Dalej czekam na tekst tego dokumentu, boś się uchwycił plotki o nim jak pijany płotu i starasz się coś udowodnić, chyba sam nie wiesz co.

Niech przynajmniej poda numer "Faktów i Mitów", w którym go przedrukowano.

Zatem KAI kłamie i Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Interpretacji Tekstów Prawnych, abp Julián Herranz ...tez z pewnoscia konfabulował i wykręcał sie......
No tak zapomniałem...to przecież nie sa "nadprzyrodzeni" duchowni...to modernisci posoborowi

KPK wyraznie jednak mówi:

viewtopic.php?p=48134&highlight=fotka#48134

Proszę jak łatwo......trza tylko ruszyc sie troszke
..a z tej fiziolitasowskiej stronki to tez znajde, tylko nie dzis....


Kara to może i jest...ale tylko dla tych co chca pozostac kapłanami, pomimo swej odstepczości.
Laicyzacji moze dokonąc tylko i wyłącznie papież.......nikt wiecej
Pierwsze słysze by naczelny FiM był laicyzowany...masz na to jakis dowód?

Zanim zaczne odpowiedac troche szerzej na "intergacyjne" pochodzenie Mszy Trydenckiej z Kosciola pierwotnego, chialem sie tylko zapytac, czy wiecie w ktorym wieku zostala wprowadzona lacina do Kosciola, trzeci, przelom trzeciego i czwartego.

Ale wracajac do tematu szukajac szego innego znalazlem ten cytat w Katechizmie Kosciola Katolickiego:

Łacina wtedy stała się językiem Kościoła, gdy przestawała być językiem powszechnie używanym. Działo się to w momencie upadku Cesarstwa Rzymskiego i kształtowania się regionalnych dialektów opartych na łacinie, dających początek jezykom romańskim. Równocześnie, po ustaniu prześladowań chrześcijan, mogli oni zacząć precyzować Prawdy Wiary swojej religii. Wieki IV-VI to czasy najważniejszych soborów, które ustalały chrześcijańskie credo. Aby wykluczyć wszelkie możliwości złego interpretowania spisanych Prawd Wiary postanowiono ująć je w języku, który przestał być językiem powszechnym, ewoluujących i zmiennym, a stał się językiem martwym. Były to czasy gdy umiłowanie Prawdy miało jeszcze najważniejsze znaczenie dla wyznawców Chrystusa, może dlatego ciężko to dzisiaj zrozumieć.

Z Katechizmu Katolickiego z 1941 roku:

Co to jest Eucharystia?
Eucharystia, oznaczająca mniej więcej tyle co dobra łaska czy dziękczynienie, jest najbardziej Boskim darem Zbawiciela i tajemnicą wiary; pod postaciami chleba i wina w Eucharystii jest sam Jezus Chrystus, ofiaruje się i jest ofiarą, daje siebie na pożywienie. Jest to zarazem ofiara i Sakrament Nowego Zakonu.

Co to jest Sakrament Eucharystii?
Sakrament Eucharystii jest to sakrament, ustanowiony przez Jezusa Chrystusa; pod postaciami chleba i wina jest w nim prawdziwie, rzeczywiście i istotnie obecny sam Jezus Chrystus, dawca łaski, na pokarm duchowny duszom naszym.

Czym się różni Sakrament Eucharystii od ofiary?
Sakrament Eucharystii różni się tym, że:
a) Sakrament dokonuje się przez konsekrację i trwa, ofiara zaś wyczerpuje się i kończy z chwilą dokonania aktu ofiarowania; i dlatego Przensjśw.Hostia, którą się przechowuje w puszce lub niesie do chorego, ma znaczenie Sakramentu, nie ofiary;
b) Sakrament tym, którzy przyjmują Hostie Przenajświętszą, staje się źródłem zasług i pożytków duchowych; ofiara natomiast ma ten skutek, że nie tylko daje możność zbierania zasług, lecz także zadośćuczynienia.

Czy Msza święta jest prawdziwą i właściwą ofiarą Nowego Zakonu?
Msza święta jest prawdziwą i właściwą ofiarą Nowego Zakonu, bo Jezus Chrystus, zastąpiony przez kapłana, ofiaruje w niej Bogu w sposób bezkrwawy i tajemniczy swoje Ciało i Krew pod postaciami chleba i wina.

Lacina jezykiem martwym w IV wieku? to jak mowili pozniej chocby we Wloszech, pierwsze dziela po "wlosku" to piesn Sw Franciszka lub Boska Komedia Dantego, czyli jakies 800 lat pozniej. Wprowadzili lacine bo ludzie przestali rozumiec greke, ktora byla dotyczas jezykiem zywym i mowianym przez wiekszosc intelektualistow. Tak jak lacina w Europie w XVI - XVII wieku.

Czy ja gdzies pisze ze zaprzeczam ze Msza Sw to bezkrawa ofiara Jezusa Chrystusa? Jesli nie to po co cytujesz cos czemu nikt nie zaprzecza?

http://www.santuario-fatima.pt/portal/a ... /im368.jpg

Powyższe zdjęcie wystawione na oficjalnej stronie Sanktuarium w Fatimie przedstawia elewację Ciała Chrystusa po Konsekracji, a co robią ludzie?

Stoją.

Jedni z założonymi rękami, inni z rękami w kieszeniach...

Wielu mężczyzn (niektórzy w koloratkach!!!) ma nawet ubrane czapki z daszkiem...

Jak to dobrze, że zdjęcie jest w dużej rozdzielczości i wszystko DOKŁADNIE widać...

Kogo ci ludzie miłują?

Ciekawe, czy pan Belizariusz powie, że to fotomontaż?

Stoja, tak jak chrzescianie w pierwszych wiekach, stali na znak tego ze obchodzili pamietke zmartwychwstania. Zauwaz ze niedziela jest dniem swietym dla chrzescian, nie piatek. Oczywiscie tego sie nie da rozlaczyc. Cale misturium paschalne jest obecne w Eucharystii.

Tak na marginesie wedlug Ciebie lepiej zeby ci ludzie mieli udar sloneczny? Czy wszyscy maja nasic parasole i zaslaniac tym stojacym z tylu?
Czy lepiej zeby nie uczestniczyli w Eucharystii jesli nie moga stac tyle na sloncy?

Nie wiem ale to wyglada na to ze juz nie masz sie czego czepiac.

Spodziewałem się takiej reakcji. Dla Państwa w Kościele nie ma już nic i nikogo świętego. Poza oczywiście Drugim Świętym Soborem Watykańskim i Świętym Papieżem Natychmiastem...



Chciałbym zwrócić uwagę, że zdjęcie wykonano w chłodny (sądząc po odzieniu wiernych), listopadowy dzień (dokładnie 21 listopada 2004)

Widzę, że na tej fotografii twarze ludzi są skupione, modlitewne. A to, że nie przyjmują postaw nakazanych przez liturgię trydencką wynika po prostu z tego, że w innej kulturze powstała tamta liturgia, a w innej odnowiona.
Jakoś nie zauważyłem na zdjęciu koloratek.

ROTFL - Czy Pan jest może jakimś rzecznikiem prasowym? Jeśli nie, to ma Pan ku tej robocie fenomenalne predyspozycje. Jestem pewien, że nawet gdyby ktoś Pana w tej robocie opluł, to Pan "gębę obetrze, a forsę przeliczy".



Nie wiem, do jakiej kultury Pan przynależy, ale ja się utożsamiam z kulturą wyrażoną pieśniami:

"O mój Jezu w Hostii skryty,
Na kolanach wielbię Cię"

"Idzie, idzie Bóg prawdziwy (...) i uderzmy przed Nim czołem"

"Padajcie ludy, uniżcie się trony!
Przed śmiertelników okiem utajony,
Pod postaciami wina i chleba
Bóg zstąpił z nieba."

"Upadnij na kolana,
Ludu czcią przejęty!
Uwielbiaj Twego Pana: „Święty! Święty! Święty!”!

"Przed tak wielkim Sakramentem upadajmy wszyscy wraz"



Bo Pan nie chce zauważyć. Proszę spojrzeć na prawą stronę zdjęcia - tuż obok widocznej lewej połowy głowy jednego z koncelebransów widać dwóch facetów z założonymi rękami, w czapkach na głowie. Jeden ma daszek przesunięty na prawo i wyrażnie widać szarą koszulę i czarną "wkładkę" z koloratką

Te pieśni, jakie przywołałeś, pochodzą z zupełnie innej epoki kulturowej. Jeżeli chcesz pielęgnować tę odległą kulturę i jednocześnie odrzucać współczesną, to twoja sprawa, ale mnie i innych do tego nie zmuszaj. Mimo najbardziej usilnych starań nie udało mi się dostrzec koloratek, ale zwykłe koszule pod swetrami.

A więc św. Tomasz z Akwinu i jego hymn "Tantum Ergo Sacramentum" to też "inna epoka kulturowa"?

Czyż trzeba lepszego dowodu na to, że nie jest Pan katolikiem?

"(naukę św. Tomasza z Akwinu) zalecamy jako lekarstwo przeciw chorobom naszych czasów" (Leon XIII, Aeterni Patris).

"Jak najgoręcej pragniemy, by z każdym dniem wzrastała liczba ludzi czerpiących z dzieł Tomasza z Akwinu oświatę i naukę" (Jan XXIII, AAS 25.X.1960).

"Światłością Kościoła i całego świata nazwano słusznie św. Tomasza z Akwinu" (Paweł VI, List z okazji 700-lecia śmierci św. Tomasza).

"Zamiarem Magisterium (...) jest ukazanie św. Tomasza jako autentycznego wzoru i jako przewodnika (...) dla wszystkich szukających prawdy". (Jan Paweł II, Fides et ratio)

"Również szkoły wyższe otacza Kościół gorliwą opieką (...) dba usilnie o to, aby (...) można było głębiej poznać, w jaki sposób wiara i rozum prowadzą do jednej prawdy, podążając tu śladami Doktorów Kościoła, a szczególnie św. Tomasza z Akwinu."
(Deklaracja Gravissimum educationis, Drugi Sobór Watykański)

"dla możliwie pełnego wyjaśnienia tajemnic zbawienia, niech się alumni nauczą głębiej w nie wnikać i wykrywać między nimi związek za pomocą spekulacji, mając tu za mistrza św. Tomasza."
(Dekret Optatam Totius, Drugi Sobór Watykański)