Witam!

//Nie wiem czy to doby dział (tym bardziej ze jest nieco mało ruchliwy)
ale do rzeczy:

Staram się życiu być uczciwym człowiekiem, do granic zasadniczym...
a co za tym idzie skrupulatnie przestrzegać prawa (zwłaszcza podatkowego) w związku z tym mam często dylematy etyczne, i nie wiem czy nie przesadzam czasem z tym wszystkim.

Chodzi mi przedewszytkim o to jak się odnieść do szarej strefy czy też innych aspektów wyłudzania nienależnych pieniędzy od państwa.

Dziwi mnie to że znam wielu takich ludzi w tym nie brakuje tych którzy są praktykujący... a chyba nie widzą problemu z "lewą" rentą, zaniżoną fakturą czy sfałszowanym zaświadczeniem lekarskim?

Jestem młody i wlasciwie nie pamiętam czasów PRL i nie mam nawyków z niego wyniesionych... ale widzę że wielu moich rówieśników też nie widzi problemu gdy wyłudzi stypendium socjalne.

W związku z powyższym mam pytanie: Jak się w tym wszystkim odnaleźć i do jego odnieść?? Że swojej strony powiem że sam osobiście staram się skrupulatnie i należycie przestrzegać prawa, ale co w sytuacji gdy jestem związany z "kombinatorem"??



Czy zamawiając usługę czy kupując towar powiniem wnikać w to czy firma odprowadzi z tego podatek (żądając wystawia rachunku -chodź jest to ale nie we wszystkich przypadkach prawny obowiązek firmy).

Czy też powianiem uznać iż każdy odpowiada za siebie, i nie można być za innych nieodpowiedzialny (nawet gdy wiem że firma coś "kombinuje"), tym bardziej że zdaje się prawna odpowiedzialność spoczywa na firmie a nie kliencie??

W niektórych sprawach niestety ciężko jest przestrzegać prawa. Cóż, jeśli ktoś wyłudza kasę od państwa to z pewnością postępuje źle. Ale gdy np. ktoś broni się przed wyłudzaniem przez państwo kasy jak np. w przypadku abonamentu RTV to imo już nie jest to złe. Do każdej sprawy trzeba podejść indywidualnie.

Co do zakupów natomiast - jeśli wiesz, że firma coś kombinuje to jednak lepiej omijać ją z daleka. Nie dla czystości własnego sumienia, ale dlatego, że w przypadku reklamacji może być ciężko. ;p

Mam zdanie takie jak Ty - trzeba przestrzegać prawa podatkowego.

Myślę, że nie narzucisz nikomu przestrzegania przepisów, więc zrób to co możesz zrobić. Mianowicie
- gdy ktoś w towarzystwie mówi o takim niemoralnym czynie jak nieodprowadzanie podatków itp to zaznacz swoje stanowisko - niech ludzie wiedzą, że złodziejstwo, oszukiwanie i cwaniactwo nie jest normą, a jest czymś czego powinni się wstydzić, a nie czym się szczycić
- gdy masz podejrzenie, że firma oszukuje, to po prostu poproś rachunek - na pewno dostaniesz

Jednak zdaję sobie sprawę, że są przypadki, w których danie rachunku byłoby albo bardzo kłopotliwe albo niepotrzebne albo po prostu sztucznym utrudnieniem - babcia na straganie nie da Ci rachunku.

Takie jest moje zdanie. Dodam jeszcze coś, co kiedyś ktoś zauważył: "my Polecy mamy negatywną tendencję do nie nie zwracania uwagi na małe nieprawidłowości". A oszukiwanie, kradzież i cwaniactwo chyba niektórzy traktują jako taką "małą nieprawidłowość". A tak być nie powinno.

Moralność jest względna, jeśli ktoś będzie mówił, że nie płaci abonamentu RTV to osobiście bym go poparł.



Może tak najpierw niech politycy dają taki przykład? Bo jak widzę takie chamstwo jakie odwala Kurski to i mi się odechciewa postępować zgodnie z prawem. Różnica tylko taka, że temu kretynowi nic nie zrobią.

Tak mysłełem że dyskusja zejdzie na dość wąskie grunty... ale co do tego że podatki są za wysokie czy ze politycy są "źli" to już może nieco inny temat... bo swoją drogą ja wolę coś z nimi konkretniejszego zrobić... niż słowem usprawiedliwiać się i licytując go gorszy.

A jeśli chodzi o takie banały jak zakup węgla, czy wynajęcie sali??
Może brak mi asertywności, a może zbyt kluczowo trzymam się zasad w którym przestrzeganiu zbyt bardzo jestem odosobniony i wychodzę za dziwaka.

A jeśli chodzi o takie banały jak zakup węgla, czy wynajęcie sali??
Może brak mi asertywności, a może zbyt kluczowo trzymam się zasad w którym przestrzeganiu zbyt bardzo jestem odosobniony i wychodzę za dziwaka.

Nie bardzo rozumiem o co Ci chodzi z tym dziwakiem. :S

Jeśli zaś chodzi o zakup węgla to raczej nie kupujesz w małej firmie u Stefana czy coś? Nie wiem, nie znam się na tym, wydaje mi się, że zajmują się tym już nieco większe firmy, a te łachy nie robią i fakturę, nawet imienną, muszą wystawić jeśli klient sobie życzy.

Wynajęcie sali to też inna bajka - warto tutaj spisać umowę na jakich zasadach jest wynajmowana, a w umowie zawrzeć wszystko co istotne, żeby potem nie było problemów.

Zapomniałem dodać iż nie mieszkam p. w centrum Warszawy... a w miejscu gdzie każdy każdego zna... i to utrudnia znacząco sytuacje.

No, ale co to zmienia? Przecież masz takie same prawa jakbyś mieszkał w centrum Warszawy.

Może zmienić to że w mentalności ludowej wyjdę za dziwaka?? Który nie wiadomo co chce i o co mu chodzi??

No jak się przejmujesz tym co inni pomyślą to ja już nic na to nie poradzę.

Jeśli należy Ci się faktura za zakupiony towar - wymagaj jej od sprzedawcy. Jak się będzie wykręcał i mówił, że jesteś dziwny - miej go w du.pie, tobie się faktura należy, chcesz ją i on ma wystawić, łachy nie robi.

A co w sytuacji gdy to nie ja kupuję ten węgiel a moja Mama, a ja cinam się gdzieś pmiędzy??

W ogóle to ja czuję że mam DDA'owską nadodpowiedzialność za innych... tylko gdzie znaleźć jej granice?? Czy podany przez mnie przykład już ją przekroczył??

Moim zdaniem jeżeli ten wegiel kupuje Twoja Mama za swoje pieniądze, to Twoja "DDA'owska nadodpowiedzialność za innych" ewidentnie daje o sobie znać, natomiast jeśli węgiel współfinansujesz to masz prawo współdecydowania o tym, od kogo go kupić i na jakich warunkach czyli jest miejsce na dyskusję i kompromis stosowny do okoliczności.
Granice nadodpowiedzialności za innych i inne tego typu traumatyczne problemy to się ustala i rozwiązuje w terapii, bo każdy się tego musi sam nauczyć. Pozdrawiam.