Raczej w NT
Bynajmniej wszystko co nie jest zgodne z ,,Duchem Nowotestamentowym'' ,najrossądniej omijać szerokim łukiem!
pozdro

Które? W NT nic nie zostało ugruntowane, dopiero Sobory uporządkowały sprawy Kościoła. A NT wraz ze swoimi apokryfami to zbiór w którym nawet wierząca osoba może się łatwo pogubić. Istnieje jeszcze inna ważna rzecz, która porządkuje sprawy - Tradycja Apostolska, która tworzyła się za życia apostołów i na Soborach Powszechnych.

Pogubić się może ten kto naczyta się soborów. Wszystko co ważne zostało zapisane już właśnie w NT . A jakaż to tradycja ? Jeśli nie ta jaką znamy z NT ? Chodzi może o jakieś opowiastki stworzone na poparcie jakiś niedorzeczności typu:,, Ap. Piotr był pierwszym papieżem'' Dziękuje bardzo !

A ja przypominam o temacie
baranek

Interpretacje Ojców Kościoła są równie ważne co sam NT! Nikt na własną rękę nie może sobie tłumaczyć NT. Przewagą Ojców nad nami jest fakt że język NT (starogreka) był językiem codziennego ich użytku Kto jak kto, ale oni na pewno lepiej wyczuwali znaczenie każdej paraboli czy zwrotu językowego, który dziś nie występuje. Po drugie, mieli oni dostęp do większej ilości manuskryptów co my. Z tłumaczeń Ojców nie tyle można co trzeba korzystać. Proponuję św. Jana Chryzostoma Złotoustego pzdr

ps. kanony Soborów nie regulują tego kto był pierwszym biskupem Rzymu regulują natomiast jego równorzędność z innymi biskupami Kościołów lokalnych i wskazują jedynie na honorowy a nie jurysdykcyjny prymat papieża Rzymu.

A wracając do tematu.... Kościół Katolicki przestał ostatecznie istnieć w 1054 roku Takie jest moje zdanie.
Dziś pozostał jedynie Kościół Zachodni, który w wyniku błędów papieży, a także środowiska teologicznego odsunął się od swoich korzeni i wytworzył przez to Kościoły protestanckie. Sam nazywa siebie Kościołem katolickim (wedle całości) mimo że wyrzekł się Tradycji Apostolskiej w wielu dziedzinach swego życia na rzecz postępu modernizacyjnego. Istnieje jeszcze Kościół Wschodni - ortodoksyjny, który w wyniku pychy swoich hierarchów wspólnie z zachodnią częścią Kościoła doprowadził do trwałego podziału chrześcijan. Mimo zachowania Wiary Apostolskiej i Tradycji nie jest Kościołem katolickim, ponieważ przerwał łączność Eucharystyczną z honorową stolicą chrześcijan - Rzymem.
Jedynie połączenie chrześcijańskiego wschodu z zachodem możliwy jest powrót do Kościoła Katolickiego - Powszechnego. Tak ja uważam

No tak, ale rozklad zaczal sie duzo wczesniej. Oczywiscie podejmowano reformy, ale niewiele to chyba dalo. Zanim wyznal wszystkie swoje grzechy minelo wiele stuleci. Jak jest dzis? Trudno powiedziec. Ja nie odczuwam ani pozytywnego, ani negatywnego dzialania kosciola. Nie mowie, ze inne wyznania swieca przykladem. W tym doborowym towarzystwie, chrzescijanstwo jest chyba wciaz najbardziej tolerancyjnym i otwartym wyznaniem.

I chyba najbardziej podzielonym A do tego wizerunek obecnego chrześcijaństwa kreuje 'postępowe' katolicyzm i protestantyzm a więc reprezentanci tylko jednego, zachodniego korzenia wyznawców Chrystusa, którzy w okresie patrystycznym byli znakomitą mniejszością w środowisku. Paradoksalnie wszystko się odwróciło, dopiero dzisiaj łacińskie chrześcijaństwo próbuje wrócić do swoich orientalnych korzeni. Czy po tylu latach mu się uda? Ciężko być optymistą, bo istnieje opinia że radzi sobie dobrze z "jednym płucem" (JPII).

Od tak zapytam kiedyś było bodajże 5 stolic apostolskich czy nawet 6 . To może lepiej nie mówic o dwóch płucach ..?

A o wielu członach jednego Koscioła Chrystusowego którego pasterzem jest sam Chrystus a nie żaden człowiek..?
Co Ty Bracie Prawosławny na to..
Pozdrawiam

Stolica apostolska - to miasto w którym któryś z apostołów założył Kościół. Niektórzy apostołowie zakładali Kościoły w kilku miastach (np. Piotr czy Paweł) więc tych stolic będzie kilkadziesiąt. W myśl zasady "biskup=Kościół" było tyle Kościołów lokalnych ilu biskupów, czyli następców apostołów. Dzisiaj ten zwyczaj ulega powoli zapomnieniu, ważniejsza staje się rola proboszcza parafii niż rzadko odwiedzającego biskupa. Niedawno w Polsce nastąpiła odnowa w duchu starożytnego chrześcijaństwa i stworzone zostały dwa biskupstwa obrządku bizantyjskiego dla bardzo małych miasteczek (ok. 25 tys.) w bliskiej od siebie odległości (30 km). Biskupstwa owe wskazują na istnienie dwóch wspólnot-Kościołów minilokalnych, zrzeszonych w modlitwie z metropolitą i całym prawosławiem.

Dwa płuca to określenie bardzo trafne. Jeszcze przed 1054 rokiem różnice były wyraźne, już samo nazwanie Konstantynopola "Nowym Rzymem" mogło oburzyć mieszkańców wiecznego miasta. Z tego co wiem istnieje tylko jedna łacińska stolica apostolska (ale pewnie się mylę...), a cała reszta to stolice bizantyjskie. Cała tradycja antyczna, później teologia, filozofia... wszystko się dzieliło na to co łacińskie i to co greckie. To odbicie musiało nastąpić (niestety) w chrześcijaństwie.

Pasterz a Głowa to dwie różne rzeczy. Podobnie jak Ojciec i Rabbi. Dlatego Głową Kościoła starożytnego (i dzisiaj Ortodoksyjnego) nadal jest Chrystus, a pasterzami na ziemi następcy apostołów - biskupi. Rola apostołów w kształtowaniu chrześcijaństwa była bezdyskusyjna, tak jak dzisiaj bezdyskusyjna jest rola patriarchów, metropolitów czy biskupów.


Na dniach wybrany zostanie nowy patriarcha Jerozolimy, czyli następca św. Jakuba. Módlmy się o sprzyjający powiew Ducha Świętego. Ufam, że mimo różnych przeszkód Benedykt XVI modli się o wybór przyszłego "brata w pasterstwie".

Piszesz Nie wiem dlaczego biskupów uważasz za następców apostołow..
Skoro w Dziejach Apostolskich mamy opisy że Apostołowie przybywali zakładali kościół lokalny z grona którego powoływali biskupów (starszych ) gmin chrześcijańskich. Czyli dzisiejsi biskupi to spadkobiercy tych wybranych(powołanych) biskupów. Następców apostołów bym bardzie widział j w roli misjonarzy . Czyli tych co głoszą słowo Boże… I zakładaja kościoły chrystusowe...
Didymo napisał

Czyli według Ciebie ( ja tak sądzę ) biskupi ci ni podlegali pod żadnego super biskupa. A łączyło ich jedno wiara w Jezusa Chrystusa I uznawali siebie nawzajem. Uznawali na zasadach równości i poszanowania..

Pozdrawiam

Powinieneś uważniej poczytać Dzieje Apostolskie. Była tam mowa o różnego typu powołaniach - starsi (gr. presbyteros) to dzisiejsi księża, byli jakby rękoma biskupa, który nie mógł wszędzie dojechać, byli przedstawicielami niższego kapłaństwa. Poprzez nałożenie rąk wybierano biskupów - równych apostołom, stąd różnica. Takie święcenia nastąpiły z rąk św. Szymona-Piotra na św. Linusa w Rzymie, czy w Konstantynopolu św. Andrzeja. Następcy mogli być nazywani apostołami (istnieje wciąż taka tradycja w Kościele Ortodoksyjnym gdzie funkcjonuje święto "Sobór 70-ciu Apostołów"), jednak pewnie tylko ci charyzmatyczni. Ci mieli pełną władzę nad danym Kościołem lokalnym, którą mogli w części przekazywać prezbiterom (starszym).
Biskup też może być misjonarzem Kiedy któryś biskup odwiedza daleki kraj przywozi ze sobą "dobrą nowinę" i stara się pomóc tej społeczności.

A Ty uważasz że skąd się wziął urząd biskupa?


Nie było nigdy super biskupa, tak jak nie było nigdy super-apostoła. Był apostoł "umiłowany przez Jezusa" - Jan, apostoł "pierwszy powołany" Andrzej, czy apostołowie "zwierzchni" - Piotr i Paweł, z których Piotr kierował Kościołem w Rzymie "przewodniczącym w miłości". Pierwszym apostołem który objął swoją stolicę był Jakub, patriarcha Jerozolimy, matki wszystkich Kościołów. Generalnie istniała zasada równości i "służenia sobie wzajemnie", pomocy i troski między wszystkimi biskupami i apostołami. Honorowe pierwszeństwo podczas Soborów miał zawsze biskup Rzymu, jednak rzadko kiedy z niego korzystał, ponieważ nie było go na żadnym z Soborów Powszechnych okresu patrystycznego. Obecnie, po rozłamie chrześcijaństwa honorowe pierwszeństwo ma biskup Konstantynopola, Nowego Rzymu.

pzdr