Dobre pytanie.
Prowadzi do kolejnego:
Czy nie będąc związanym z kościołem można prawdziwie wierzyć, ufać i kochać Boga?
Inaczej:
Czy uznawanie kościoła instytucjonalnego jest warunkiem koniecznym aby 'prawdziwie wierzyć?

Myślę, że to pytanie niezbyt pasuje do działu - 'Liturgia',
którą osoby niezwiązane z Kościołem (lub jak chcesz - kościołem) nie są raczej zainteresowane.
Moje pytanie dotyczyło tylko osób wierzących (praktykujących katolików).

Nie odpowiadasz na pytanie, tylko szukasz punktu zaczepienia gdzie znów możesz coś podważyć, zanegować... interesujące.

Masz rację co do działu, przepraszam, jeszcze ogarnę całą strukturę forum. Przynajmniej postaram się.

Uwzględniając dział, mogę powiedzieć, że nieprzestrzeganie przykazań kościelnych to grzech... jednak jak spojrzysz na pozostałe z nich to żaden 'praktykujący katolik nie może mieć z nimi żadnych problemów. Jest to minimum dla ostatnich maruderów. Dlatego przykazanie o wspieraniu wspólnot(y) też należy traktować jako wyznacznik minimum... - czyli po prostu coś dla tej/tych wspólnot(y) trzeba robić. Można iść na łatwiznę i rzucać tylko na tacę, chodzisz raz w roku do spowiedzi itd... a można robić coś więcej.

Pytanie było czy nie wrzucenie na tacę to niepełne uczestnictwo we Mszy - według mnie nie.
Elbrus, ty rozszerzyłeś pytanie o ogólne wspieranie kościoła i interpretację przykazania kościelnego - według mnie jeśli należysz do wspólnoty (jednej albo drugiej, obu...) to musisz dawać coś od siebie. Jeśli 'prawdziwie wierzysz to nie zastanawiasz się nad takimi szczegółami jak taca, bo twoje zaangażowanie daleko przerasta takie formy pomocy wspólnocie.

peace

Nie - twoje pytanie nie miało zbytnio sensu,
bo dlaczego mamy tu rozstrzygać, czy niewierzący ma grzech niewrzucając na tacę,
czy może postępować etycznie nie będąc w Kościele itd. - zbytni offtop.
No i już coś wiemy.I tu też się zgadzamy.
Według mnie też nie - napisałem to w pierwszym poście.No dobrze, ale jeśli osoba niezamożna wrzuca na tacę (co niedziela) 2zł,
a osoba zamożna wrzuca tyle samo,
to czy wtedy możemy powiedzieć, że obie te osoby wypełniły niezbędne minimum?
Czy to "według swoich możliwości" odnosi się do pomocy równej czy proporcjonalnej?

Pytanie ma sens, ale mocno odbiega od tematu.

Co do twojego pytania - tak wypełniły.

A jak rozumieć to:
(...) Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie;
a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą.
(Łk 12:48)

Jak to jest, z tymi wymaganiami?

Dominuje czas przyszły. Przyjdzie co do czego to będą wymagać... i wtedy każdy będzie się chwalił tym co zrobił. I nie chodzi tylko o pieniądze.

A kto ma wedlug ciebie wymagac?
Ja jestem za tym, ze to Pan Bog jest Sedzia a my tylko jego "slugami nieuzytecznymi" i nie do nas nalezy kontrola, czy ktos dal za duzo czy za malo.
Masz sie martwic o to, czy ty idziesz za Chrystusem, a nie czy inni to robia tak jak powinni.

No dobrze, ale dajmy na to, że ja jestem tym bogaczem.
Czy jeśli wspomagam Kościół w takim stopniu jak człowiek niezamożny,
to czy powinienem się niepokoić, że sumienie nie wyrzuca mi mojego skąpstwa?

Po pierwsze w ogóle nie powinno Cię interesować w jakim stopniu wspomagają Kościół niezamożni...po prostu wspierasz go "według swoich możliwości", według oceny własnego sumienia.

Przeczytałeś mój post w tamtym temacie?
Jeśli nie, to polecam - możesz nawet skomentować (pozwalam ).

Jezeli sie niepokoisz, to znaczy, ze sumienie juz cos ci wyrzuca.
Jezeli bedziesz szedl za Chrystusem na powaznie, to przekonasz sie, ze On sam otworzy ci oczy na to, co powinienes robic.

Dziękuję. Przeczytałem... nawet cały temat. Twój post tam niewiele wniósł.
Kończąc jednak już z tematem kolekty, cieszę się, że w niektórych miejscach się zgadzamy.



amen.

peace

@Kamala
Pozwoliłem sobie odpowiedzieć w temacie o sumieniu.