nie ma żadnego unieważnienia.
Jest "stwierdzenie nieważności"

Czy ty jesteś w związku małżeńskim?
I czy ufasz papieżowi?

Unieważnienie czy stwierdzenie nieważności....efekt ten sam....a nazewnictwo to wybieg prawników (kanonicznych)...coś jak słynna "pomroczność jasna"

Umowa nieważna a unieważniona to nie jest dokładnie to samo.

A Bóg to przecież będzie wiedział, czy małżeństwo było nieważne, czy ktoś chciał oszukać sąd kościelny, więc nie widzę problemu.

Ja tu widzę, że ta dyskusja nic nie zdziała.

Sprawiedliwemu nie przetłumaczy się różnicy, pomiędzy słowem "unieważnienie" a "stwierdzenie nieważności", choć różnica jest znacząca.
W teorii owszem, owe stwierdzenie nieważności małżeństwa mogłoby być zgodne z Prawem Bożym, wszystko tu jest w porządku.
Jednak też uważam, że nie można społeczeństwu na za dużo pozwolić, bo jest coraz gorzej. To, ile jest nadużyć w Kościele coraz bardziej oczernia tą instytucje.
I czasem aż "wstyd" się przyznać, że należy się do Kościoła, bo nawet inni nie muszą nas wyśmiewać. Przez te zezwolenia na coraz "luźniejsze" praktyki i nadużycia sami siebie pogrążamy (mówiąc My mam na myśli Kościół ogólnie, jako instytucje) bo to zakrawa o herezje.
Nie takich Apostołów potrzebuje Bóg.
Ja też bym szczerze chciała bronić Kościoła w tej sprawie, ale to zezwolenie na przyznawanie nieważności jest po prostu wykorzystywane.
I później się mówi, że Kościół niby zabrania, a dopuszcza "rozwody", które miały być przyznawane w wyjątkowych przypadkach, a jak widać na przykładach, są to przypadki po prostu błahe.

Błaha sprawa? Co to dla was oznacza?

Oznacza to dla mnie, że powody podane w powyższych przytoczonych w tym wątku przykładach, w których ktoś otrzymał stwierdzenie nieważności małżeństwa są naciągane.
Jeżeli daje się ten nieszczęsny nibyrozwód z powodu np. uzależnienia współmałżonka, które rozpoczęło się po ślubie, a wykazane zostało, że to zostało utajone przed ślubem i z tego powodu ślub jest nie ważny i można uzyskać owe zezwolenie, to jest to po prostu nadużycie i oszukanie Kościoła. I wydaje mi się, że wiele z tych udzielonych przez Kościół jest właśnie pod byle pretekstem, żeby tylko znaleźć coś, co mogłoby przyczynić się do tego, że małżeństwa w ogóle nie było.
Po prostu takie "nie możemy wziąć rozwodu, więc trzeba wymyślić coś takiego, żebyśmy go uzyskali".
Uciekanie od odpowiedzialności dla wygody, żeby móc wziąć ślub z kimś innym.
Te przytoczone przykłady sławnych osób, jak Wojciecha Cejrowskiego czymś świadczą.
Czasem też o znajomości tutaj chodzi.
Często to wynika z niedojrzałości osób biorących ślub, na dobre i na złe jest tylko dla nich w przysiędze.

Okej, więcej nie będę tłumaczyć co mam na myśli, bo to przecież tylko moje zdanie do którego mam prawo.

Może jestem w błędzie, ale wydaje mi się, że są pary, które się sobą znudziły, nie przemyślały decyzji o zawarciu małżeństwa, lub chcą wziąć ślub z kimś innym, więc szukają jakiejś luki, żeby naciągnąć prawo i móc uzyskać unieważnienie.

to niewykluczone. Dlatego są coraz głośniejsze głosy o dłuższy czas przygotowania narzeczonych do sakramentu małżeństwa.

http://gosc.pl/doc/1095822.Chcesz-sie-p ... loz-staran

Ja tam jestem za jakością, a nie długością.
A i to nic nie da, bo ludzie mają to do siebie, że zmieniają się całe życie i wychodzi na to, że trzeba również dożywotnich kursów po zawarciu małżeństwa, aby kontrolować niesforne "baranki", czy nie zbaczają z odpowiedniej ścieżki.
No i ludzie się gubią co jest a co nie grzechem- wystarczy spojrzeć na tematy na forum katolickim(!!!), a co dopiero na innych forach, gdzie otwarcie o tym nie dyskutują.

Nawet jeden z dominikanów głosił, że jak zdrada była jednorazowa, to lepiej nie mówić o tym małżonkowi i iśc do spowiedzi jak najszybciej. No i ile ludzi tyle interpretacji takich słów.

Sprawiedliwy, nie bądź świętszy od papieża.
Skoro taka możliwość została dana w Kościele jest kołem ratunkowym w wypadku rozpadu związku. I czemuż z niej nie korzystać.
Choć uważam, że dobrze należy przygotować się przed ślubem i nie wchodzić w związek małżeński z założeniem że być może kiedys się go unieważni.

Niestety BÓG nie zezwala na rozwody, unieważnienia ani na stwierdzenia nieważności małżeństwa po ślubie.
Żaden człowiek nie ma takiej władzy na ziemi... nawet Papież.....
Papież też jest człowiekiem i również grzeszy i popełnia błędy.
Przypominam, że np. Papież Aleksander VI prowadził bardzo niemoralne życie. Uczestniczył w publicznych orgiach ... itd. albo Papież Urban VI okazał się jednym z najgorszych papieży, który kazał uśmiercić kilku kardynałów...

Gdzie tu logika - (Skoro coś nigdy ważnym nie było, to znaczy że i nie jest) :
1) Jak ślub był nie ważny np. okaże się po kilku latach był zawierany pod przymusem (czyli nie ważny) a para małżeńska ma już dzieci - to wtedy ślub jest ważny czy nie jest - w takich przypadkach nie można unieważnić małż.

2) Czy można unieważnić małż. jak mąż czy żona dopuści się zdrady kilka lat po ślubie - wiem, że można bo spotkałem się z takimi przypadkami osobiście ...
czyli można unieważnić ważny ślub

Czyli można unieważnić ważny ślub... czyli unieważnienie małż. czy tam stwierdzenie nieważności małżeństwa w 99% jest grzechem śmiertelnym

A to niby dlaczego nie?

Z tą zdradą... Ty wiesz tylko, że chodziło o zdradę. Nie wiesz co było napisane w skardze, nie wiesz co małżonkowie powiedzieli na przesłuchaniu, nie wiesz co powiedzieli świadkowie.
Więc nei wymądrzaj się o rzeczach, o których nie masz bladego pojęcia.