Z raportu CBOS http://www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2014/K_003_14.PDF :

Deklaracje wiary i praktyk religijnych są na polskiej wsi ciągle bardzo częste, jednak od 2005 roku obserwuje się pewne trendy spadkowe. W ciągu ostatnich ośmiu lat odsetek osób wierzących i regularnie praktykujących zmniejszył się na wsi z 67,4% do 58,2%.

Spadkowe trendy w zakresie religijności postępują na wsi w podobnym tempie jak w mieście, co oznacza, że przewaga osób wierzących i regularnie praktykujących, pomimo spadku ich liczby, jest na wsi ciągle zdecydowanie większa niż w mieście (w 2013 roku różnica wynosiła 13,3%).

Mieszkańcy wsi zdecydowanie częściej niż osoby mieszkające w miastach wyrażają niezachwianą
wiarę w Boga (70% wobec 55%), częściej deklarują codzienną modlitwę (47% wobec 38%), częściej też podtrzymują tradycje bożonarodzeniowe o charakterze religijnym, zwłaszcza zwyczaj udziału w pasterce (84% wobec 61%).

Wskaźniki religijności wiejskiej są dość mocno zróżnicowane w zależności od pochodzenia mieszkańców oraz ich podstawowego źródła dochodów. Ludność wiejska utrzymująca się z pozarolniczych źródeł zarobkowania, w tym zwłaszcza napływowi mieszkańcy wsi, w swojej religijności wyraźnie odbiegają od rdzennej – rolniczej części mieszkańców.


Religijność mieszkańców wsi – ze względu na wysokie, znacząco wyższe niż w miastach, przywiązanie do praktyk religijnych i częstsze zachowywanie tradycji świątecznych o charakterze religijnym – ciągle można określać mianem tradycyjnej. Okazuje się jednak, że ta tradycyjna wiejska religijność również podlega zmianom i wewnętrznemu różnicowaniu – nie tylko ze względu na cechy demograficzne. Linie podziałów w tym zakresie wyznacza między innymi pochodzenie społeczne, a w pewnym stopniu również źródło utrzymania. Napływowa ludność z miasta, żyjąca z pozarolniczych źródeł zarobkowania, w swojej religijności przypomina zdecydowanie bardziej ludność miejską niż wiejską. Wydaje się zatem, że o ile migracja ze wsi do miasta nierzadko wiąże się z przejmowaniem „miejskich” stylów życia, o tyle – coraz bardziej popularna – przeprowadzka z miasta na wieś nie oznacza dostosowywania się do obowiązujących tam wartości i norm – przynajmniej w zakresie religijności.





Dodam, że mnie zabrakło rozróżnienia religijności (deklarowanej) od wysokości zarobków. Pokazałoby to, jak sądzę, że im ludzie biedniejsi tym bardziej religijni.

Co tu dużo pisać, chyba od zawsze chłopi byli najbiedniejszą grupą społeczną, co wiecej zawsze zależną od innych.
A jeśli nie od zawsze, to na pewno od czasu przekształcenia struktury własności ziemii w czasach starożytnego Rzymu (I-II wiek NE).
Potem feudalizm i de facto niewolniczne przywiązanie do uprawianej ziemii, pańszczyzna na polu pańskim i księżowskim...
Także chłopi od zawsze byli przywiązani do kogoś lub czegoś. Teraz to tradycyjne przywiązanie i zależność (od KK) oczywiście maleje, ale chłopi startują z poziomu wyższego niż mieszkańcy bardziej niezależnych środowisk miejskich.

Interesujące jest, że liczba ateistów na wsi wzrosła w ostatniej dekadzie ponad dwukrotnie. W tym czasie w miastach ten wskaźnik specjalnie się nie zmienił. Ciekawe czy za 10 lat odsetek niewierzących na wsi przekroczy odsetek niewierzących mieszczuchów?

Z całym szacunkiem, ta dyskusja - czemu służy ? "Co konia obchodzi, że się wóz przewraca?" Jedno z moich ulubionych, ludowych przysłów. Na czasie.

A czemu służy badanie CBOSu?

To juz jest nagminne! Konia obchodzi to, ze ciagnac juz nie musi. Ateiste, ze mniej pieniedzy przyjdzie panstwu wydawac na utrzymanie zanikajacej religii.

Aby wskazać, że pomimo spadku religijności, ani drgnie w górę wskaźnik ateistów

Hmm, nie wiem które badanie OBOPu czytałaś, ale w tym wskaźnik ateistów zwiększył się ponad dwukrotnie. Pisałem zresztą o tym kilka postów wyżej....

Powiedziałabym, że raczej wierzący utrzymują ateistów. Którzy najczęsciej przestają być ateistami gdy kostucha zagląda w oczy.

Rozwiń swoją myśl Mareta, z chęcią poczytam jak ateiści utrzymywani są przez wierzących.




Natomiast typowy wierzący przestaje nim być kiedy wyjdzie grzecznie z cotygodniowego rytuału i wraca do swojego grzesznego życia.

Jesteś w budynku w którym wybuchł pożar, co robisz?
Jesteś w budynku w którym wybuchł pożar, jednak w pomieszczeniu znajdującym się w przeciwnym kierunku do wyjścia znajduje się twoje dziecko, co robisz?


Czy decyzja druga jest podyktowana logiką czy emocjami? Jakim cudem stawiasz więc znak równości między nawróceniem się z powodu wiary i tym spowodowanym przez chwilowe emocje? Jestem przekonany, że taka osoba przyjęłaby w takiej chwili nawet wiarę w Najcudowniejszego Potwora Makaronowego. Nie ważne, że nie jest to logiczne, tonący łapie się ostatniej deski ratunku zawsze.

Akurat jest tak, że ludzie o wyrazistym światopoglądzie najmniej boją się śmierci. Dotyczy to zarówno silnie wierzących i praktykujących, jak również zadeklarowanych ateistów.

Przy czym 90% ateistów, gdy jeszcze zdąży, jedna się z Bogiem.

Nie zapomnij dodać, że w Polsce katolicy to 99,99999% społeczeństwa. Kolejne statystyki na poziomie typowym dla wierzących - bo tak jest i już?

Skąd masz te dane Alus?

Kolejna statystyka na poziomie szkółki podstawowej lub zacietrzewionych ateistów.


Spośród moich znajomych ateistów i spośród polskich znanych ateistów.