Dobrze postawiona kwestia. Gdyby tak księża potrafili ... Swiat byłby lepszy =, a wiara pełniejsza.

Nie da się różnie interpretować obietnicy, która jest przez księży formulowana w sposób kategoryczny. Wyraźnie głoszą: Spełnisz, to automatycznie otrzymasz.


Tak, to prośba, ale przedstawiana, jak cena za konkretne działanie. Czyli handelek. Ty zrobisz to, a Bóg zrobi tamto.
Całkowicie zgadzam się z tym, że wypełnianie warunków jest proszeniem, błaganiem. I nie na zasadniczego wpływu na wolę Boga.

Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie! To zdanie powinno towarzyszyć każdej ludzkiej modlitwie. I każda modlitwa powinna być odmawiana ze świadomością tegoż. Jak też wszystkie praktyki religijne musza brać zacytowanie zdanie pod uwagę i za przykładem Jezusa wcielać je w życie.

Cytujesz z Mk 9,49-50.
Mam stosowny (katolicki) komentarz:

KOMENTARZ PRAKTYCZNY - Marka 9:49
W słowach każdy ogniem będzie posolony mamy do czynienia z aluzją do zwyczaju solenia mięsa przygotowywanego na ofiarę, po to, by cała ofiara była Bogu przyjemna (Kpł 2:13). Myśl zaś wyrażona w tej aluzji jest taka: Jak ofiary były specjalnie przyprawiane, by mogły stać się miłe Bogu, tak też Apostołowie muszą być oczyszczeni ogniem cierpienia, by mogli spełniać należycie swoje posłannictwo (por. Iz 48:10; 1 Pt 1:7; 4:12). Sól owa w zastosowaniu do Apostołów mogła oznaczać ducha ustawicznego zapału lub po prostu przywiązanie szczere i ofiarne do Ewangelii Chrystusa.

[nie ma tu, jak i w samym tekście biblijnym, sugestii, że to działanie ognia tyczy się zaświatów...]

Przypomniał mi się jakiś filmik na YT, gdzie były katolik, swego czasu tak zaangażowany, że rozdawanie komunii mu powierzano (był szafarzem, tak się to chyba określa), opowiadał, jak to w swej miłości do kogoś zmarłego skrupulatnie warunki odpustowe spełnił.
Niedługo potem doszło do rozmowy z księdzem, którego miał okazję zapytać o skuteczność tego, co zrobił - wprost się spytał, czy dusza tej zmarłej osoby jest już w niebie, bo on należycie w jej intencji wypełnił warunki odpustu za nią?!
Ksiądz się zafrasował, i odparł, że nie wiadomo!
Tego kogoś zbiło to z tropu, bo był pewien, że skoro warunki wypełnił, to czemu nie wiadomo - wszak Kościół tak naucza, że odpusty są ważne i skuteczne!...
Jakiś czas potem odszedł od katolickiej wiary; jest w nurcie wiary ewangelicznej... (a mógł odpustów nie tykać, to by może dalej katolikiem był?...).

Oczywiście masz rację. Problem mylnego, nieprecyzyjnego, ale istniejącego w społecznym mniemaniu sposobu przedstawiania wiary chrześcijańskiej był obecny od zawsze. Już część listów apostolskich powstała jako odpowiedź na błędne przekonania panujące we wspólnotach. Jak widać, praca na rzecz właściwego rozumienia wiary nie kończy się nigdy.

Prawdopodobnie niektórzy księża, zapewne nie pamiętając całej wiedzy z seminarium nieświadomie ulegają krążącym w społeczeństwie przekonaniom i nie zauważają, kiedy sami zaczynają je rozpowszechniać.