Prom zatonął, jestesmy w lodzi ratunkowej, która jest na 60 osób- jesli osób bedzie więcej szalupa zatonie...
Jednak osoby plywające w zimnym morzu usilują przemocą dostac się na łódkę- czy w takiej sytuacji mamy prawo zabic, ratując swoje zycie?(ogłuszenie w takim przypadku=zabicie, gdyz nieprzytomna osoba utonie)

Oczywiście pytam z punktu widzenia chrzescijanina, poniewaz prawo "świeckie" nie karze w żaden sposób takiego "zabojstwa"...

Nie mamy wszak obowiązku oddawac zycia za bliźniego....

Że niby co? Czy Ty się dobrze czujesz?
Oczywiście, że karze. Byłyby co najwyżej pewne okoliczności łagodzące, ale kara byłaby na pewno wymierzona i to nie mała.

Z punktu widzenia chrześcijanina to nie wiem, ale uważam, ze lepiej aby przeżyło te 60 osób niż żeby wszyscy zginęli przewracając szalupę ratunkową.
Myślę, że w takiej sytuacji najlepiej aby na szalupie umieścić kobiety i dzieci, a jak ktoś chce ocalić swoje życie wrzucając do wody kobietę lub dziecko, to w łeb go wiosłem.

Interesting. I tym samym nie ratujesz ludzi, ale "wartości".

Opisana sytuacja jest poza normalnością. Każdy homo sapiens ma zakodowany pęd do życia i każdy będzie chciał przeżyć. Wypracowaliśmy jednakże zasady zachowań, które uważamy za cywilizowane, które realizujemy mając jako taki nadmiar przestrzeni. Gdy tej przestrzeni braknie, zmieniają się warunki dla których mamy wypracowane normy zachowań.

Twój umysł nie chce się jednak pogodzić z tym, że nie widzi rozwiązania Więc co wymyślił? Zaczął ratować "wartości".

A skąd wiesz, że podążanie za tym wartościami byłoby dobre? Np. mogą być daleko od lądu, może są duże fale, może trzeba nieźle powiosłować! Może kobiety i dzieci nie dadzą rady wiosłować! To chyba prawdopodobna opcja. Wówczas ratujesz swoje wartości, ale zabijasz wszystkich mężczyzn a 60 osób na tratwie ginie w topieli, tyle że kilka godzin później.

Co do ratowania ludzi, a nie wartości, przy założeniu że kobieta, mężczyzna i dziecko zajmują tyle samo miejsca na łodzi ratunkowej, decydując się na to iż uratowane zostaną tylko kobiety i dzieci nie zmniejszam ilości osób uratowanych a dodatkowo zachowuję wartości.
Uważam też za całkowicie zasadne uznać, że kobieta (a tymbardziej dziecko) zajmuje mniej miejsca na łodzi niż mężczyzna i z tego względu zamiast tych 60 osób zmieści się być może 65.
Co więcej, mężczyzna jest silniejszy i bardziej wytrzymały fizycznie, łatwiej mu więc będzie dopłynąć do jakiegoś kawałka drewna i się na niego wdrapać niż kobiecie czy dziecku.
Co do wiosłowania - celem łodzi ratunkowych nie jest zapewnienie pasażerom możliwości dopłynięcia do celu podróży. Łódź ma sprawić, że się nie utopią zanim przypłynie inny statek. W wypadku zaś dużych fal morskich/oceanicznych to akurat wiosłowanie na wiele się nie zda. Jeśli nadejdzie kilkunastometrowa superfala to nawet wysiłki 60 zawodowych wioślarzy nie pomogą.
Pong!

Płeć. Przy takim kryterium ilość osób uratowanych będzie niemniejsza niż przy jego pominięciu i braniu jak leci, zaś wartości będą zachowane.

O, widze, ze etos rycerski u mezczyzn jeszcze nie calkiem zaginal!

A dla mnie to jest zupełnie bez znaczenia

@Lucyna
A jakże!

Nie, wskazanie na korzenie ewolucyjnie nie deprecjonuje w moich oczach wspomnianych wartości, tak samo jak np. otwierania drzwi kobiecie lub wchodzenie za nią gdy się idzie po schodach do góry nie jest dla mnie deprecjonowane przez fakt sensownej przyczynowości takiej obyczajowości.
A tak naprawdę to myślę, że powinienem iść spać, bo o 5.40 muszę jutro wstać i biegać. Właśnie to w tej chwili myślę, naprawdę

Sposobów rozwiązania problem jest kilka:
1. Ratujemy mężczyzn, bo są bardziej wytrzymali i bardziej odporni niż kobiety i dzieci, więc mają większą szansę na przeżycie.
2. Ratujemy pierwszą 60, która dopadnie do łódki.
3. Ratujemy kobiety i dzieci bo... no właśnie, bo to kobiety i dzieci.
4. Ratujemy tych, których śmierć spowoduje nawięcej szkód [dla bliskich, świata etc.], więc tych, za którymi najwięcej osób tęskni, którzy mogą najwięcej osiągnąć [np. uzdolnionych naukowców] i najlepiej przysłużyć się innym ludziom [społeczników, filantropów etc.]
5. Ratujemy największą liczbę ludzi, biorąc jako priorytet życie ludzkie i jego wewnętrzną wartość przy pominięciu pozostałych czynników. Tym samym upychamy do szalupy same dzieci, bo nie zajmują one tyle miejsca, ile zajmują dorośli, więc uratować by ich można było z 90.

Hmmmmm, ciężka sprawa, co?