Zrodziła mi się ostatnio taka refleksja:
Jaka jest różnica między podróżami Ojca Świętego a innych głów państwa?
Przywódcy spotykają się jedynie z nielicznymi spośród wybranych, a Ojciec Święty ze wszystkimi.

Zadna sila nie zmusilaby mnie do podrozowania setek kilometrow, by spotkac sie z glowa panstwa, jak to mialo miejsce w 1987 roku - wyjazd do Lodzi, czy smazenia sie godzinami w sloncu jak na patelni, spania w zwilgotnialym spiworze z chmarami komarow nad glowa i pozostania na miejscu w chwili niemalze oberwania chmury. A to przezylam w czasie Swiatowych Dni Mlodziezy w Toronto (nikt nie musi wiedziec, ze juz do niej nie naleze ). Po calym tygodniu wsluchiwania sie w nauczanie Ojca swietego i przezyc z tym zwiazanych powrot do codziennosci byl zejsciem z gory Tabor.
Zachowanie uczestnikow SDM tez bylo swiadectwem, jak trakuja spotkanie z Ojcem swietym.

Roznica jest ogromna.........niech mi ktos pokaze, jakiegokolwiek przywodce, ktory mialby tyle charyzmy co JPII.
Kto z przywodcow ma takie powazanie? Ktory z nich potrafi znalezc wspolny jezyk z KAZDYM?
Czego im brak?
Zazwyczaj przyjezdzaja pelni dumy (zeby nie powiedziec pychy), odwala jakies przemowienie, rzuca krotki zarcik, przyjma podziekowania, kwiatki, ucaluja dzieci i modelki i.........zmykaja na zamknieta imprezke.

Ktory z nich potrafi z sercem i odwaga wejsc pomiedzy tlumy?
No i najwazniejsze....ktory z nich tyle podrozuje?

Poza JPII, nie widze nikogo takiego.
Mimo, ze dla wielu osob jest on postacia kontrowersyjna i niezbyt chetnie sluchana....to jednak posiada on u nich wielki szacunek. Istnieje takze ogromna rzesza ludzi, ktorzy go po prostu kochaja.

Co takiego ma w sobie?
Dla mnie osoby wierzacej (katolika) to znak dzialania Ducha Swietego.........Pozostali widocznie widza to "cos" , co tak trudno zdefiniowac.

pozdrowka

To z komentarzy do obecnej pielgrzymki.
Abstrahując od tego, czy to dobre czy złe, czy może - zalążek dobrego...
Nie wiem, czy do którejkolwiek głowy państwa zwykli ludzie - w takiej skali - mają stosunek osobisty...

jako głowa państwa to żadna różnica, jako głowa Kościoła to już co innego (patrz posty innych)

Statystyka


Patrzymy na starego człowieka. Patrzymy na mądrego człowieka.
I tylko czasem rodzą się pytania takie, jakie widziałam kilka dni temu chyba na onecie: "Zapytałbym go, skąd bierze na to siłę - i czy uważa, że to ma sens..."

Nie wydaje się wam, że sensem jest właśnie to, że jakiś człowiek zadał takie pytanie?

... słowa ministrantki próbowałam zostawić bez komentarza, ale mi się nie udało... Jak możesz mówić, że odbył ostatnią podróż w swoim życiu ja wierze, że Papież (jest dla mnie wielkim autorytetem, gdyż on jest potrzebny całemu światu i nawet mnie na wiarę nawrócił) wyzdrowieje i przyjedzie do Polski, choćby ostatni raz... Proszę o niewipisywanie więcej takich bredni, jeśli łaska

Meg.......
Nie nie mam zamiaru w niczym popierać Ministrantki, ale....... trzeba być realistą - biorąc pod uwage jego wiek, zaawansowany parkinsonizm i obecne problemy z pogarszającym sie zdrowiem nie obiecuj sobie zbyt wiele.
Kiedyś trzeba pogodzić z nieubłaganym....
Przykre, ale prawdziwe

W jakimś tam sensie popierasz ministrantkę, ja jednak wierzę, że Papież jeszcze znami zostanie i będę w to wierzyć do wydania przez Niego bądź przezemnie (bo wszystko się może zdarzyć) ostatniego tchnienia.

Były czasy, gdy Kościół miał przemożny wpływ na wielu ludzi, nikomu nie przyszło nawet na myśl aby poddawać publicznej dyskusji tak podstawowe zagadnienia wiary jak pojęcie Kościoła, istnienie piekła, czy powszechne zbawienie, lub rozstrząsać kwestie moralne jak eutanazja, sodomia. Papież siedział w Rzymie i mimo to był przywódcą chrześcijańskiego świata. Dzisiejszy papież jest jak dyrektor upadającego teatru - jeździ po świecie, zachwala i sprzedaje bilety za pół ceny. A sztuki wystawiane w tym teatrze tchną coraz większym kiczem i tandetą.

Jakoś nie zauważyłam aby Ojciec Święty w czymkolwiek odszedł od nauczania Jezusa Chrystusa, w niczym nie złagodził ewangelicznych wymagań, wiec słowa "za pół ceny" są chyba nie na miejscu

Spotkanie mlodych w Manili, to byl najwiekszy zjazd ludzi w historii. Chyba zadnej glowie panstwa to sie nie uda.

JP II zwraca się do ludzi z wielką mądrością. I to nie słowa są ważne tylko efekt jaki wywierają. "Niech stąpi duch twój i odmieni oblicze Ziemi. Tej ziemi." potem (byćmoże pare lat potem) porozumiewawczy mrugnięcie do młodzieży.

Tak młodzi zrozumieli swoje przykazanie że to oni mają odmieniać Ziemię i tą ziemię. Komunizm który niszczył i gnębił każdą jednostkę przestał nagle być taki straszny. Dzięki temu można było wymagać przestrzegania przykazań i posiadania sumienia czy jakiejkowiek uczciwości od człowieka w końcu wolnego, a nie zastraszonego i doprowadzonego do ostateczności.

Wiktor Suworow pisał jak Komunizm rozpoczynał swą działalność np. na Ukrainie (tzw. k*****nie).