Witam, jak sie modlić podczas podniesienia na Mszy Świętej?

W samym momencie podniesienia odmawiam zawsze "Pan mój i Bóg mój", ponieważ wiąże się z tym odpust według rubryki Mszału Rzymskiego z 1963 roku na mocy dekretu z 26.I.1937 roku 7 lat odpustu.

Możesz sobie znaleźć jakąś modlitwę, która najlepiej wyrazi to co chciałbyś powiedzieć. Możesz odmawiać jakiś krótki akt w rodzaju "Pan mój i Bóg mój", czy coś podobnego. Możesz swoimi słowami powiedzieć co czujesz. A możesz w ogóle nic nie mówić tylko patrzeć z miłością na Jezusa.
Rób to co Ci serce dyktuje.

musisz wyobraźić sobie stan , bezpieczeństwa , spokoju , jaki chcesz , poczuć go , wejść w ten stan , i ten stan do Ciebie wróci.
To niewyjaśnione jak to działa , ale to jedyna działająca metoda.
Odklepywanie bla bla bla nic nie działa.

Zgadzam się z Meditate: Odklepywanie bla bla bla nic nie działa. Są natomiast piękne teksty, które powstawały przez wiele wieków, którymi można się posłużyć.

P.S. Meditate, myślę, że mało kto na tym forum odklepuje jakieś tam bla, bla, bla...

ja poprostu patrze a gdy ksiadz opusci albo Hostie albo Kielich sklaniam glowe i mowie w myslach Niechaj bedzie Pochwalony Przenajswietrzy Sakrament...

Bla,bla,bla i tyle. Co to jest to cale podniesienie? cos warznego? ale dla kogo? chyba tylko dla wiernych, napewno nie dla ksiezy. Wiem co mowie. Po wizyci J.P.II. w Sopocie. W mojej parafii ksadz proboszcz besztal ludzi ze gadali podczas podniesienia, ze w dawnych czasach szlachta szable podnosila podczas podniesienia. Tak sie zlozylo ze bylem w innym sektorze i to mnie wlasnie uderzylo ze jedynie ksieza nawet nie zauwazyli tego co robi ich glowny zwierzchnik. Msze odprawial jeden jedyny polski J.P.II. Oni jak przekupki na bazarze plotkowali. To sie pytam co to i dla kogo jest!?

wydaje mi się, że szlachta nie chodziła z bronią do kościoła. Tak w ramach off topa.

Ja w to niewnikam, bo to nie moje slowa tylko przytoczone. Proboszcz mogl sie naogladac pana Wolodejowskiego. Przeciez nie o szable tu chodzi

Podczas podniesienia najlepiej się nie modlić tylko wyciszyć. W końcu Pan Bóg przemawia w ciszy a nie w szumie <- Szumi to nie było o Tobie

Osobiscie gdy juz uczestnicze w nabozenstwie to podczas podniesienia oddaje czesc Jezusowi. Tyle tylko ze ta chwila tak krutko trwa ze o skupieniu to mozna zapomniec. Jak dlamnie to msza powinna trwac tyle ile trzeba~2,5 moze trzy godziny albo i wiecej. Kazde slowo powinno sie celebrowac z szacunkiem czcia i przemysleniem.

nie wiem jak Wy , ale ja jeszcze nigdy nie dostałam odpowiedzi w modlitwie od Boga, przez to ja nie widzę sensu modlitwy. Bo modlitwa to ponoć rozmowa i relacja, ja widzę tam tylko siebie mówiącą do Boga,ale nic poza tym.. żadnej w tym relacji. Głucha ściana. Przez to nie mam ochoty się modlić... zaraz powiecie,że pewnie nie umiem słuchać,ale wiele razy próbowałam i to nie znaczy,że jestem zamknięta na Boga i na jego słuchanie.. bo próbowałam z dobrymi intencjami.
Czytam nawet Biblię,ale wiele tam rzeczy nie sprawdza się w życiu.

W takim razie zacznij prosić Boga o dar modlitwy, o to, by GO w końcu "usłyszeć".

A tak w ogóle chyba nie warto skupiać się na tym, czy GO słyszysz czy nie. Może wystarczy "pomarnować" trochę czasu dla Boga. Skoro masz takie, a nie inne problemy (gwarantuję Ci, że większość z nas tak ma ) to może trzeba potraktować modlitwę jako czas spędzony z Bogiem, czas ofiarowany JEMU...

ale ja się kiedyś o to modliłam dosyć długo i bez efektu.
Stwierdziłam więc ,że nie ma sensu ,go o coś prosić ,bo i tak nie spełni mojej prośby.
Myslę,że bardzo ważne jest , by usłyszeć Boga, bo wtedy jest relacja. Inaczej czuję się
jakbym rozmawiała z kimś,kogo nie ma. Jeśli nie ma takiej relacji z Bogiem to ja nie widzę spędzać takiego czasu z Bogiem, skoro On zachowuje się jakby Go nie było - nie widzę w tym sensu.

Bo taka jest właśnie 'taktyka' Boga...
O tym pięknie mówi Ewangelia:
Tamten rzekł: Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki. Lecz Abraham odparł: Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają. Nie, ojcze Abrahamie - odrzekł tamten - lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą. Odpowiedział mu: Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą (Łk 16, 27-31).

Bóg nie chce objawiać się inaczej, niż poprzez te słowa i czyny, jakie już zostały dokonane. Dlatego nie ma co liczyć na cudowne zdarzenia, ale po prostu czytać Pismo święte w duchu modlitwy, prosząc o radę.
Bo owszem, Bóg może odpowiedzieć prosto i wyraźnie, ale chce, by ludzie nie widząc jednak uwierzyli, bo tacy są błogosławieni.