W naturze tego reżimu leżało ...

ocena jest inna w obydwu przypadkach

Być może grono kardynalskie powinno być przewietrzone, wymienione na młodszych ludzi.

Skoro funkcja papieża nie jest - jak dotad myslałem - powiazana z duchowością, boskim nadaniem - a tylko urzędniczym stołkiem z którego mozna w kazdej chwili zrezygnować to moze lepiej byłoby skorzystac z jakieś agencji rekrutacyjnej gdzie kazdy chętny składałby aplikacje i w ten sposób w wyniku konkursu wyłoniono by odpowiedniego kandydata.

Najwazniejsze, ze murzyna nie wybrano - już widzę te nerwowe wyczekiwanie - zrezygnuje przyspieszając koniec świata, czy nie zrezygnuje.

Najwazniejsze, ze murzyna nie wybrano - już widzę te nerwowe wyczekiwanie - zrezygnuje przyspieszając koniec świata, czy nie zrezygnuje.

To co pisze medieval_man jest przerażające, zwłaszcza jego aprobata dla krzywdzenia drugiego człowieka w imię "dobrych" wg. niego idei. Próby tuszowania ewentualnie niewygodnej prawdy (zanim ta jeszcze nie została oficjalnie potwierdzona) jest dowodem na jednokierunkowe stronnicze myślenie takich osobników. Póki co wiadomym jest, że Bergoglio współpracował z argentyńskim reżimem, co chluby nie przynosi. Jak tylko został papieżem natychmiast zniknął z wikipedii niewygodny wpis. Zobaczymy jak to się dalej potoczy. Zastanawiające, że co chwila mają problem z wyborami papieży, bo jak się okazuje wielu z nich ma nieczystą przeszłość. Tak to jest jak się papieża wybiera z grona ponad 100 dziadzków, którzy doskonale pamiętają czasy wojny i reżimów, więc trzeba zakładać pewne prawdopodobieństwo angażowania się ich politycznego w ówczesną dyktaturę, przynajmniej części z nich. Być może grono kardynalskie powinno być przewietrzone, wymienione na młodszych ludzi.

(...)Forpoczta historii
Od momentu założenia zakonu w 1540 r. przez Hiszpana Ignacego Loyolę jezuici zawsze byli w centrum ważkich wydarzeń historycznych. (...)
Szczyt potęgi zakonu przypada na lata po drugiej wojnie światowej, kiedy wydał wielu wpływowych myślicieli. Razem stanowili prąd intelektualny, znany pod nazwą nouvelle theologie, czyli nowej teologii. Sytuacja w Kościele dojrzewała do tego, aby zwołać Sobór Watykański II, który miał ukształtować katolicyzm na nadchodzące dziesięciolecia. Znalazł się on pod znacznym wpływem jezuitów. – Brało w nim udział tylu członków tego zgromadzenia, że można wręcz powiedzieć, że był on ich dziełem – mówi prof. Stanisław Obirek, sam były jezuita. Do najważniejszych należeli Henri de Lubac, główny ekspert od spraw teologii, którego ślad myśli widać w wielu oficjalnych dokumentach soborowych. Karl Rahner, którego koncepcja anonimowego chrześcijaństwa, czyli obecności wartości chrześcijańskich w innych religiach świata, stała się podstawą dla ekumenicznego dialogu. A także John Courtney Murray, pod wpływem którego powstała deklaracja wolności religijnej Dignitatis humanae.

Pod koniec Soboru Watykańskiego II zakon liczył 35 tys. członków. Niestety, wkrótce liczba powołań spadła, a wiatry ideowe zaczęły wiać w Watykanie w inną stronę. Nieprzychylny zakonnikom stał się przede wszystkim papież Polak. – Jan Paweł II, który wyszedł z Kościoła konserwatywnego, odsunął jezuitów od władzy. Otoczył się zaufanymi członkami Opus Dei, które jest całkowitym ich przeciwieństwem – mówi prof. Obirek. – Pamiętam, jak charyzmatyczny generał zakonu, Bask Pedro Arrupe, by dowiedzieć się, czego papież oczekuje od jezuitów, musiał jak każdy wierny chodzić na pl. Świętego Piotra – mówi profesor.

Co spowodowało taki spadek znaczenia Towarzystwa Jezusowego? Po śmierci Arrupego Jan Paweł II – wbrew tradycji – wyznaczył zakonowi namiestnika, w dodatku konserwatystę, który miał uspokoić panujące w nim nastroje i odwrócić panujące wówczas tendencje. W tym czasie wielu zakonników mocno zaangażowało się w teologię wyzwolenia. Ta koncepcja, której autorami byli jezuici z Ameryki Łacińskiej, zakładała poprawę losu biednych i uciskanych ludów przy pomocy chrześcijaństwa. Ponieważ ruch intensywnie się rozwijał, wkrótce znalazł się na celowniku Kongregacji Nauki Wiary. Przewodził jej wówczas niemiecki kardynał Joseph Ratzinger, który potępił elementy doktryny.
(...)

Póki co wiadomym jest, że Bergoglio współpracował z reżimem?
W jakim zakresie? Czyżby więził opozycjonistów, albo ich zabijał?
A może tylko tak, że podobnie jak reżim Bergoglio sprzeciwiał się usiłowaniom wprowadzenia w kraju horroru komunizmu, jaki niektórzy z nas znają z doświadczenia, a niektórzy tylko z filmu "Dom".

W tym momencie, mimo zdecydowanie większych ofiar w Argentynie, a mniejszych w Polsce, bardziej potępiam reżim walczący z ruchem wyzwoleńczym i patriotycznym jakim była Solidarność, niż reżim walczący z lewakami mającymi na celu rozniesienie wielkiej socjalistycznej rewolucji na cały świat.

Ksiądz Lombardi przypomniał, że zarzuty wobec obecnego papieża dotyczą czasów, gdy nie był jeszcze biskupem, ale przełożonym jezuitów w Argentynie. - Nigdy nie skierowano pod jego adresem konkretnych, wiarygodnych zarzutów - zaznaczył ksiądz Lombardi, odnosząc się do oskarżeń, jakoby Bergoglio nie wystąpił w obronie dwóch porwanych księży.

Watykański rzecznik przypomniał, że argentyński wymiar sprawiedliwości przesłuchał obecnego papieża w charakterze świadka, ale nigdy nie postawiono mu żadnych zarzutów. - Są liczne relacje, które ukazują, ile Bergoglio uczynił, by ochronić wiele osób w czasach dyktatury wojskowej. Znana jest jego rola, gdy jako biskup krzewił koncepcję przeproszenia przez Kościół w Argentynie za to, że nie uczynił wystarczająco dużo w dobie dyktatury - oświadczył rzecznik.

Gdzie widzisz moją aprobatę dla krzywdzenia ludzi?
Czyż nie napisałem każda wojna jest zła, każde zabijanie, czy ograniczanie wolności jest złe?
Dlaczego więc kłamiesz?

W tym momencie, mimo zdecydowanie większych ofiar w Argentynie, a mniejszych w Polsce, bardziej potępiam reżim walczący z ruchem wyzwoleńczym i patriotycznym jakim była Solidarność, niż reżim walczący z lewakami mającymi na celu rozniesienie wielkiej socjalistycznej rewolucji na cały świat.

Zło jest złem, natomiast narzucenie ludności kraju pewnych rygorów (z nieuchronnym złem jakie to za sobą pociąga) może mieć za źródło (co wykazałem) albo większe dobro wspólne, albo dobro samego reżimu.

Czy lekarza, który zadaje ból pacjentowi, chcąc go wyleczyć, nazwiesz zbrodniarzem, a używanie skalpela nazwiesz krzywdzeniem pacjenta?

Póki co wiadomym jest, że Bergoglio współpracował z reżimem?
W jakim zakresie? Czyżby więził opozycjonistów, albo ich zabijał?
A może tylko tak, że podobnie jak reżim Bergoglio sprzeciwiał się usiłowaniom wprowadzenia w kraju horroru komunizmu, jaki niektórzy z nas znają z doświadczenia, a niektórzy tylko z filmu "Dom".

Mam prośbę do Ciebie: nie ośmieszaj siebie ani swojego środowiska

Tymczasem sprawa jest nadal w toku, a niektórzy jak widać już go wybielili, tylko dlatego, że został papieżem.