Cytuję wypowiedź Kael: "Moze ty juz wyewoluowales i uwazasz, ze jestes rowny Bogu. Obys sie nie pomylil." To jest jawna wycieczka osobista. Jak uważasz?

No właśnie - kolejny argument przeciwko klękaniu w kościele.



Nikt nie rozumie Boga, ani nawet nie potrafi zdefiniować wiary. Myślę, że ja właśnie lepiej rozumiem Boga, dlatego podjąłem temat klękania przed nim.



Ja wolę jak mówią do mnie "per ty". Na zachodzie, gdzie kultura jest zdecydowanie wyższa niż w Polsce, właśnie tak jest. Takie sobie panowanie to głównie w Polsce.



I właśnie wtedy Bóg był z ciebie zadowolony - miałeś silne poczucie swojej godności, swojej niezależności - byłeś pełen wigoru - na starość cię stłamsili - stłamsili twoje ego. Bóg by tego nie chciał - On chce, żebyś był wielki, nie klękał przed nikim, nawet przed Nim.

Nie pisałem o zrozumieniu Boga. To przekracza możliwości umysłu ludzkiego. Pisałem o wyrażaniu szacunku.
Smutne jest życie bez szacunku. Nie okazując nikomu, nie oczekujesz dla siebie. Nie okazując niczemu, nie oczekuj dla swej własności.
Szacunek, to nie mores.

Zgadzam się, ale czy szacunek okazujesz przez klękanie? Nie! Np. troszcząc się o kogoś - to jest wyraz szacunku. Ty troszczysz się o innych, może oni okażą ci coś w zamian, ale troszczysz się też nie po to, by mieć coś w zamian.

Zapomniales takze o jednym szczegole, a mianowicie " kto sie wywyzsza bedzie ponizony, a kto sie poniza bedzie wywyzszony".
Czy mowi Ci to cos?

W kwestii klękania twoja wypowiedź jest nie na temat.

Sowo, klękanie to nie jest wynalazek opresyjnego systemu, za który błędnie uważasz Kościół. W Piśmie Świętym jest wiele fragmentów będących dowodem że przed Bogiem klękano lub nawet padano na twarz. Pan Jezus w Ogrójcu też modlił się na kolanach, choć przecież mówił do swego Ojca.
Uprzedzając argument, że nie liczy się postawa, a to, co w sercu proszę o uwzględnienie, że człowiek składa się nie tylko z duszy, ale i ciała. Postawa ciała wyraża to, co w sercu. Nie okazujesz szacunku szefowi witając go z nogami na biurku. A Bóg jest kimś nieskończenie większym od jakiegokolwiek szefa.
To Bóg może nasz wywyższyć, a nie my sami. Pan Jezus mył uczniom stopy bo On tak zadecydował, a nie dlatego, że Mu uczniowie te stopy sami podsunęli.
Za totalnie chybione uważam "argumenty" o wczuwaniu się w to, co czuje Bóg; to pytanie, czy my byśmy na miejscu Boga chcieli, by przed nami klękano czy mówiono nam per "ty". Nie jesteśmy Bogiem i nigdy nie będziemy. Takie rozważania uważam za pozbawione sensu i absolutnie nie mogą one być drogą do Jego poznania, bo Bóg jest bytem, którego ludzkimi zmysłami czy intelektem nie ogarniesz.

Klękanie jest jedną z form. Wybieram te formy, które są adekwatne do sytuacji.
Np. przed wejściem do meczetu zdejmuję buty - z szacunku dla ludzi, którzy tam się modlą. A wśród wegan nie spożywam mięsa. Nie ukrywam tego kim jestem i jakie jest moje zdanie. Ale nie narzucam. Ale nie chcę ranić.

Fałszywą troską jest oczekiwanie wzajemności. Podając rękę, chcę pomóc. Ale niczego w zamian nie oczekuję. To nie jest handelek. Choć jest pewna w tym racja: Udzielając pomocy, na pytanie co chcę w zamian, odpowiadam zawsze: Uczyń podobnie komuś innemu. Lecz nie wiem, czy jest to otrzymywaniem czegoś w zamian, skoro nie mam na ten temat żadnych informacji.

Klekanie nie jest po to, żeby sprawić przyjemność Bogu, ale po to, aby sam klekajacy nastawil się względem Boga. Nie od dziś eiadomo, że nie tylko emocje wpływają na postawę i gesty człowieka, ale i na odwrót - postawą i gestami mozna wywołać emocje. Zmiany takie nue są może drastyczne, ale jednak zauważalne. Na przykład uśmiechając się, choćby sztucznie i na siłę, naprawdę trochę poprawiamy swoj nastrój. Prostujac się, "polykajac kij" nabieramy pewności siebie - stąd w każdym wojsku ta postawa jest popularna. Przeciwnie, obniżając sztucznie swoj punkt widzenia i kłaniając się, tracimy ją. Nie chodzi tu o służalczość (chociaż to MOŻE być oznaką służalczości) ale o uzyskanie postawy wobec siebie samego - "w gruncie rzeczy wcale nie jestem taki fajny" i tym samym możliwość odwrócenia uwagi od własnej osoby i skierowanie jej na coś innego. Oczywiście nie zawsze to działa dobrze, jeśli ktosu zamiast tego zaczyna koncentrować się na własnej beznadziejności i ogólnej żałosności, to znaczy, że robi to źle.

A jednak masz skojarzenia z opresyjnym systemem, choć ja o tym w ogóle nie pisałem. W Piśmie Świętym mamy moim zdaniem spaczone oblicze Boga, który żąda ofiar, który jest okrutny, który wyrzuca człowieka z raju ... itp. Skoro Jezus tak zadecydował, więc właśnie pokazał nam - nie klękajcie przede mną. Możemy w jakiś sposób się wczuwać, cały czas przecież chcemy odgadywać myśli Boga i mu się upodabniać, lub podobać, a więc niejako mówimy sobie, że znamy jego myśli. Więc wcielmy się tutaj tak samo rozpatrując kwestię klękania.

Właśnie zdejmujesz z szacunku dla ludzi, nie dla Boga. Bogu buty i nakrycie głowy są obojętne. Oni w końcu też modlą się do Boga. Co do wzajemności - uspokajasz swoje sumienie - robisz sobie w pewien sposób dobrze.

Dziękuję i za tę opinię, jakby z innej strony. Dodam, że klękanie jest objawem służalczości w rozumieniu człowieka. Dlaczego mamy tak się kajać przed Bogiem. Bóg chce, żebyśmy właśnie połknęli ten kij, o którym kolega wspomina.

Bóg nas kocha i jest BARDZO DOBRY, ale Bóg też jest BOGIEM, Jemu się należy wszelki hołd i Chwała, stąd klękanie.

Interesujący postulat, że też nikt wcześniej na to nie wpadł.
Czy postulujesz również jakieś inne zmiany w ramach liturgii, typu "dzień dobry" zamiast " w imię Ojca i Syna", albo coś podobnego?

Dobre!
Ciekawe jak wygladala by cala msza.
A moze by tak do postulatow dodac internetowa msze i komunie poczta polecona, zamawiana przez e-bay.
Spowiedz tez on line.

Tak ostatnio zastanawiam sie z kad u niektorych osob takie idiotyczne nie tylko pomysly, ale w ogole mysli. ZZgrozzza.
A za 10 lat placz i zgrzytanie zebow.