`Co do pogrzebu, powtarzam te same dyspozycje, jakie wydał Ojciec Święty Paweł VI. (dodatek na marginesie: Grób w ziemi, bez sarkofagu. 13.III.1992). O MIEJSCU NIECH ZDECYDUJE Kolegium Kardynalskie i RODACY'

Chciałabym rozpocząć dyskusję i przywołać nas Polaków do OBOWIĄZKU jaki na nas spoczywa a którego nie jesteśmy może w pełni świadomości. Przecież nie bez powodu nasz kochany Papież Jan Paweł II zapisał w testamencie wolę abyśmy to także i my - Jego rodacy zadecydowali o miejscu Jego pochówku. Mając głęboko w pamięci Jego przeogromną tęsknotę i miłość do swojej Ojczyzny, czy nie powinniśmy zabrać głosu w tej sprawie? Czy Papież, który został powołany do służenia całemu światu nie mógłby teraz mieć do świata tej jednej, jedynej prośby o powrót i spoczynek w swojej rodzinnej ziemi? Czy bez powodu zamieścił nas, swoich braci-rodaków w swoim testamencie? Zapewne nie i myślę, ze pisząc owo ` I RODACY' pielęgnował w swoim sercu głęboką nadzieję, że usłyszymy to Jego ciche, najskrytsze ostatnie wołanie o podróż powrotną. Jakoś przeszliśmy obok tych słów nader obojętnie. Może jednak nie jest za późno i jest jeszcze szansa, aby odwołać się do naszego spadkobierstwa w testamencie? Gdyby Jan Paweł II nie liczył na ten cud, na jakiś boski zbieg zdarzeń umożliwiający Jego powrót do `siebie' nie zapisywałby nas w swej ostatniej woli. Wierzę więc a nawet mam pewność, że nosił w sobie tę wiarę i dlatego zapisał nas, abyśmy mieli prawo głosu w tej sprawie. Zapewne bardzo liczył na naszą słowiańską duszę, która porywa się na niemożliwe, a które staje się możliwym. Dlatego proszę o podjęcie ogólnonarodowej dyskusji w tym temacie i zorganizowania się na rzecz prawa decyzyjności w tej kwestii. Wiem, że byłby to ewenement w historii watykańskiej ale wierzę, że jeśli taka była i wciąż jest wola naszego Ojca Świętego to niech się stanie. Przecież wiele rzeczy na tym świecie nim stało się rzeczywistością, wpierw bytowało w świecie nierealnym, niemożliwym choćby na płaszczyznie praw logiki...

A jak sobie to wyobrażasz? Referendum? Przecież to życzenie jest nie do spełnienia i wydaje mi się, że papież o tym dobrze wiedział. Z resztą, czy to ważne gdzie zostanie pochowany? Przecież to jest najmniej istotne, czemu on sam dał wyraz prosząc o zwykły pochówek.

"Jak sobie to wyobrażasz?" pytasz. Ludzie małej wiary mają i małą wyobraźnię, która hamuje wszelki rozwój i realizację rzeczy niemożliwych. Na początek nalezy rozpocząć dyskusję, wysyłając mail'e w różne strony, do różnych ludzi. Poza tym kiedy czytam Twoją wypowiedź, to przede wszystkim widzę Twoje "małe" ja , gdzie mało wiele obchodzi Cię temat tego postu. Życzę więcej wiary! /"gdybyście mieli wiarę choćby jak ziarenko gorczycy" ,"wiara przenosi góry"/. Pozdrawiam!

No, mieliśmy prawo głosu. Mieliśmy. Papież został pochowany, wszystko pozamiatano - szlus.
No i wyraźnie napisał w testamencie, że o jego pochówku mają zadecydować inni, więc twierdzenie, że niby chciał być gdzieś konkretnie pochowany przeczy jego testamentowi, który mówi, że rezygnuje on z własnej woli do decydowania o miejscu pochówku i zostawia tę sprawę innym.

Są sprawy, w których Papież-głowa Kościoła Katolickiego nie może się wprost wypowiedzieć, ze względów formalnych ale także w duchu pokory. Natomiast tylko ślepy mógł nie widzieć tej nieustającej w Nim tęsknoty do swojej ziemi ojczystej. I myślę, że właśnie na naszą rodacką bliskość w sensie mentalnym i duchowym po cichutku liczył, zapisując tę treść, czyniąc nas tym samym spadkobiercami wypełnienia Jego "skrytej" woli.

Ktoś wpadł na pomysł sprowadzenia serca Jana Pawła II do Polski.
Rozszarpią jego zwłoki jak sępy. Kasa, kasa, kasa...

A nie zastanawialas sie nad tym, ze moze wlasnie ze wzgledu na ta slowianska dusze umiescil nas-RODAKOW po Kolegium Katolickim,dajac nam dyskretnie do zrozumienia, bysmy sie opamietali i nie walczyli o jego pochowek w Polsce, lecz bysmy dali mu do konca pozostac papiezem WSZYSTKICH?



Wlasnie. Papiez zostal powolany do sluzbie calemu swiatu i do konca zostal posluszny temu powolaniu. Dzis jego nauki pamieta wlasnie caly swiat i nimi chce sie kierowac. On byl, jest i bedzie papiezem wszystkich, a nie tylko nas-Polakow. Mysle, ze bylby z nas dumny, gdybysmy przezwalczyli nasz narodowy egoizm , ktory kaze nam sprowadzic go do Polski, a zamiast tego pozostawili jego cialo w stolicy apostolskiej, stolicy nas-katolikow, dla dobra wszystkich, a nie tylko nas samych.
Pozdrawiam

Kiedy to właśnie o nasz egoizm najmniej chodzi albo raczej wcale, bardziej o empatię w stosunku do wypowiedzianych słów i o to co w sobie kryją...Pozdrawiam.

Na początek nalezy przeczytać cały dokument.

Sześć lat później Jan Paweł II dopisał:

Nie zmienia to niczego z istoty tematu. Pozdrawiam.

Do R6 - Najgorsze jest milczenie. Milczenie to także zaniedbanie i jest grzechem. Czy pamiętacie jeszcze ostatnią wolę ks. jana Twardowskiego i haniebny fakt zignorowanie jej? Nie rozumiem tego. Dlaczego nie szanuje się ostatnich słów, ostatniej woli człowieka, który odchodzi z tego świata? Nie akceptuję tego i nie zgadzam się z takim postępowaniem. Być może, gdybyśmy wówczas nie milczeli uszanowano by ją (...) Mam nadzieję, że teraz będzie inaczej. Pozdrawiam.

Moim zdaniem jednak zmienia. Jan Pawel II daje nam do zrozumienia, ze najpierw jest papiezem, a dopiero pozniej Polakiem.
Nie rozumiem tez, czemu ma sluzyc przeniesienie ciala JPII do Polski.

Primo - Papież czy Polak jakkolwiek nazwiesz tę osobę pozostaje CZŁOWIEKIEM, stworzonym na wzór i podobieństwo boże. Podlega tym samym określonym zasadom moralnym, na których opieramy się jako chrześcijanie. Hipotetyczne założenie-pytanie: jeśli ktoś z Twoich bardzo bliskich składa Ci swoją ostatnią wolę, która nie jest jednoznaczna a w której dostrzegasz, ze względu na fakt łączącej Cię z tą osobą bliskości rzeczywistą tęsknotę i masz tego świadomość, to czy ignorujesz ten fakt i nie podejmujesz w tym zakresie żadnych działań ?
Nie chcę przesądzać i nie do mnie nalezą decyzje w tej sprawie. Jeśli rzeczywiście taka jest /nawet pośmiertnie/ wciąż tęsknota Jana Pawła II to mam nadzieję, ze tego typu dyskusje i wywołanie tematu na szerszym forum pomogą w tym. Jesli nie, to sprawa jak inne ucichnie i nic się nie zdarzy. Ja byłam i jestem jedynie narzędziem, które pod wpływem głosu wewnętrznego podjęło ten temat i zaniosło go dalej. Tyle.
Secundo - Piszesz "czemu to ma służyć?" Błędne, skarzone kalkulacją i powszechnym myśleniem na płaszczyznie zysk-strata założenie. Odpowiadam: Niczemu, ponad uszanowaniem prawa do ostatniej woli kazdego człowieka. Pozdrawiam.

Według mojej oceny Jan Paweł II to przede wszystkim WZÓR CHRZEŚCIJANINA i myślę, ze rozsądni ludzie takze w ten sposób podchodzą co do kwestii pielęgnowania Jego pamięci.
Pamięci wsłuchanej bardziej w słowa i czyny niż w religijny kult postaci.

Niestety, prowadzę w różnych miejscach tę dyskusję od piątku i zrodziła się we mnie pewna obawa, o nadmierną religijność wobec postaci Jana Pawła II, gdzie kult przesłaniać zaczyna Boga.

Korekta do wcześniejszej wypowiedzi:
oczywiscie skażonej a nie skarzonej

Rozumiem, co motywuje Cie do poruszenia tej dyskusji i sznuje to (i wlasnie dlatego biore w niej udzial). Tylko, ze ja na ten sam dokument (mowa tu o testemencie Jana Pawla II) patrze z troche innej perspektywy. Wiem, ze JPII byl bardzo zwiazany ze swoja ojczyzna, ale nie uwazam, ze w jego testamecie przebija tesknota za krajem.



Co masz na mysli, piszac "posmiertna tesknota"?



Nie chodzilo mi o zaden zysk. Mysle tez, ze wola zmarlego zostala uszanowana-chcial, by Kolegium zadecydowalo, przy wsparciu rodakow, i tak sie tez stalo. To jest moje zdanie.
Ostatnio natomiast powstal pomysl, by cialo JPII wystawic w szklanej trumnie z maska woskowa na twarzy, a serce jego zostanie wyslane do Krakowa. Dla mnie wlasnie TO jest pogwalceniem ostatniej woli zmarlego. Chcialabym sie dowiedziec, jakie jest Twoje zdanie w tej sprawie. Pozdrawiam.