"Wyznajemy się ultromontanami; ale z oburzeniem i wzgardą odtrącamy zarzuty nam czynione, jakobyśmy byli "najgorliwszymi sprzymierzeńcami siły, a pod pozorem wstrętu do rewolucji, Polski się zaparli". Bóg nas powołał do pracy w narodzie naszym; od tego też obowiązku nie odbiegniemy i tego prawa nie wyrzeczemy się.

Że nam, pracującym dla narodu przychodzi z wielu synami narodu walczyć, ta smutna konieczność ściąga na nas gniewy i potwarze.

Nam ultramontanom przypadł los ten, co Żydom po wyprowadzeniu z niewoli babilońskiej, że odbudowując mury miasta i świątynię Bożą, dzierżyli w jednej ręce kielnię, w drugiej miecz dla odpierania napaści Samarytanów; którzy, choć w ich żyłach krew żydowska płynęła, choć nawet wiarę w jednego Boga zachowali, nie chcieli dawnej tradycji żydowskiej, dawnego miasta i świątyni Bożej; lecz przeciw zakazowi Mojżesza, nazwyczaiwszy się po górach chwalić Boga z przymieszką czci bałwanów, pragnęli całemu narodowi żydowskiemu narzucić swój obrzydły sojusz żydostwa z pogaństwem.

Ultramontanowie tj. katolicy, którzy stoją przy papieżu nieomylnym, pracują nad odbudowaniem zrębów i podwalin, zrębów społecznego gmachu i narodowego, opierając całą budowę o niewzruszoną opokę Kościoła, ażeby jej przez to dać trwałość niespożytą; ale ma to być tradycyjna, dawna Polska katolicka, nie tylko z murami miasta, lecz i z świątynią Bożą.

Nasi polscy Samarytanie albo chcieliby od razu mieć państwo wskrzeszone, nie mając społeczeństwa odrodzonego moralnie; chcieliby dachów bez murów i fundamentów, i oszalali z bólu narodowego potępiają nierozumnie pracę organiczną, zrywając się ciągle na niedojrzały czyn polityczny; albo zgadzając się na konieczność pracy organicznej, chcieliby budować Polskę nową wedle własnych planów, Polskę bez świątyni Bożej, a w której resztki wiary Ojców, bez tradycyjnej czci dla Kościoła, ożenione by były z bałwochwalstwem społecznych i politycznych zasad nowoczesnych POTĘPIONYCH SYLLABUSEM.

......

Nuże tedy, wierni dawnej wierze i tradycji Ojców, nuże do kielni i miecza; do kielni, żeby budować; do miecza, żeby budowy bronić..."

Artykuł wstępny z "Tygodnika Katolickiego", (Redaktor X. Józef Stagraczyński). Rok XII, Nr 1, Grodzisk, 7 stycznia 1871, ss. 1-2.

AMEN !

Zasady polityczne nie należą do nieomylnego nauczania Kościoła, stąd też umieszczanie ich w Sylabusie jest przekroczeniem kompetencji Magisterium i jako takie nie jest dogmatycznie zobowiązujące

Kobieto zastanów się zanim coś napiszesz.

Nauczanie nieomylne magisterium dotyczy spraw wiary i moralności a nie kwestii systemu politycznego. Takie podstawowe wiadomości z teologii powinny być znane nawet schizmatykom Lefebvre'a

Przeciwstawiając się słowom bł. Piusa IX sama stawiasz się poza Mistycznym Ciałem Chrystusa, wypowiadasz posłuszeństwo wyraźnie sprecyzowanej nauce Kościoła, bo świadomie sprzeciwiasz się katolickiemu dogmatowi o pełnej władzy przyznanej Biskupowi Rzymskiemu od samego Boga Jezusa Chrystusa - władzy pasterskiej oraz władzy rządzenia i kierowania Kościołem.

Ultramontanin - a kto się sprzeciwia nauce Stolicy Apostolskiej?
Bo przecież nie my...

Nie wiem. Przejście Ultra od moich słów o systemach politycznych do nieuznawania władzy Biskupa Rzymu jest kompletnie rodem z science fiction

To czemu miało służyć pomówienie Piusa IX, że umieszczając coś w Syllabusie przekroczył swoje kompetencje? Przecież dokładnie o to samo oskarżali Piusa IX także liberalni katolicy i innowiercy w XIX wieku, twierdząc że Kościół powinien skupić się swą nauką jedynie na kwestiach wiary i nie wtykać nosa w nieswoje sprawy. I właśnie specjalnie dla nich Pius IX zawarł w encyklice Quanta Cura słowa, które przytoczyłem. Takie podstawowe wiadomości z teologii i historii powinny być znane nawet heretyckim modernistom.
I po co ktoś tutaj zaczyna pisać prowokacyjne treści pod adresem nauczania Piusa IX, którego Jan Paweł II ogłosił błogosławionym? Komu nie pasuje ten święty papież??

Mylisz pojęcia.
Między
- niewtrącaniem się a
- uznawaniem nauki ściśle politycznej Kościoła za nieomylną
jest jakieś kilkadziesiąt "odcieni" po drodze

Dziwię się sprowokowaniu przez Agnulkę ataku na rzekomą omylność Syllabusa, gdyż nikt tutaj tematu nieomylności tego dokumentu nie poruszał. Widocznie Agniulka musi zawsze znaleźć jakiś "słaby punkt" nauczania "przedsoborowego" i bezlitośnie go skrytykować. Nie byłaby normalną mondernistką gdyby przynajmniej jeden jej wpis dziennie na tym forum nie zawierał ataku na nauczanie katolickie.

Które fragmenty Syllabusa są według Ciebie nauką "ściśle polityczną"? Oświeć mnie proszę, które z nich już się dzisiaj zdezaktualizowały?

Przeczytaj ostatnie zdanie z cytatu przytoczonego w pierwszym poście wątku

chodzi Ci np. o doktrynę państwa katolickiego

TAK NAM DOPOMÓŻ BÓG!! AMEN, AMEN!!!!!!

Ciekawe, jak chcesz uzyskać realnie "państwo Katolikie" w czasach, gdy przez 45 lat panował w tym kraju ustrój cąłą mocą zwalczający religię

Cześć i chwała prymasowi Wyszyńskiemu za to, że dzięki Jego rządom udało się nie dopuścić do zupełnej delegalizacji Religii w tym kraju - a Janowi Pawłowi II za "politykę" która spowodowała dalsze trwanie Katolicyzmu w tym kraju - oraz pomogła rozbić poprzedni ustrój ...