Mam jeszcze jedno pytanko, czy byłoby wielkim nietaktem, gdyby tak poprosić Księdza o indywidualne przyjęcie sakramentów, ewentualnie z tylko z osobami dorosłymi. Myślę że przyjmowanie sakramentów razem z innymi dziećmi dla osoby dorosłej może być troszeczkę krępujące.

Praktycznie zależy to od predyspozycji kandydata,
czyli jeśli ktoś jest świadomy przyjmowane wiary, to i przygotowania z racji ślubu będą mogły być skrócone
(oczywiście w ramach możliwości organizacyjnych).Bardzo prawdopodobne, że są.Nie można przyjąć sakramentu bierzmowania, jeśli nie jest się ochrzczonym,
a chrzest osób dorosłych najczęściej powiązany jest z przyjęciem Komunii i bierzmowania tego samego dnia.Jest taka możliwość, ale to zależy od harmonogramu pracy kapłanów.
Musiałabyś dowiadywać się w konkretnych miejscach,
gdzie twój narzeczony będzie się przygotowywał do sakramentów.Nie będzie to żadnym nietaktem, jednak nie należy oczekiwać, że ksiądz na 100% takie coś zagwarantuje.

Cytuj:

Nie można przyjąć sakramentu bierzmowania, jeśli nie jest się ochrzczonym,
a chrzest osób dorosłych najczęściej powiązany jest z przyjęciem Komunii i bierzmowania tego samego dnia

Miałam na myśli, czy ta uroczystośc bierzmowania jest przeznaczona tylko dla osób które, juz wcześniej np w dzieciństwie przyjęły pozostałe sakramenty czy też uroczystość te można połączyć z przyjęciem pozostałych sakramentów

Przeważnie jest tak, że przyjmuje się chrzest, potem bierzmowanie, a pod koniec mszy Komunię Św.
Dwa ostatnie sakramenty mogą być w innej kolejności.

Ehh nie umiemy się dogadać. Chodzi mi o to że w internecie przeczytałam, że te bierzmowania dla osób dorosłych dotyczą tych osób, które przyjęły chrzest i komunię świętą, ale zaniechały sakramentu bierzmowania. Natomiast nic tam nie zostało napisane na temat osób które nie miały wcześniej chrztu i nie były w komunii. Stad moje pytanie, czy bierzmowania te dotyczą tylko właśnie takich osób, które po prostu zaniechały przyjęcia bierzmowania, czy też w trakcie takiej uroczystości istnieje możliwość przyjęcia wcześniejszych dwóch sakramentów.

Aha żeby było jasne nie chodzi mi o wszystkie bierzmowania dla osób dorosłych. Na srtronie internetowej przeczytałam, że są juz na ten rok wyznaczone terminy - chyba 5- dla własnie takich osób, które zaniechały przyjęcia bierzmowania. Rozumiem że są to specjalne msze na których za jednym zamachem bierzmuje się grupę osób. Nie chodzi mi absolutnie o te bierzmowania które są wyzanczane indywidualnie.
Pytam o to, bo pomyślałam sobie że może to nie jest możliwe z uwagi na komplikacje w ceremonii.

Bierzmowanie osób dorosłych przeważnie dotyczą wszystkich osób ochrzczonych,
które zaniechały przygotowania do sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej.
Przeważnie, bo jeśli ktoś nie został jeszcze ochrzczony, to jest przygotowywany indywidualnie
(choć niekoniecznie osobno - poza główną grupą).Przecież napisałem już wcześniej, że:
chrzest jest bramą (pierwszym ze) wszystkich sakramentów.
Nie można przyjąć sakramentu bierzmowania, jeśli nie jest się ochrzczonym
Jeśli terminy są wyznaczone na rok z góry,
to albo trzeba próbować "podpiąć się" pod już istniejące grupy,
albo szukać w innych miejscach, gdzie bierzmowanie udzielane jest częściej.Tak jest najczęściej, żeby oszczędzić czas biskupom.Nie powinno być to żadną komplikacją, jeśli jeden z kandydatów do bierzmowania będzie ochrzczony w trakcie mszy.

To, że nieochrzczony nie może przyjmowac innych sakramentów, to ja mniej więcej rozumiem. Natomiast nie bardzo rozumiem wyższośc slubu "w pełni katolickiego" nad ślubem mieszanym (on w przypadku nieochrzczonego nie jest "mieszany" stricto sensu, ale nie łapmy się za słówka). Nieochrzczony zawiera małżeństwo z katolikiem za dyspensą, ale to jest przecież tak samo dla katolika ważne małżeństwo, jak "w pełni katolickie".

Ale kanoniście nie są pewni, czy ślub z osobą nieochrzczoną jest sakramentem.

Bo są dwa rodzaje małżeństwa: naturalne i sakramentalne.
I są zdania wśród kanonistów (ponoć przeważające), że takie małżeństwo jest jedynie małżeństwem naturalnym. Oczywiście ważnym, ale jednak pozbawionym pewnych przywilejów małżeństwa sakramentalnego.

Czy po rozwodzie tacy naturalni małżonkowie mogą zawrzeć śluby sakramentalne?
O jakie przywileje chodzi?

Małżeństwo naturalne, też jest nierozerwalne.
Zatem jeśli jest ważnie zawarte, nie ma rozwodu.
Poza tym małżeństwo naturalne jest dla niechrześcijan. Czyli jako niechrześcijanie, nie mogą zawrzeć sakramentu małżeństwa.
Jeśli natomiast ktoś byłby niechrześcijaninem w związku małżeńskim, uzyskał w sądzie rozwód, następnie ochrzcił się i chciał zawrzeć sakrament małżeństwa, to z tego, co wiem, nie może, gdyż jest przeszkoda węzła.

Polecam KKK o łaskach sakramentu małżeństwa nr 1641-1642.

Ale Katechizm mówi właśnie o małżeństwie sakramentalnym a nie naturalnym.
Bardzo sugestywna jest także notka:

Cóż za jarzmo dwojga wiernych złączonych w jednej nadziei, jednym dochowaniu wierności, w jednej służbie!
Oboje są dziećmi tego samego Ojca i oboje wspólnie służą; nie ma pomiędzy nimi podziału ani co do ciała, ani co do ducha.
Owszem, są prawdziwie dwoje w jednym ciele, a gdzie jest jedno ciało, jeden też jest duch.
(154 - Jan Paweł II, adhort. apost. Familiaris consortio, 13)

Gdzie w tym mają się znaleźć małżonkowie niesakramentalni,
skoro /zdaje się, że/ te słowa nie są skierowane do nich?

Chciałeś przecież otrzymać informacje o przywilejach sakramentu małżeństwa, dlatego odesłałem do tych właśnie punktów, mówiących o tym, na czym polega sakramentalność małżeństwa i owoce takiego sakramentu.

KKK 1641
"(...) Właściwa łaska sakramentu małżeństwa jest przeznaczona dla udoskonalenia miłości małżonków
i dla umocnienia ich nierozerwalnej jedności."

Wychodzi na to, że rzeczywiście małżonkowie naturalni są związani nierozerwalnym węzłem.
Ale jak go rozpoznać?

Czy węzeł małżeński wiąże równie mocno osoby,
które się pobierały w warunkach, które byłyby uznane w przypadku ślubu kościelnego za unieważniające,
jak te, które żyją kilkadziesiąt lat bez ślubu, jednak w charakterze małżeństwa naturalnego?

Ale w takim razie bardziej opłaca się zawrzeć ślub kościelny,
uzyskać wyrok uznający nieważność małżeństwa i wziąć kolejny ślub.
Chyba że sądy biskupie orzekają także o nieważności małżeństw naturalnych.

I jeszcze jedna sprawa:
czy współżyjący seksualnie konkubenci grzeszą w takim samym stopniu jak małżonkowie cywilni,
jeśli oba te związki mogą być uznane za małżeństwa naturalne?
//wcześniejsze związki nie były małżeństwami naturalnymi wiążącymi nierozerwalnymi węzłami

Małżeństwo naturalne dotyczy osób nieochrzczonych.
Między ochrzczonymi nie ma innego małżeństwa niż sakramentalne (por. kan. 1055, § 2).

Małżeństwo naturalne, to małżeństwo np. muzułmanów zawarte według ich obrzędu. Tak samo małżeństwo mieszkańców Afryki, według ich zwyczaju zawarte.
Natomiast nie jest to małżeństwo np. 'zawarte' przez sam fakt zamieszkania, ale bez formalnego potwierdzenia tego stanu. Albowiem zawsze do zawarcia małżeństwa są potrzebni świadkowie.


Jeśli zawarli ślub nieważnie, to nie było węzła.
Natomiast węzeł małżeństwa naturalnego, jest nierozerwalny, tak samo jak małżeństwa sakramentalnego.
Mam nadzieję,że to pytanie już zostało wyjaśnione wcześniej, definicją małżeństwa naturalnego.
Ani konkubenci żyjący bez ślubu, ani małżeństwo cywilne w przypadku ochrzczonych.

Szumi, ale np. niektórzy protestanci - ochrzczeni jak najbardziej - uznają małżeństwo tylko cywilne. Więc z tymi grzeszącymi w małżeństwie cywilnym "ochrzczonymi" to nie tak prędko. Już prędzej: grzeszą katolicy w cywilnym, bo mają nieważne z braku formy. Choc jak się ich wysanuje, to się okazuje, że nie grzeszyli .

Natomiast wracając do Twoje porannej wypowiedzi o małżeństwie sakramentalnym. Owszem, kanoniści się tu różnią (ja akurat jestem zwolenniczka podejścia, ze nie może byc miejsca w sakramencie małżenstwa na "jednostronnośc" - że dla jednego miałoby byc sakramentem, a dla drugiego nie, bo nieochrzczony. Dla obojga więc raczej nie jest). Niemniej zawsze to i tak jest małżeństwo ważne, nierozerwalne i zobowiązane do miłości i wierności, nie ma różnicy. I każde jest przed Bogiem, bo Bóg małżeństwo ustanowił .

Ale tak czy owak - motywacją przyjęcia chrztu, MSZ, nie może byc sama chęc "zyskania bonusów" dla strony (już) katolickiej. Kanon 865 wymienia szereg warunków, w tym np. żal za grzechy, i wyraxnie oróżnia sytuację regularna, w ktorej nalezy wziąc pod uwagę spelnienie tych wrunków, od sytuacji in articulo mortis, gdzie wystarczy coś tam wiedziec o prawdach wiary i sie zdradzic z intencją .