Wczoraj miałam okazję po raz pierwszy wysłuchać w całości "Tu es Petrus", w skład ktolrej jak wiadomo, wchodzą także wiersze Jana Pawła II.

Tak sobie pomyślałam, w sumie czytalam te wiersze, ale przyznam szczerze, że jakoś za poezją nie przepadam, te wiersze nie zrobiły nam mnie jakiegoś specjalnego wrażenia. Tymczasem, kiedy wczoraj ich słuchała, dotarł do mnie ich faktyczny sens i wymowa. Piękne wiersze, mówiące prostymi słowami o ważnych, najważniejszych sprawach.

Podobnie było z dramatem "Przed sklepem jubilera", przeczytałam, a raczej zmęczyłam od początku do końca i w sumie niewiele z niego do mnie dotarło. Film oglądałam, no ale taki sobie. Natomiast w zeszłym roku obejrzałam "Przed sklepem Jubilera" w teatrze. Przedstawienie w konwencji teatru rapsodycznego. No, po prostu coś pięknego. Znowu okazuje się, że to proste i jasne słowa.

A Wy, jak odbieracie poezje i dramaty Karola Wojtyły-Jana Pawła II.

Bo dla mnie są one trudne do czytania, ale rewelacyjnie się ich słucha.