Powiedz tej pani po prostu to co ona chce usłyszeć, a dalej rób swoje. Co za problem?

Ale ja nie mogę kłamać w tak ważnej sprawie, muszę być uczciwa wobec Boga, że to co robię jest miłe Bogu. Bogu a nie pani z poradni.

No to bogu nie kłam, on i tak wie co o tym sądzisz. Pani możesz przytakiwać. To nie jest kłamstwo.

Ale ona dokładnie wypytuje o nasz stosunek do tych spraw, a potem krytykuje. Powinnam być szczera jeśli chcę byc w porządku wobec Boga.

Akacjo, a tej pani Humanae Vitae nie przekonuje? To nie w porzadku, że narzuca własne zdanie, w dodatku niezgodne z tym, co naucza KK.

Na nastepne spotkanie przyniosę teksty mówiące o tym, że wolno malżonkom odwoływać sie do dni niepłodnych jesli z ważnych przyczyn chcą odlożyc poczęcie.
Mnie krytykowała za to ze w lęku uczę sie metod naturalnych, a narzeczonego za to, ze na plaży ogląda kobiety w stroju kąpielowym.

A co, była z Wami na plaży? Przemądrzała jakaś...
Przynieś jej te teksty, z oficjalnym stanowiskiem Kościoła kłócić się chyba nie będzie...

Jego zapytała o te sprawy jak radzi sobie z czystością, to powiedział o tej plaży.

Czy musicie jej mówić takie rzeczy? przeciez nie jest spowiednikiem...nie wystarczy odpowiedzieć "Radzę sobie"? A co do plaży...to co, miał się na facetów patrzyć? Albo w ogóle na plażę nie iść bo a nuż zobaczy kobietę w kostiumie? Nie przejmujcie się az tak...Wiadomo, że nie powinno się kłamać, ale na wszystkie pytania szczegółowo chyba nie musicie odpowiadać?

Ja myślałam, ze te spotkania w poradni rodzinnej po to są, by pomóc narzeczonym w dojrzałym przygotowaniu sie do zawarcia małżeństwa i dlatego potrzebne są szczere odpowiedzi. Ale widzę, że w czasie nich próbują narzucić jeden słuszny światopogląd.

W poradni rodzinnej spotyka się róznych ludzi.
Ludzie są mądrzejsi i głupsi.
Porad udzielają jedni i drudzy.

Kobieta w poradni zapytała nas
(może tylko przez grzeczność)
gdzie będziemy mieszkać -

więc wyjaśniłam, że w moim mieszkaniu
ale ponieważ jest małe
- to nie zamierzamy likwidować mieszkania męża
(jeszcze mniejszego) bo mąż ma dużo książek,
które w moim mieszkaniu się nie zmieszczą

no i się zaczęło przesłuchanie mojego męża:

ile ma tych książek
na jaki temat
czy z wystkich korzysta
czy na pewno musi ich tyle mieć
itd.

mąż zapytał jaki związek mają te pytania
z naszym planowanym małżeństwem

no i okazało się, że jego zamiłowanie do książek
może być

- niebezpieczne dla małżeństwa
bo te książki mogą stanowić konkurencję
dla mnie i ewentualnego potomstwa
bo czytaniu będzie poświęcał zbyt wiele uwagi

- zarzewiem konfliktu
między nami
(że niby ja będę chciała,
żeby on się ich pozbył wbrew temu co deklaruję teraz)

no i gdybyśmy zmienili mieszkanie na większe
i zaczęli mieszkać z tymi książkami
to będą one siedliskiem kurzu i roztoczy
i to jest groźne dla dziecka

itp.
itd.

no i na koniec -
czy to aby nie jest tak, że te książki to pretekst
ze strony męża
by jednak mieć dwa mieszkania na wypadek
gdyby chciał mnie opuścić
i czy napewno uważa to małżeństwo
za nierozerwalne

Wniosek - wiedzieć samemu co jest istotne
co do reszty _ TRZYMAĆ JĘZYK ZA ZĘBAMI
w kwestiach, które nie są absolutnie zasadnicze

akacja, wybacz
ale wydaje mi się, że Ty rzeczywiście jesteś niedojrzała

próbujesz traktować księży, poradnię małżeńską itp. jak wyrocznie
a jak widzisz, że nie dorastają do Twoich oczekiwań to się na to oburzasz

dojrzały człowiek czerpie wiedzę
o nauczaniu kościoła
na temat małżeństwa
z róźnych źródeł
wysłuchuje różnych opinii

analizuje, rozważa w swoim sumieniu (uczciwie!)
wyrabia sobie jakiś pogląd na ważne kwestie
i się tym kieruje z ponosząc konsekwencje
tego czym zdecydował się kierować

A Ty oczekujesz, żebuy Ci to podano na tacy,
łatwe do przyswojenia jak zmiksowana papka jaką karmi się niemowlęta.

Nie, ja nie traktuję jak wyrocznię, ale jako pomoc w dojrzałym przygotowaniu do małżeństwa. Wydłuży się teraz czas przygotowania do małżeństwa do pół roku (ale nas to już nie obejmie) po to by narzeczeni mogli się lepiej przygotować, przemyśleć i przemodlić tą decyzję. Kościół narzeczonym pomaga w dojrzałym przygotowaniu się przez obowiązkowe skupienia, nauki, wizyty w poradni, spowiedź. To tak poważna decyzja która wymaga przygotowania. Ja poważnie do tego podchodzę licząc że w procesie przygotowania to co proponuje Kościół więc między innymi poradnia odegra dużą rolę. Ale niektórzy traktują to jak smutną konieczność, na zasadzie zaliczenia i odbębnienia obowiązku, takie podejście moim zdaniem jest niedojrzale. Ja uważam że z tych wizyt w poradni należy skorzystać, że są one czymś ważnym, że badają motywacje narzeczonych i mogą im pomóc. Tak ja widzę sens wizyt w poradni rodzinnej.

Tak w teoretycznie powinno być.
Ale tak nie jest.
( i myślę, że to wydłużenie okresu przygotowania do małżeństwa niewiele da)
To trzeba przyjąć do wiadomości I się z tym pogodzić.

W dużej mierze jesteś/jesteście zdani na siebie.
Trzeba oddzielić to co mądre od tego co... nazwijmy to mniej mądre
(i być uczulonym na to by nie oceniać jako mądre tego co akurat wygodne).

Tak teoretycznie być powinno, ale nie jest. Moim zdaniem ze względu na barierę między doradczyniami życia rodzinnego a narzeczonymi.Dużo też zależy od tego na kogo się trafi. Poradnie życia rodzinnego są po to, by narzeczonym pomóc w przygotowaniu do zawarcia małżeństwa, a małżonkom w rozwiązaniu jakiegoś konfliktu malżeńskiego. Uważam, że niewłaściwe jest podchodzenie do tego na zasadzie zaliczenia przykrego obowiązku, że narzeczeni wiedzą lepiej i będą robić po swojemu, zamkną się i będą trzymać język za zębami byle nie powiedzieć za dużo, bo pani ta ich będzie moralizować. Małżeństwo jest nierozerwowalne i do konca życia, więc uważam że narzeczeni do tej rozmowy w poradni powinni podejść na zasadzie przygotowania się do zawarcia małzeństwa. Ale nie jako wyroczni, ale procesu w tym.

Akacja - kłamiesz sama sobie. Temat prosty motasz tak, że szok. Szukasz dziury w całym, a problem jest w tobie. WYŁĄCZNIE w tobie!
Nie chcesz potomstwa? To nie pakuj się w małżeństwo i nie unieszczęśliwiaj kogoś swoją osobą.
Na czacie niedawno pisałaś, że już za późno, by wszystko odwołać. Bzdura!
Jesteś niedojrzała i tyle! Pomimo tych swoich przeżytych lat.
Czas najwyższy dopuścić to do siebie. Proboszcz winny, pani w poradni winna, nauczanie KK winne, gołąbek na dachu - winny, tylko nie ty sama?