudzić do współzawodnictwa.
12 Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich pomniejszenie - wzbogacenie poganom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości!

23 A i oni, jeżeli nie będą trwać w niewierze, zostaną wszczepieni. Bo Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.
24 Albowiem jeżeli ty zostałeś odcięty od naturalnej dla ciebie dziczki oliwnej i przeciw naturze wszczepiony zostałeś w oliwkę szlachetną, o ileż łatwiej mogą być wszczepieni w swoją własną oliwkę ci, którzy do niej należą z natury.


Całkowite nawrócenie Izraela

25 Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy - byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania - że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie [do Kościoła] pełnia pogan.
26 I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba.
27 I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy.


Czy całkowite nawrócenie Izraela należy rozumieć jako przyjęcie Chrystusa? Czy po prostu jako zapewnienie, że Bóg znajdzie sposób, by Izrael zbawić? A może jeszcze inaczej?

Czy wers 25 oznacza, że kiedyś pełnia pogan do Kościoła wejdzie? A potem i Izrael?

No ładnie Angua. Fragment, którego nie da się ruszyć bez odniesienia do eschatologii? Przyznam, że chyba zanim poszukamy odpowiedzi, powinniśmy się zająć tym, co mógł mieć na myśli św. Paweł pisząc te słowa do wspólnoty Rzymian. A więc najpierw chyba potrzebne byłoby ujęcie kontekstu historycznego i kulturowego. Hmm... To zadanie się wydaje trudne? Potem należałoby chyba zatrzymać się nad tym, jak św. Paweł rozumiał paruzję. Hmm... temat na pracę magisterską z teologii.
Pozdrawiam.

Może chciałbyś zacząć?

Ja i tak wierzę, że ktoś już nad tym myślał, a kto inny zna wnioski. I je nam tu przedstawi. Uproszczone

Inaczej pójdę na tę teologię tylko po to, aby sobie napisać magisterkę. Z tematem ustalonym od pierwszego roku

Nie ma i nie będzie innej drogi do zbawienia niż Chrystus. Skoro więc ktoś się ma nawrócić do Boga i zostać zbawiony, to "nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przez Chrystusa"

Materiały dotyczące 11 rozdziału Listu do Rzymian z Komentarza historyczno-kulturowego do Nowego Testamentu, Katolickiego Komentarza Biblijnego i Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu można pobrać TUTAJ

Owocnej lektury życzę


PS. Ewentualnych błędów w skanowaniu i przetworzeniu na tekst już mi się poprawiać nie chciało więc zainteresowani niech sobie to zrobią sami jak im to będzie bardzo przeszkadzało

E, no dzięki

Wiem, wiem - chciałam to mam. Zajęcie na długie zimowe wieczory

Jeszcze raz dzięki

Hehe Saxon, aż 32 dwie strony. Angua, to masz już połowę magisterki. Tylko mały retusik Może uda Ci się ją napisać jeszcze przed podjęciem studiów teologii.
Przyznam, że jak znajdę czas sam spróbuję się "przegryźć" przez ten materiał - to może być ciekawe. Pozdrawiam.

http://biblista.pl/index.php?option=com ... Itemid=548

Pozdrawiam