Zwabiona zapowiedziami, że właśnie Znak wydał coś podobnego do „Małego księcia” , ale jeszcze lepsze - sięgnęłam po cieniutką książeczkę (jedyne 78 stron ) „Oskar i Pani Róża” autor Eric - E. Schmitt.
I nie zawiodłam się, czyta się jednym tchem, i jest podobna , chociaż mniej bajkowa pomimo tego, że miejsce akcji zdaje się czasami przekraczać nasz układ planetarny....
„Mały książe” zawsze był dla mnie ulubioną książką o sztuce oswajania ludzi , pozyskiwania przyjaciół i odpowiedzialności za to co już oswojone - „Oskar” mówi o pomocy jaka może dać drugi człowiek żeby możliwe stało się „oswojenie Boga” a przez to oswojenie cierpienia. Każdego, nawet największego...
Wszyscy wiemy, że bywają sytuacje kiedy trudno o takiego drugiego człowieka bo człowiek płacze i cierpi sam , może ta książka wypełnia także tę jakąś lukę na rynku ? ( jak przeczytacie to zobaczycie o czym mówię..)
Książka jest piękna i prawdziwa , pełna nadziei i chociaż bohater już na pierwszej stronie zapowiada, że nie będzie do śmiechu – jest radosna i pełna optymizmu.

Jest jeszcze coś, dla mnie bardzo dziwnego, to mnie uderzyło mocno bo zawsze denerwowałam się, że Jezus tak dał się po prostu zabić jak normalny człowiek, że się nie wybronił skoro był Bogiem. Nie do przyjęcia był więc dla mnie taki słaby Bóg .
Po przeczytaniu książki już sama nie wiem - jak Oskar - czy Bóg kulturysta – zwycięzca na cokole byłby bardziej wiarygodny od tego na krzyżu ?.

Przeczytajcie – na prawdę warto, za 16 zł zobaczyć jak Bóg „Otwiera Świt”

Dziewczynko:)
Zachęciłaś mnie do przeczytania tej książki... Na pewno to zrobię w najbliższym czasie:) A wrażenia opowiem na pewno:)

Pozdrawiam

dla mnie chyba najbadziej niesamowitą książką był "Zraniony pasterz"... czytał ktoś?

Tymka - nie czytałam - powiedz może coś więcej o tej książce .........

opowiada o spotkaniu Jezusa z typowym młodym człowiekiem - z poszarganym i poranionym zyciem. Aż boje się napisac coś więcej, żeby nie popsuc wrażneń, jeśli chciałabyś ją przeczytać...

w każdym razie dzięki niej ja wiele zrozumiałam i mój prawie przyjaciel (:P) wrócił do Jezusa... a to chyba dobrze o niej świadczy, nie?

Przeczytałem. Rzeczywiście jest bardzo piękna. Pogodnie mówi o cierpieniu, śmierci i Bogu. Jest bardzo prawdziwa. Nie wiem skąd autor znał te sprawy, ale w moim odczuciu trafił w dziesiątkę. Pokazał przy okazji jak bardzo nie potrafimy rozmawiać z tymi, którzy zbliżają się do kresu swoich ziemskich dni...

Najbardziej chyba urzekły mnie w niej prośby, które mały Oskar kierował codziennie do Boga. Sam wiem, że z upływem czasu człowiek przestaje szukać rzeczy wielkich. A prośba, jak w modlitwie "Ojcze nasz" zamienia się w uwielbienie...

Puello, ten obraz Chrystusa ukrzyżowanego to prawdziwe oblicze Boga. Mógłby siedzieć na swoim niebieskim tronie, daleki i niedostępny. A On z miłości dla nas stał się jednym z nas i przyjął na siebie wszystkie tego konsekwencje. Od tamtej chwili żaden człowiek nie jest już w swoim cierpieniu samotny... Więcej na ten temat nie powiem, bo jeszcze zniszczę swoimi przemądrzałymi słowami to, co autor ksiązki tak pięknie nakreślił...

Właściwie to chciałem Ci jeszcze Puello podziękować za podsunięcie mi tej lektury. Bo bez Twojej zachęty pewnie bym do niej nie sięgnął. Jeszcze raz okazało się, że ja, stary, mogę się od młodych (w tym wypadku moderatorki forum dla później urodzonych) wiele nauczyć. To nic, że trochę mi się spociły oczy...

Przeczytajcie - warto...

Za waszą namową kupiłem i przeczytałem.
Warto było
Przepiękna![/b]

Szukac - znalezc i przeczytac to jest droga

Tak czytalam, nawet wiele razy. Ksiazka jest niesamowita, ale musze przyznac, ze najlepiej czytalo mi sie ja w chwilach trudnych, w chwilach, w ktorych nie rozumialam i nie potrafilam zaakceptowac tego, co dizalo sie w moim zyciu.
pamietam, ze gdy czytalam ja ktorys raz z kolei, byla dla mnie jak modlitwa kojaca rany serca, czulam jak wraz z Emanuelem i Jezsem przechodze swoja droge i jak On mnie oczyszcza, umacnia.
A potem napisalam scenariusz i wraz z kilkoma osobami zrobilismy "maly" spektakl taatralny na podstawie tej ksiazki, przyszlo sporo ludzi, podobno tresc zostawila glebokie wrazenia.
Przeczytajcie wszyscy!!warto.

Przeczytałam obie książeczki i... obie są świetne .

"Zranionego Pasterze" posiada moja współlokatorka, musze przyznać, że wracam czasami do tej książki... , teraz czytuje tylko wybrane fragmenty .



Co do "Oskara i Pani Róży"...miałam ją tylko przez jeden wieczór, sporo kolejka osób do czytania byla .Po przeczytaniu jej, nie dziwie się
Chłopiec w ciągu 10 dni przeżywa "całe swoje życie", korzysta z każdej chwili...bo wie, że ...

Polecam obie książki, na prawde warto je przeczytać...na długo pozostają w pamięci .

Wszyscy ludzie maja dla siebie tylko te swoje "10 dni". Rozumiem to jako czas konkretny, osobisty, z prawem dostępu do nieograniczonych funkcji tego świata.
Ktoś mi czas ten przydzielił a teraz nieubłagalnie po kawałku odcina. Brrrrrr........
Normalni ludzie uważają chyba , że są nieśmiertelni i nikt młody i zdrowy nie przemyśliwa o swojej śmierci i o tym, że to nieodwołalne. Normalni ludzie często nie zastanawiają się nad tym, że mogłoby być inaczej , raczej sądzą, że są po prostu wieczni i takie coś jak zdrowie, powodzenie należy im się jak powietrze, w ogóle tego nawet nie zauważają..

A Oskar? - cóż - to ktoś jednak „nienormalny” . On po prostu dowiedział się, że ma mniej niż tamci inni, że te 10 dni to w jego przypadku coś przerażająco konkretnego, że to jest wszystko co ma, więc albo będzie się buntował i płakał albo przyjmie z wdzięcznością te odmierzone i wykorzysta je we wspaniały sposób.
To straszne, ale czasem wystarczy jedna durna sekunda, żeby człowiek z „normalnego” , niezniszczalnego stał się posiadaczem nędznych resztek z życia, żeby musiał nauczyć się je pokochać bo tylko one są na prawdę jego.

Może ta książka jest nie tylko dla umierających już, tu , teraz ale także dla tych co może dopiero kiedyś, gdzieś , tam........Tylko jak oni wspaniali i nieśmiertelni mają o tym w ogóle pomyśleć i na to się zgodzić ?

Zraniony pasterz... ksiazka swietna... teatr Droga z Poznania ma na podstawie tej ksiazki swietny muzikal

poza tym polecam "poczwarke" doroty terakowskiej... ksiazka o zyciu i problemach, ktore moga sie zdarzyc kazdemu....