Spotykać się możesz, uprawiać seksu - nie. Ba, nawet "nieczysta myśl" będzie grzechem! No ale możesz przecież załatwić sobie unieważnienie (formalnie zwane uznaniem nieważności) małżeństwa. Wystarczy, że stwierdzisz, że maż był niedojrzały, że zataił nałóg seksoholizmu, a może i alkoholizmu i już. Ostatnio coraz więcej unieważnień i coraz łatwiej o nie, choć nadal to droga przez mękę. Ale potem można się seksić do woli z czystym sumieniem!

Powstaje pytanie, czy ma się zamiar przestrzegać nauczania Kościoła, czy też nie.

Bo jeśli nie, to naprawdę nie ma sensu wymyślać sobie faktów przed sądem biskupim i stawać na głowie, byleby tylko "załatwić sobie" unieważnienie. To by było przede wszystkim samooszukiwanie IMHO. Już naprawdę szczerzej byłoby w takim wypadku olać Kościół, nie przystępować do sakramentów ale za to "seksić się do woli", jak byłeś łaskaw to określić.

Natomiast jeśłi tak, to tym bardziej nie ma sensu wymyślać sobie faktów przed sądem biskupim i stawać na głowie, byleby tylko "załatwić sobie" unieważnienie. Może i będzie się miało papier na to, że się niby jest w stanie wolnym, ale czy z "czystym sumieniem"? Wątpię, bo też będzie to samooszukiwanie, nie tylko oszukiwanie biskupa.

To nie do końca tak. Nie trzeba niczego wymyślać na siłę. Np jak facet wpadnie w alkoholizm, to zrozumiałe, że się nie chce z nim być. I bywa tak, że sądy uznają iż już w chwili ślubu facet miał skłonności do alkoholizmu, co zataił (przed sobą samym też, bo nie wiedział, że 30 lat później stanie się alkoholikiem, ale to szczegół), a więc TADAAA, ślubu nie było! I babka jest wolna! Podobnie bywa z czymś co jest określane jako niedojrzałość - np. facet woli balować zamiast zająć się dziećmi. Bywa i tak. No to sąd stwierdzi niedojrzałość do małżeństwa. Nic to, że dzieci pojawiły się kilka lat po ślubie, a facet zaczął balować za kolejne kilka lat, bo mu się żona roztyła i sflaczała. Sądy biskupie, bywa, stwierdzają niedojrzałość u faceta co oznacza, że TADAAA, ślubu nie było! Tak więc nie trzeba tu nic wymyślać

Nie napisałam, że jest to w porządku.
Nie jest zdradą w ścisłym tego słowa znaczeniu.
Mąż załozycielki wątku nie poczuje się zdadzany na pewno
- więc w tym sensie o jakim piszesz nikogo nie krzywdzi.

Zdradą jest w ścisłym tego słowa znaczeniu uprawianie seksu.

Oczywiście można (a może nawet trzeba)
traktować zdradę szerzej - i po refleksji dojść do wniosku,
że "randkowanie" nie jest w porządku - ale to już nie jest
tak oczywiste jak w przypadku uprawiania seksu.

tak - rodzaj gry, może raczej powinnam to nazwać flirtowaniem
żeby przyybliżyć o co mi chodziło

- miejsce spotkania - kawiarnia/pub, luźna lekka rozmowa,
trochę żartów, trochę komplementów i .... tyle

Przede wszystkim chodzi o to, żeby autorke wątku nakierować na bez grzeszną droge w tym temacie, a takie wątpliwe teoretyzowanie tylko ją może utwierdzić w złym (i być może się tak skończyło, bo po twoim wpisie podziękowała za pomoc i zakończyła dyskusje).

Jak to już napisało wiele osób przede mną wszystko zależy co rozumiesz przez stwierdzenie "spotkać się"

Masz rację - przeoczyłam tytuł wątku "nowy związek".
zwykłego "randkowania" z mężczyzną nie nazwywa się "nowym związkiem"
pozostałych z podanych przeze mnie przykładów raczej też nie

Czy zwykłe "randkowanie", czy z mężczyzną czy kobietą, wykracza czy nie poza ramy relacji koleżeńsko-przyjacielskiej?

Nie wiedziałam, przepraszam.

Tak jak ja słowo "randkowanie" rozumiem to nie - to nie jest nawet relacja przyjacielska, być może koleżeńska a i to niekoniecznie. Ludzie chcą się rozerwać, chcą się odprężyć, chcą że by było miło i obojgu wyłacznie o to chodzi.