Opuszczenie niedzielnej mszy równa się grzech, tak przynajmniej uczono mnie od dzieciństwa, tak też twierdzi kościół mówiąc że to : „grzech powszedni” a w najgorszym razie nawet „grzech śmiertelny”, nie licząc paru wyjątków takich jak choroba, itp.
Ale mnie interesuje świadome nie uczestnictwo w mszy Nie znalazłem na ten temat nic przekonywującego oprócz tego że jest to przykazanie kościelne, ale niestety nigdzie nie pisze dlaczego zostało ustanowione te przykazanie, żadnych odniesień do Biblii. Bo przecież ludzie w tym przypadku kapłani nie mogą sobie ustalać co jest grzechem a co nie.
Więc chciałem zapytać na jakiej podstawie ustanowiono to przykazanie kościelne. Chodzi mi o dowód z Biblii.

A może zadasz sobie pytanie, czym jest msza święta?Co się na niej dokonuje? Jakie uobecnia wydarzenie, ważne dla całego wszechświata?
Może wtedy znajdziesz odpowiedź na swoje pytanie: czy świadome opuszczenie mszy świętej jest grzechem.

Zagadnienie poruszane, jest bardziej skomplikowane , niż się ogólnie sądzi. Bo trzecie prztykazanie Boże wyrażnie mówi na ten temat. Lecz aby bardziej pójść za ciosem. To trzeba zadać sobie pytanie. W czym ma mi pomagać przeżywanie pełne Euchcharystji?. I tu tkwi mioim zdaniem prawdziwy dramat większości Katolików. Nie zdajemy sobie, iż nie mając udziału w Ciele Eucharystycznym, możemy nie mieć udziału w Niebie. Bo "kto spożywa Moje Ciało, ten ma życie wieczne"

Uczta Pańska to nie obowiązek, lecz przywilej Synów Bożych i dziedziców, a nie niewolników, którzy sobie chcą zaskarbić przychylność Boga.[/list]

"Pamiętaj aby dzień święty święcić"

Bóg nie ustanowił niedzieli dniem świętym.

A może wiesz, co się wydarzyło w pierwszy dzień tygodnia, właśnie w niedzielę, co było najważniejszym wydarzeniem w dziejach świata?

Przykazanie „dzień święty święcić” odnosiło się do szabatu(soboty). A w Biblii nie ma nic na temat tego jakoby Bóg zniósł szabat i ustanawił niedzielę dniem świętym. A sądzę że tylko On może mówić który dzień jest święty a nie my sami poprzez nasze domysły.

O ile szabas (sobota) był obchodzony w sobotę o tyle my, Chrześcijanie obchodzimy "dzień święty" w niedzielę - na pamiątkę dnia w którym Chrystus zmartwychwstał ...
Jest to przypominane w każdą niedzielę na każdej Mszy Św.

Czyli chrześcijanie sami ustanowili sobie niedzielę „dniem świętym”?

Początkowo chrześcijanie świętowali szabat i niedzielę. Wkróte jednak zaczęli gromadzić się na Eucharystii głównie w Dzień Pański, czyli w niedzielę, bo w ten dzień zmartwychwstał Jezus Chrystus.

Albowiem Syn Człowieczy jest Panem szabatu.

(Mat 12:8)


I [Jezus] dodał: To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.

(Mk 2:27)


Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go [Jezusa] zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu.

(J 5:18)


Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: Człowiek ten [Jezus] nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu.

(J 9:16)


A zatem pozostaje odpoczynek szabatu dla ludu Bożego.

(Hbr 4:9)



(16) Niechaj więc nikt o was nie wydaje sądu co do jedzenia i picia bądź w sprawie święta czy nowiu, czy szabatu. (17) Są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa. (18) Niechaj was nikt nie odsądza od nagrody, zamiłowany w uniżaniu siebie i przesadnej czci aniołów, zgłębiając to, co ujrzał. Taki, nadęty bez powodu zmysłowym swym sposobem myślenia, (19) nie trzyma się mocno Głowy - /Tego/, z którego całe Ciało, zaopatrywane i utrzymywane w całości dzięki wiążącym połączeniom członków, rośnie Bożym wzrostem. (20) Jeśli razem z Chrystusem umarliście dla żywiołów świata, dlaczego - jak gdyby żyjąc /jeszcze/ w świecie - dajecie sobie narzucać nakazy: (21) Nie bierz ani nie kosztuj, ani nie dotykaj ... ,! (22) A przecież wszystko to są rzeczy /przeznaczone/ do zniszczenia przez spożycie - /przepisy/ według nakazów i nauk ludzkich. (23) Przepisy te mają pozór mądrości dzięki kultowi własnego pomysłu, uniżaniu siebie i nieoszczędzaniu ciała, nie dzięki okazywaniu jakiejś wyrozumiałości dla zaspokojenia ciała /grzesznego/.

(Kol 2:1-23)

Wszystkie cytaty za Biblią Tysiąclecia.

"Pamiętaj, abyś dzień święty święcił"

Dla nas świętem jest dzień w którym Chrystus Zmartwychwstał.
Tak samo jak koniec tygodnia jest dla nas pewnego rodzaju odzwierciedleniem Męki Pańskiej.
Choćby - piątkowy post (umartwienie) na pamiątkę Męki Pańskiej

Bóg może zmienić wszystko, i Jezus kazał spożywać sowje Ciało i Krew na wieczną pamiątkę, więc apostołowie spotykali się pierwszego dnia tygodnia czyli w Niedziele.

Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam!
(Ew.Jana 20:19)

Niechaj pierwszego dnia tygodnia każdy z was coś odłoży według tego, co uzna za właściwe, żeby nie zarządzać zbiórek dopiero wtedy, kiedy przybędę.
(1 list do Koryntian 16:2)

Zresztą jezus w ten dzień zmartwychwstał i to jest centralny punkt w dziejach świata, bez tego nasze życie nie miało by sensu jak pisze

cd - św Paweł, i dalej....

" Chrystus, zmartwychwstając w niedzielę, wskazał nam ten dzień jako dzień zwycięstwa nad śmiercią. Niedziela Zmartwychwstania i każda inna przypomina nam też, że i my w zmartwychwstaniemy (1P 1:3).

Zesłanie Ducha Św. nastąpiło w niedzielę (Dz 2:1, Kpł 23:15) przez co Bóg wskazał, że dzień ten jest też dniem Ducha Św. Piotr tę niedzielę nazywa dniem Pańskim (Dz 2:16, 20 przypis BP). Choć może wydawać się, że dzień Pański z Dz 2:20 to tylko odległy dzień końca świata, to jednak tak nie jest (fragm. ten może mieć dwa znaczenia). Dz 2:16 mówią: "ale spełnia się przepowiednia proroka Joela", więc cały jej fragm. tzn. Dz 2:17-21. Poprzedzać ten dzień miały np. "dziwy ['cuda' NP] na górze (...) i znaki na dole (...) Krew i ogień (...) słońce zamieni się w ciemności" Dz 2:19n. O tych znakach mówią Dz 2:22, że się wypełniły: "Jezusa (...) posłannictwo Bóg potwierdził niezwykłymi czynami, cudami i znakami ["cuda, dziwy i znaki" ks.Dąbr.] por. Łk 23:44n., 12:49, Dz 2:3, J 19:34. Widać więc, że niedziela Zesłania Duch Św. została nazwana "dniem Pańskim", podobnie jak niedziela zmartwychwstania (Ap 1:10).

Pierwszy owoc ewangelizacyjny w liczbie 3 tys. osób zostaje dany Kościołowi w niedzielę (Dz 2:41). "

Już w I i II w chrześcijanie stanowczo rozróżniali agapę od liturgii słowa i części eucharystycznej.Oto przykład -Św. Paweł przekazuje nam najstarszą tradycje sprawowania tejże Eucharystii w 1Kor. 11, 17-34.Wszystkie gminy otrzymały ten depozyt wiary i strzegły go przed zniekształceniem.

Wieczerzę Pańską, jak mówi św. Paweł lączono z posiłkiem braterskim nazywanego Agapą - lecz nie utrzymała sie ona zbyt długo jak relacjonuje nam Paweł o nadużyciach wewnątrz kościoła. Odejście od tego rytu na stałe zmieni oblicze i formy Mszy. Znikną stoły przy których zasiadali uczestnicy uczty Agape a pojawja sie jeden stół przenośny wokół którego z jednej strony siedzą Biskupi i diakoni do posługi a z drugiej wierni.

Najwcześniejszy opis sprawowania Eucharystii znajdujemy w oierwszej Apologii Sw. Justyna napisanej dla cesarza Antonina Piusa ok. 150 r. Podaje On dwa opisy Eucharystii - przez, które możemy odtworzyć Mszę.
Chrześcijanie gromadzą sie o świcie w niedzielę z okolicznych miast i wsi. Eucharystii przewodniczy przełożony - Justyn pisze do do pogan więc nie używa określenia biskup. Liturgia zaczyna się od lektóry Pisma św. ST i NT -czytanego przez lektora, On zaś czyni to tak długo na ile pozwala im czas. Wyjątkowe miejśce pośród czytań mają Ewangelie (użyte w liczbie mnogiej). Gdy lektor kończy przewodniczący (Biskup) swym autorytetem i żywym słowem upomina braci do wdrażania Pisma św życie. potem wszyscy wstają i zaczynają modlitwę - pocałunek Miłości zamyka tę część Eucharystii połączonej z udzielaniem chrztu.Wierni przynoszą celebransowi chleb i wino zmieszane z wodą a nad darami kapłan odmawia stosowne dla siebie modlitwy i dziękczynienia (spontanicznie), modlitwę Eucharystyczną kończył radosny okrzyk AMEN. Diakoni rozdawali braciom Ciało i Krew Pańską. nieobecnym zaś zanoszono do domów. Na koniec zbierano datki dla potrzebujących i składano na ręce Biskupa bo to On rotaczał opieką potrzebujących.Więc widzimy jasno że zarysowywują się tu dwie części - liturgię Słowa i Eucharystyczną.
Wobec powyższych Faktów - powinieneś się bracie Torngasak zastanowić, czy aby dokładnie znasz Biblię?.[/list]