Miłość do Boga polega na tym, że przestrzega się Jego przykazań. 1 Jana 5:3. Tworzenie jakichś nienakazanych przez Boga rokrocznych rytuałów z jednego spontanicznego zachowania - nie ma nic wspólnego z miłością.
Co usłyszał król Saul, który myślał, że jak zrobi rytuał to będzie OK? Usłyszał: "Posłuszeństwa chcę a nie ofiary". 1 Sam. 15:22.
Więc rokroczne rzucanie kwiatkami to rzeczywiście rzecz ZBĘDNA i marnotrawstwo.

To jest spontaniczny rytual. Jak taniec Dawida przed Arka.

Marnotrawstwem bylo zapewne tez skladanie ofiar calopalnych Bogu.

A w ogole zamiast osadzac katolikow i ich zwyczaje, zajmijcie sie swoim zyciem. Marnotrawstwo nie jest jakas specjalna domena katolikow. Brak milosci tez nie.

Dokładnie jak ten drogi olejek wylany na stopy Pana.....
Podobnie jak zioła zbierane i suszone aby kolejno włożyć je do grobu Chrystusa.....marnotrawstwo.

Wylewasz co roku drogi olejek na stopy Twojego proboszcza?

Nie proboszcza. My wierzymy, ze Pan Jezus jest rzeczywiscie obecny pod postacia Chleba. Tak jak On sam to powiedzial.

Te kwiaty sa (niekoniecznym ale tradycyjnym) wyrazem naszej chwaly i czci dla Niego.

Moze wam sie tak tradycja nie podobac (mnie wkurzaja natretni SJ, ktorzy jeszcze wmawiaja mi, ze bez chodzenia po domach nie mozna powiedziec, ze jest sie wierzacym), mozecie nie wierzyc (wbrew slowom Jezusa) w Jego realna obecnosc pod postacia Hostii, ba, mozecie nie wierzyc z Bostwo Jezusa badz w Boga.
To jest wasz problem. I byloby milo, gdybyscie przez uprzejmosc, nie wmawiali nam swoich pogladow. Szacunek nalezy sie kazdemu.

Ofiary akurat były nakazane w Prawie Mojżeszowym w określonym celu, choć też Żydzi mogli składać ofiary dobrowolne.

Tyle tylko, że to były rzeczywiście prawdziwe ofiary - czyli rzeczy mające jakąś wartość, które stanowiły własność ofiarodawcy (np. zwierzęta wyhodowane przez ofiarodawcę lub kupione przez niego), a nie nienależące do nikogo kwiaty, gałęzie itd, których zebranie nie kosztuje nic.

Powtórzę; miłość i docenianie dla Boga polega na prawdziwej ofiarności (związanej z przestrzeganiem przykazań Bożych), a nie na wymyślaniu sobie rytuałów.

A co z tą mszą? - ofiara to czy nie? A jak ofiara to dokładnie jaka? I co na to Biblia?

Dokładnie jak ten drogi olejek wylany na stopy Pana.....[/quote]

Gdy byłeś katolikiem traktowałeś swojego proboszcza jako Chrystusa?
Przykazanie Boże nakazuje miłość bliźniego.....nie istnieje miłość bez szacunku....nie istnieje szacunek gdy kpi się z wiary innych.

Wykazywanie bezsensowności i braków logicznych w czyjejś argumentacji nie przeczy szacunkowi i miłości.

A milosc blizniego polega na szacunku do jego (najdziwniejszych nawet) zwyczajow czy tradycji, ktore nikomu nie szkodza.
Jak ja SJ nie zabraniam bezsensownie chodzic po domach, jesli uwazaja to za niezbedne, tyle ze (wiecej) z nimi nie dyskutuje i z uprzejmym “dziekuje“ zamykam moje drzwi, tak oczekuje, ze inni, nie tylko chrzescijanie, beda szanowac moje zwyczaje.

Tylko tyle i az tyle. Na to wystarczy po prostu dobre wychowanie.

CzytelnikuBiblii: wytlumaczylismy ci wieloglosowo o jaka ofiare i ofiarowanie chodzi. Jesli nie rozumiesz, to przykro mi, ale to twoj problem.

Jak nie ma? Sam święty Paweł napisał tak:
1 Kor 10,31
31. Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie
(BT)
Wolno więc na chwałę Boga zrywać kwiaty i rzucać je w procesji ku Jego czci.

Poza tym, z tego co pamiętam, to Bóg nigdy i nigdzie nie zakazał tworzenia nowych świąt czy sposobów Jego uwielbiania. Więc nie próbuj tworzyć tutaj iluzji, że skoro nie ma nakazu procesji na Boże Ciało w naukach przekazanych przez Chrystusa i Apostołów, to nie ma ona "nic wspólnego z miłością" do Boga.


Może zerkniemy do kontekstu? Samuel przekazał Saulowi taką naukę, bo ten sprzeniewierzył się nakazowi Boga odnośnie łupu zdobytego na Amalekitach zostawiając przy życiu bydło (zdecydował się złożyć je w ofierze) i ich króla, a nie dlatego, że postanowił stworzyć jakieś nowe święto lub rytuał ku czci Jahwe (por. 1 Sm 15,1-26).


Guzik, za przeproszeniem, prawda.

"Wykazałeś" li tylko wedle własnej optyki, uciekając od merytorycznych argumentów.

Przewrotnie rozumiesz tą istotną zachętę.
Jak ktoś czynem, albo zaniechaniem, grzeszy - to wg Ciebie wystarczy, że powoła się na 1 Kor. 10: 31, i będzie OK.
Okazuje się, że nie każdy czyn jest na chwałę Bożą, nawet jak sobie ktoś ubzdura: "robię to na chwałę Bożą".
1 Kor. 6:12 stanowi, iż "Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść (...)".
Więc ta zachęta z 1 Kor. 10: 31 nie oznacza, że jak ktoś sobie wymyśli: "sypanie kwiatków jest na chwałę Bożą" - to tak rzeczywiście jest. W rzeczywistości pobożność na pokaz, np. sypanie kwiatków odbywa się na swoją chwałę w oczach innych katolików.
Jezus o pobożnych na pokaz wyraźnie powiedział: "Już odebrali swoją nagrodę". Więc jeśli Ty sypiesz kwiatki pod buty Twojego proboszcza - to odebrałeś swoją nagrodę wyłącznie w oczach Alus, a nie w oczach Bożych.

No to sobie poczytaj w Biblii co Jezus sądził o faryzejskich nakazach wychodzących poza Prawo Mojżeszowe, które to nakazy zdaniem faryzeuszy miały na celu "wychwalanie Boga".

Niemniej jednak wyraźnie ten przykład pokazuje, że Saul został skarcony za to, że chciał uczynić coś "na chwałę Boga", tyle tylko, że po swojemu.

A jednak prawda

Trzecia prawda.

Gdzie Pan Jezus zabranial oddawania Mu publicznie chwaly? “Kamienie wolac beda“. Cos ci to mowi?
A formy nie okreslal.

Za to Saul sobie wykombinowal, ze co tam wyrazny Bozy nakaz, on “wie lepiej“ jak zdobyczy nie zmarnowac.

Ale powtorze: martw sie o czystosc intencji i czynow u siebie. Nie u innych.

Powtórzę. Nie zabraniał, ale wyraźnie powiedział jakie są skutki pobożności na pokaz.
Rozumiem, że jeśli J. Kaczyński gorliwie sypie kwiatki na procesji - to jest "dobrym katolikiem"???