Sobór trydencki postanowił między innymi:

"Kan. 1 Jeśli ktoś twierdzi, że wszyscy i poszczególni wierni Chrystusa są obowiązani przykazaniem Bożym lub koniecznością [osiągnięcia] zbawienia do przyjmowania Najświętszego Sakramentu Eucharystii pod dwiema postaciami - niech będzie wyłączony ze społeczności wiernych.

Kan. 2 Jeśli ktoś twierdzi, że święty Kościół katolicki bez słusznych przyczyn i racji postanowił, żeby i świeccy, i duchowni, którzy nie celebrują, pod jedną tylko postacią przyjmowali Komunię św., albo że pobłądził wydają taki przepis - niech będzie wyklęty.

Kan. 3 Jeśli ktoś przeczy temu, że całego i integralnego Chrystusa, źródło i sprawcę wszelkich łask, przyjmuje się pod jedną postacią, ponieważ - jak niektórzy mylnie twierdzą - nie jest zgodne z ustanowieniem samego Chrystusa przyjmowanie Go pod obiema postaciami - niech będzie wyklęty.

Kan. 4 Jeśli ktoś twierdzi, że dzieciom, zanim dojdą do używania rozumu, konieczna jest Komunia święta - niech będzie wyklęty. "

Czy nadal jest w mocy wyklęcie i wykluczenie tych, którzy przyjmują Wino i Chleb?
Czy nadal obowiązuje kanon 4?

Lub jeszcze jedne przykład postanowień Soboru:


"Kan. 9. Jeśli ktoś twierdzi, że liturgiczne zarządzenie Kościoła rzymskiego, według którego część kanonu i słowa konsekracji odmawia się po cichu jest godne potępienia albo że należy Mszę św. Odprawiać tylko w języku narodowym, albo że nie należy dodawać wody do wina przy ofiarowaniu kielicha, jakby to było przeciwne ustanowieniu Chrystusa - niech będzie wyklęty."

Czy nadal obowiązuje wyklęcie tych, któży mówią, że Msza ma być w języku narodowym?

Tak naprawdę chciałbym wiedzieć jak należy traktować postanowienia soborowe, różnych soborów? Czy to jest nieomylne i nieodwoływalne?

Dobre pytanie, bo co poniektórzy twierdzą że Kościół się nie myli i nigdy nie zmienia swoich nauk.

Ależ ja niczego takiego w przytoczonych fragmentach nie przeczytałem:



Z tekstu wynika jedynie, że aby osiągnąć zbawienie nie trzeba przyjmować eucharystii pod dwiema postaciami. Nie trzeba, a nie wolno to dwa całkowite inne stwierdzenia.

Kościół nie zmienia swojej doktryny. Co nie znaczy, że niektóre orzeczenia Magisterium nie są warunkowe/celowe, skierowane na tymczasowych okoliczności, mogą być zachętą itd. Takim zarządzeniem celowym/warunkowym był np. zakaz spożywania krwi w NT.

Zacytuję Josepha Ratzingera:
"... istnieją pewne decyzje Magisterium, które nie mogą być ostatecznym głosem w jakiejś dziedzinie, ale stanowią raczej istotną zachętę, a przede wszystkim wyraz duszpasterskiej ostrożności, swego rodzaju tymczasowe rozporządzenie. Ich istota pozostaje wciąż ważna, ale pewne, wynikające z wpływu tymczasowych okoliczności, szczegóły mogą wymagać późniejszych poprawek. ... "
Kard. Joseph Ratzinger, L'Osservatore Romano, 27.06.1990 r.
(cytat za: http://forum.fidelitas.pl/viewtopic.php?t=1451 )

Kilka spośród zacytowanych kanonów, akurat tego tylko soboru, nie jest przestrzeganych w sposób literalny np. Komunia dzieci, Msza w języku ojczystym.
Chciałbym mieć pewność czy kanony KK ogłaszane przez sobory i/lub papieży w swej istocie pozostają wciąż i na zawsze ważne i niezmienialne.
Czy tak należy to traktować?
Wobec tego jak można ekumenizować się z dajmy na to baptystami, powinni być wyklęci kilkakroć.
Co oznacza wyklęty? To coś innego niż wykluczony zdaje się czytając kanony soborowe.

Wszystkie te kanony obowiązują.

Popatrzmy:

O czym tu mamy? O tym, że wystarczy przyjmować tylko jedną postać (Ciało lub Krew) by być zbawionym, bo przyjmuje się zawsze całego Chrystusa. Nie ma zakazu Komunii pod dwiema postaciami, a jedynie potwierdzenie, że wystarczy Komunia pod postacią Chleba.


Oczywiście, że obowiązuje i w Kodeksie Prawa Kanonicznego czytamy:

Zatem nadal przed wiekiem rozeznania (przyjmuje się 7 lat) dzieci nie muszą (i nie mogą) przyjmować Komunii.


To też obowiązuje, bo te kanony mówią o tym, że:
1. Msze (przynajmniej pewne jej części) można sprawować po łacinie i po cichu, zaś język narodowy nie jest tutaj zakazany, ale jest potwierdzone, że można po łacinie, bo były ruchy, które twierdziły, że należy wycofać łacinę i tylko w językach narodowych sprawować. Ten kanon staje w obronie łaciny, nie atakuje zaś języków narodowych. I przypominam, że językiem liturgii nadal jest łacina, a języki narodowe mogą być wprowadzane, ale nie muszą (czyli nadal nie ma nakazu sprawowania w językach narodowych, a jeśli ktoś by twierdził dziś, że nie można po łacinie sprawować i trzeba tylko np. po polsku to niech będzie wyłączony).
2. Należy dodawać wodę do wina. To jest proste.


Mam nadzieję, że nieco się wyjaśniło.


I przeniosłem do Prawa kościelnego, bo tam bardziej pasuje.

A co z tym fantem zrobić?

To nie Kościół katolicki pobłądził. Ekumenizm nie oznacza zgody na błędna Naukę.

Można mnożyć przykłady ale jeszcze kilka:
Bulla papieża Bonifacego VIII z 18 listopada 1302 roku:
"Toteż oznajmiamy, twierdzimy, określamy i ogłaszamy, że posłuszeństwo każdej istoty ludzkiej Biskupowi Rzymskiemu jest konieczne dla osiągnięcia zbawienia."
Sobór laterański V to potwierdził:
"Ponieważ konieczne jest do zbawienia, aby wszyscy wyznawcy Chrystusa byli poddani Rzymskiemu Pasterzowi, jak o tym wiemy z Pisma św. i z nauki świętych Ojców oraz z ogłoszenia konstytucji Unam Sanctam Poprzednika Naszego błogosławionej pamięci papieża Bonifacego VIII, wznawiamy i zatwierdzamy tę konstytucję w obliczu świętego Soboru"

Tego to nie rozumiem - więc ja nie jestem na pewno zbawiony?

Bulla Leona X:
"Petri successores [...] quibus ex libri Regum testimonio ita obediere necesse est, ut qui non obedierit morte moriatur." - nieposłuszeństwo Papieżowi karane śmiercią być powinno.

Czyli znowu pytanie czy ciąży na mnie wyrok śmierci?

Generalnie jaka jest postawa KK wobec tych historycznych śladów?
Czy można wytłumaczyć tak abym nie był zgorszony?

Cytaty za wikipedią.

Więc wyjaśnij mi proszę co oznacza słowo "wyklęty"?

Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku zastąpił wszelkie możliwe akty dotyczące prawa kanonicznego (także te wydawane przez papieży) - są oczywiście wyjątki w tym kodeksie ujęte.



chodzi po prostu o obłożenie anatemą czyli klątwą - zgodnie z Biblią nakłada się ją w ostateczności i ma charakter czasowy (po odrzuceniu herezji następował powrót do Kościoła).

[/quote]

Nie rozumiem, masło maślane.
Wolę gdy ludzie posługują się językiem zrozumiałym dla każdego, "anatema""klątwa" co to oznacza?

prościej sie chyba nie da.
Anatema - wyłączenie ze wspólnoty Kościoła.

A co ma jedno do drugiego?

Oczywiście, że obowiązuje i w Kodeksie Prawa Kanonicznego czytamy:
......
Zatem nadal przed wiekiem rozeznania (przyjmuje się 7 lat) dzieci nie muszą (i nie mogą) przyjmować Komunii.[/quote]

Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich (też ogłoszony przez biskupa Rzymu) mówi co innego.


To też obowiązuje, bo te kanony mówią o tym, że:

2. Należy dodawać wodę do wina. To jest proste.[/quote]

W czasie prac nad Kodeksem kanonów kościołów wschodnich (CCEO) odnośnie kanonu odpowiadającego obecnemu kan 706 wykreślono na wniosek Komisji odnoszące się do wina "cui modica acqua miscenda est." Coetus de expensione observationum wyjaśnił że "zwyczaj mieszania wody i wina nie ma dziś znaczenia doktrynalnego, jakie posiadał w czasach minionych". Dokładny przebieg dyskusji, odpowiedzi jakie Komisji dał Coetus można przeczytać w Nuntii 28 z 1989 r.
W tym duchu zrewidowano wcześniej (lata 80-te) księgi liturgiczne armeńskiego kościoła katolickiego. Po raz pierwszy Boska Liturgię w której używano "czystego wina" odprawiono bazylice Santa Maria in Trastevere w Rzymie 21 listopada 1987 r.
Tak więc wydaje się że Kościół rzymski traktuje tego typu kanony raczej jako historyczne, a przynajmniej nie mające waloru uniwersalnego.

Gdyby miało być inaczej, czy również kanon Soboru nicejskiego, który nakłada anatemę na wszystkich, którzy klękają podczas niedzielnej Eucharystii miałby dalej obowiązywać? Niewyklęci byliby tylko katolicy uparcie i konsekwentnie niepraktykujący.....