Włoska prasa donosi o zamiarach sprowadzenia serca papieża do Polski.
co o tym myślicie?Czy dzisiejsi katolicy potrzebują członkowania relikwii?Czy bez tego ,,nie da sie " wierzyć?http://wiadomosci.onet.pl/1731861,12,serce_papieza_w_polsce_to_barbarzynstwo_i_profanacja,item.html

Może to była Jego wola?

WIST, obawiam sie ze niekoniecznie. W testamencie nie bylo o tym mowy.
Ja w ogole mam nieco problemow z relikwiami w postaci palcow, rak nog i innych organow porozsiewanych po calym swiecie (pomijajac juz relikwie ewidentnie falszywe). By moze kiedys mialo to inny wydzwiek, ale dzisiaj jest to dla mnie po prostu makabryczne. Duchowy kontakt ze swietymi mozna przeciez miec niezaleznie od tego czy czesci ich ciala sa w poblizu czy nie...
Tyle ze to temat na inny watek:
"Co sadzicie o relikwiach".

Jasne, choć odnosze wrażenie że jednak Jan Paweł II tego chciał. Wydaje się to uzasadnione nawet także dla mnie nie ma problemu jako pewna wola człowieka.

Natomiast jako relikwia... jeszcze świętym nie jest, a nawet gdy/jeśli będzie uznany, to ja osobiście nie czuje potrzeby cięcia Jego ciała na kawałki. Fałszywe czy nie, kiedyś relikwie były czymś istotnym w duchowości ludzi i ja nie śmiem tego krytykować. Dziś też się ich nie pozbywamy, jeśli dla kogoś to istotne to nie mnie oceniać. W moim odczuciu nie jest to aż tak ważne, a nawet faktycznie dziś może wolelibyśmy jednak pozostawić ciało Papieża w spokoju i tak wyrazimy szacunek.

Ale przeciez nie mozemy kroic zmarlego czlowieka tylko dlatego, ze nam sie cos WYDAJE albo ODNOSIMY WRAZENIE

Ale nie ma tutaj mowy o jakimś krojeniu. Nic czego wcześniej, wobec wielkich Polaków nie czyniono. Zresztą nie opieram się na tym co mi się wydaje, tylko na pewnym przekonaniu że taka była wola Papieża. Jan Paweł II niewątpliwie czuł wielki związek ze swoją Ojczyzną, no nie wiem z jakich powodów miałoby być to złe aby Jego serce wylądowało gdziekolwiek w Polsce, czy to przy grobie matki, czy w innym miejscu. Natomiast to jest moje przekonanie i nie widzie w tym nic złego, a wręcz niewyobrażam sobie aby Jan Paweł II powiedział - nie, ja tego nie chce. Ale to moje zdanie, moje przekonanie, nie musisz się z nim zgadzać. Jedyne z czym wypadałoby Ci się zgodzić to Jego pisemna wola.

Nie jestem biologiem, ale z tego, co mi wiadomo, aby wyciagnac czyjes serce i oddzielic je od reszty ciala, trzeba go najpierw rozkroic.

Nie zgadzam sie z nim, ale oczywiscie akceptuje.

Oczywiscie, ze zgadzam sie z Jego wola. Napisal w testamecie, by Kolegium i rodacy zadecydowali o pochowku (przy czym Kolegium nie musi pytac o zdanie rodakow) i tak sie tez stalo. Chcial spoczywac w siemi i sibie teraz spi w stolicy apostolskiej. Nic ponad to.
Pozdrawiam

Także zastanawiam się czy praktyka Kościoła się w tym względzie nie zmieniła.W naszych czasach ciężko rozumieć krojenie człowieka,nawet aby oddawać mu cześć jako świętemu.Chociaż tak sobie myśle,że ludzie którzy oddają ciała dla nauki- np. uczniów biologii,aby ćwiczyli-jest uznawane za coś bardzo dobrego i słusznego.
Ja osobiście myśle,że lepiej nikogo nie kroić.Wspaniale byłoby,gdyby kult ikony powrócił do Kościoła i tak święci byliby uczczeni.Natomiast odwiedzenie relikwii wiązałoby się z pielgrzymką do miejsca,gdzie święty przebywa-- takie moje rozmyślanie na boku

oddawanie czci relikwiom jest bałwochwalstwem

Czci boskiej - owszem, ale nikt tak ich nie czci, więc nie jest to bałwochwalstwo.

nadzieja88 pokroić, otworzyć, zoperowć, wszystko to słowa, a mi każde z nich kojarzy się z inną troche czynością. Pokroić można mamuta tak że odzieli się jego nogi od tułowia, podobnie czynić można z głową, a idąc dalej oddzielać poszczególne narządy od siebie. Można podobnie pokroić chleb na ileś kawałków. Ale jak się wyciąga serce, to nie "rozwala się" całego ciała jak w tych powyższych przykładach. Chyba jest jasnym że nie chodziło mi o brak potrzeby otwierania ciała? Krojenie z tym mi się kojarzy i powoduje też określone skojarzenia, które są poprostu nieprawdziwe.

Ciesze się,że są ludzie,którzy rozumieją prawosławne i katolickie podejście do tej sprawy .

Relikwie do zbawienia chyba nie są potrzebne, ale mam wrażenie, że nie o to tu chodzi: zrobi się szum, katedra na Wawelu zyska nową atrakcję turystyczną, podrasuje się duma narodowa, paru znanych ludzi będzie się miało okazję pokazać etc.

Słowem same plusy.

Oczywiście duchowo więcej korzyści przyniosłoby kilka porządnych katechez poświęconych nauczaniu JPII, ale kto by sobie tym zawracał głowę.

I to jest to, potrzebne są działania takie jakie będą korzystne dla ludzi, dla Katolików, nie takie jakie komuś wydają się fajne.

Był czas że ludzie potrzebowali relikwii, dziś potrzeba właśnie tych katechez, nie tylko odnośnie nauczania Papieża, ale wogóle Kościoła, bo przecież Papież nie nauczał niczego "swojego".

Jan Paweł II pozostawił nam przeogromną spuściznę - nalezy żyć jego naukami, przykładem - będzie to znacznie milsze Bogu i JPII "w domu Ojca" niż serce papieża na Wawelu.