Witam wszystkich serdecznie,
Jak można się zorientować jestem tu nowy. Postanowiłem tu się pojawić by porozmawiać z wami o sprawach, które mnie nurtują. Mam potrzebę konfrontacji moich racji z waszymi. Może odnajdę zgodność, a może nie...

Pierwsza kwestia. Co się dzieje z dzisiejszym Kościołem, z wiarą.

Pierwsze co mi się nasuwa to brak wiarygodności i obłuda. Gdy jestem na mszy i słucham słów kaznodziei chwilami mam wrażenie, że mówi o rzeczach kompletnie oderwanych od rzeczywistości, które przeczą same sobie. Co wzbudza we mnie poczucie braku wiarygodności osób duchownych? Ich obłuda. Nie potrafię słuchać kogoś kto każe mi żyć tak i tak a sam czyni zupełnie inaczej.
Dziś brakuje duchownych, którzy byliby wierni swemu prawdziwemu powołaniu. Choć takich w życiu spotkałem ale były to jednostki. Częstokroć jestem świadkiem obrazy posługi Bożej, na które jest społeczne przyzwolenie. Taki przykład. Idę do spowiedzi, zabieram się do mówienia, ksiądz się przysuwa, biorę wdech... i o mało co nie mdleje.... od wyziewu wińskiem dochodzących zza kratek. (?!) Słyszę, że język mu się plącze, majaczy... wzdycha, jęczy... I to jest obraz sługi Bożego?
Często z ambony słyszę o konieczności życia w skromności... sami księża przyrzekają żyć skromnie, a częstym widokiem jest odwrotność. Jezus jechał na osiołku a Jego dzisiejsi uczniowie? Furami jakich próżno szukać po parafianach. Zapasieni... a gdzie szacunek dla własnego ciała? Pouczanie jak nie wolno czyni bo to złe... a sami tak czynią?!

Czemu wierni nadal są temu wszystkiemu posłuszni? Księża jawnie kłamią, oszukują i to wszystko w imię ewangelii, którą rzekomo głoszą. Dzisiejszy Kościół jest co raz dalej od pierwotnych fundamentów chrześcijaństwa. Od fundamentów zwykłej ludzkiej moralności, co też później wykażę.

Jeszcze wiele kwestii mogę przytoczyć ale to na dobry początek. To wierzchołek góry lodowej przykładów i spostrzeżeń jaki przygotowałem. Co Wy na to?

Spowiadam się systematycznie, niemal co miesiąc i nigdy nie napotkałam w konfesjonale kapłana w stanie użycia - pechowiec z Ciebie .
Jezus jeżdził na osiołku, bo takie były wtedy dostępne środki lokomocji.
Nie każdy ksiądz jeździ wypasioną furą, niektórzy w ogóle fur nie posiadają.

Oczywiście, nie wrzucam wszystkich do jednego wora. Co zaznaczyłem.
Historia z osiołkiem przedstawia inny sens doboru tego "środka" transportu przez Jezusa, niż wynika z dostępności możliwych środków. Czy nie chodziło o nie wywyższanie się? Jezus mógł wybrać bardziej dostojny środek lokomocji. Tak dla wyjaśnienia.
Wiesz to nie jest pech. To jest żal, że tacy są i w żadne sposób nie są z tego rozliczani. A o własnym sumieniu już nie wspomnę.
A co tego, że niektórzy księża mają fury a inni wcale to jeszcze się odniosę do tej kwestii.

@Arkes: o czym chciałeś porozmawiać? O leczeniu alkoholizmu czy sporadycznego bycia 'pod wpływem' oraz marek samochodów dozwolonych dla księży? Wybacz, bo nie potrafię tego jakoś połączyć z wiarą...A Kościół tworzy jedynie duchowieństwo?
Co uczyniłeś po zdiagnozowania alkoholizmu u księdza? Najprościej byłoby zacząć naprawiać świat od siebie i od swojego podwórka. Nigdy nie spotkałam w konfesjonale pijanego księdza.
Proponujesz założenie kącika skarg i ulewania żółci?

Jeżdżenie na ośle w tych czasach było luksusem.

Luksusem to byłaby lektyka

lektyka to jak dzisiejszy osobisty prywatny odrzutowiec
osioł był raczej odpowiednikiem mercedesa klasy S

Aż tak źle nie było. Mieli po kilkaset osłów.Osiołek to może jak by dziś poruszać się rowerem

może by trzeba zapytać badacza tamtych czasów i tamtej kultury?
nie będę się spierać, zresztą sama nie wiem do końca jak to było

Choć może nie do końca. Jezus zwykle poruszał się pieszo a nie na osiołku. Na oślicy był podczas triumfalnego wjazdu do Jerozolimy.

A czego szukasz w kościele? Kościół to ludzie, więc jacy ludzie taki Kościół. Szukaj wiary w sobie i ją pogłębiaj. Nie oglądaj się na innych bo to nie inni decydują o Twoim zbawieniu lecz Ty sam.
Jak patrzeć na współczesny Kościół? Polecam w tej kwestii świadectwo: GLORIA POLO - Porażona piorunem.
Znajdziesz np na chomiku. Może rzeczywiście czasy dziś inne niż kiedyś ale to nie znaczy, że mamy sobie odpuszczać. Raczej szukać w życiu czegoś więcej nie szukając w Kościele negatywnych lecz pozytywnych przykładów.
A uwierz mi wystarczy chcieć by znaleźć dobre i budujące przykłady.
piona

I pewnie ciagle z tego samego.


Biskupi w tamtych czasach jeździli by rzymskimi rydwanami zaprzężonymi min. w 4 konie.
Osiołek to ponizej ich godności.

Taka niby jestem ograniczona...


A co sądzisz, że pośród pierwszych gmin chrześcijan nie istniała funcja biskupa?

Miałam na mysli dzisiejszych. Dla nich od Chrystusa ważniejszy jest Mammon.

Generalizujesz.
Są tacy, którzy lubią splendory, pokłony, ale wielu prowadzi życie skromne, blisko ludzi, nie na pokaz.