Andy przede wszystkim zdaje się mentalnie już dawno odlecieć z tej planety i – bez urazy Andy – nie do końca wie co mówi.

Zapytam się zatem Ciebie: Gdzie jest Twoja linia i jak odnosisz się do przykładów, które podałem (w relacji adwokat–klient)?

Nie mam zielonego pojęcia. Oglądałem kiedys film w ktorym był podobny dylemat i adwokat mordercy anonimowo zwrócił uwagę prokuratora na jakis szczegół. Identyfikowałem się wtedy z tą postawa. Ale to tylko film...

Cóż, nie wiem dokładnie o jakiej sytuacji mówisz, ale bazując na tym co napisałeś to wygląda mi to na działanie przeciw najlepszemu interesowi klienta.

Moim zdaniem życie pisze najlepsze scenariusze i tymże się posłużę:

Rzecz dzieje się w USA, Illinois: Alton Logan został oskarżony o morderstwo pierwszego stopnia i skazany na dożywocie. Spędził w więzieniu 28 lat. Z tego, iż był niewinny sprawę sobie zdawali prawnicy Dale Coventry i Jamie Kunz, gdyż ich klient, Andrew Wilson, przyznał się w rozmowie z nimi do zbrodni popełnionej rzekomo przez Logana. Prawnicy zdecydowali iż nie wyjawią prawdy, chyba że Logan zostanie skazany na Karę Śmierci – zapadł jednak wyrok orzekający dożywotnie pozbawienie wolności w związku z czym obaj adwokaci zachowali milczenie przez 28 lat, aż do czasu śmierci Wilsona. Wtedy to, gdy doszli do wniosku, że śmierć ich klienta zwalnia ich z obowiązku dochowania tajemnicy, złożyli zeznania, które summa summarum poskutkowały uwolnieniem Logana.
Źródło:http://www.cbsnews.com/news/26-year-secret-kept-innocent-man-in-prison/

Co o tym sądzisz?

Ci dwaj panowie powinni trafić na dożywocie do więzienia

Dlaczego tak uważasz Andy?
Czy gdyby sytuacja była analogiczna, tyle że zamiast tych dwóch panów byłby ksiądz w konfesjonale, to również chciałbyś go wsadzać na dożywocie?

Jest co innego. Tych panów nie obowiązywała żadna tajemnica spowiedzi. Księdzu nie wolno ujawniać nawet na torturach. A ksiądz mógłby kazać się tamtemu przyznać.

Poufność jest zarówno przywiliejem jak i obowiązkiem nie tylko księdza ale też adwokata – zgadza się, tajemnica adwokacka jest w Polsce chroniona prawem i tak: art. 6 ust. 3 ustawy Prawo o adwokaturze: „Adwokata nie można zwolnić od obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej co do faktów, o których dowiedział się udzielając pomocy prawnej lub prowadząc sprawę” (w USA zasada poufności również rzeczy jasna obowiązuje).

Zatem Drogi Andy, dochowanie tajemnicy zawodowej dla adwokata jest "troszkę" czymś więcej niż kwestią "widzi misie". Zatem bardzo proszę o niestosowanie podwójnych standartów.



A jakby tamten odpowiedział "sp********", to co?
Strzeli mu krpoidłem przez głowę, albo nie da obrazka jak przyjdzie po kolędzie?

Księdza też - obiektywnie rzecz biorąc - nie obowiązuje. To jego decyzja, czy przedłoży prawo kościelne nad dobro drugiego człowieka.

Świetne spostrzeżenie. To kwestia prawa wewnętrznego, a nie jakiś prawd wiary, dogmatów.

Materia sakramentu pokuty i pojednania o której była wcześniej mowa, jest jak najbardziej kwestią "prawd wiary, dogmatów". Natomiast sama tajemnica spowiedzi jest usankcjonowana w Kodeksie Prawa Kanonicznego i rozpoznana przez prawo RP (art. 178, Kodeks postępowania karnego).

Co sądzisz o sprawie Altona Logana? Czy Twoim zdaniem prawnicy zachowali się właściwie?

Właściwie tzn wg czyich reguł? Wg zasad prawników właściwie, a ja przynajmniej na 100% wiem, że to nie dla mnie. Czy gdyby zrezygnowali z zawodu (i fortuny) i powiedzieli prawdę, to byś to rozpatrywał w kategorii zdrady, heroizmu, czy powinności?
Wybierając taki zawód trzeba wiedzieć na co się pisze.

Jaką wartość wg ciebie ma taka tajemnica, że w jej imię poświęca się życie człowieka? Chciałbym to ogarnąć.

Co innego , gdyby poświęcili swoje życie, a życie innego jest łatwo poświęcić

Takich jakie sobie przyjmiesz.



O jakiej "fortunie" mówisz nie mam pojęcia, natomiast tu nie chodzi tylko o kwestie czysto zawodowe, które zanikają po powrocie do chałupy – zasada poufności jest materią o wiele głębszą i poważniejszą. Ale o tym za chwile.



Zgadzam się w całej rozciągłości.



Rzeczona tajemnica stanowi w rzeczy samej absolutną podstawę relacji klienta z adwokatem, a co za tym idzie, rzetelnej porady prawnej czy obrony przed sądem. Wyobraź sobie świat gdzie ta zasada nie funkcjonuje, gdzie klient boi się mówić szczerze w trakcie rozmowy ze swoim reprezentantem prawnym, wiedząc iż "wszystko co powie może zostać użyte przeciwko niemu" . To w sposób znaczny zaburza równowagę wymiaru sprawiedliwości i ponad miarę wzmacnia pozycję oskarżycieli, którzy mogą nawet dysponować relacjami Twojego własnego adwokata. W takim świecie, jeżeli Ty sam nie masz specjalistycznej wiedzy prawnej i predyspozycji do reprezentowania siebie samego to jesteś zdany niełaskę tych którzy ją posiadają, nie mogąc zaufać absolutnie nikomu. Ta dysproporcja jest szczególnie widoczna w jurysdykcjach anglosaskich, gdzie mamy do czynienia ze skargowym modelem procesu, gdzie Twój przedstawiciel jest de facto Twoim prawnym „ja”. To od jego zaangażowania, wiedzy oraz umiejętności w bardzo dużej mierze zależy czy zostaniesz skazany na KS czy wypuszczony wolno.
To jest rzeczona wartość – utrzymanie opoki funkcjonowania systemu sprawiedliwości i rzeczonych profesji prawnych.



Andy, byłbyś łaskaw odnieść się do tego co napisałem Ci w poprzednich wiadomościach?

Uważam że twz. tajemnica adwokacka nie powinna służyć chronieniu przestępców

A tajemnica spowiedzi powinna?