Żeby było jasne. Temat założyłam nie po to aby oceniać, czy wypowiadać się na temat księży. Kompletnie nie o to chodzi, byłoby to bardzo niesprawiedliwe i sądzę że jeszcze bardziej nie na miejscu. Natomiast tak jak już wspominałam zastanawiał mnie ten temat z perspektywy czysto teoretycznej i prawnej.

Przypomniało mi się jak kilka lat temu umówiliśmy się na spowiedź z moim spowiednikiem. A że kapłan był w stanie grzechu ciężkiego to poprosił mnie o chwilę cierpliwości i sam chciał skorzystać z sakramentu Pojednania zanim zacznie spowiadać mnie. Miał zadzwonić do współbrata i poprosić go o spowiedź. Więc usiadłam na ławeczce i obserwowałam jak próbuje się dodzwonić do swojego spowiednika. A że ten już nie odbierał - było jasne, że już zszedł do konfesjonału (miał akurat dyżur spowiedzi). Ile czasu ten kapłan się namyślał, czy iść do konfesjonału w kościele... ale w końcu zobaczył moje rozbawienie w oczach i poszedł, by dać mi dobry przykład I od tamtego dnia już nigdy nie "czepiał się" mojego strachu przed spowiedzią

Ostatnio zupełnie przypadkiem wyspowiadałam się u bardzo dobrego spowiednika. Powiem szczerze że mogę stwierdzić że była to moja pierwsza, naprawdę prawdziwa spowiedź... mimo że staram się regularnie spowiadać. Jak zatem dobrać dobrego spowiednika? czy poprostu do niego chodzić do spowiedzi czy należy poprosić o to księdza indywidualnie?

o spowiednika należy się modlić potem Bóg podeśle nam właściwego. Czasem po wielu latach...
Ja chodziłam do jednego księdza regularnie, po wielu miesiącach dopiero poprosiłam go o stałe spowiednictwo. Teraz mam kierownika duchowego i spowiednika - dwie osoby, które się nie znają, ale w najbliższym czasie będą się znać.

Dzięki za odpowiedź. To nie ten wątek ale proszę napisz mi jeszcze, czy to jest wskazane aby dwie osoby Tobą kierowały? Tak naprawde to spowiednik daje Ci wskazówki, mówi jak masz postepować... a kierownik duchowy? jaką pełni rolę? Dwie obce osoby, mimo wszystko o być może różnych jednak poglądach...

Z racji tego, że nie jest to odpowiedni temat - napiszę Ci odpowiedź na PW.
A wracając do spowiedzi kapłanów - swoją drogą niesamowite doświadczenie - bywać po dwóch stronach kratek konfesjonału. Moim zdaniem to bardzo uczy pokory

KPK1983:
Kan. 916 - Kto ma świadomość grzechu ciężkiego, nie powinien bez sakramentalnej spowiedzi odprawiać Mszy świętej ani przyjmować Komunii świętej, chyba że istnieje poważna racja i nie ma sposobności wyspowiadania się. W takim jednak wypadku ma pamiętać o tym, że jest obowiązany wzbudzić akt żalu doskonałego, który zawiera w sobie zamiar wyspowiadania się jak najszybciej.

oczywiście, pisałam o tym, że co innego jest, gdy kapłan nie ma możliwości wyspowiadania się przed Mszą.