Proponowałbym aby JedenPost przestał pisać o czymś o czym pojęcia nie ma. A teraz pytania:
- Jakie fragmenty Nowego Testamentu zostały spisane przez nieczłonków Kościoła?
- Oraz jakie księgi składały się na PŚ przed końcówką czwartego wieku?

Z tym że prawdopodobnie odpowiedzi na pytania jak nie było tak i dalej nie będzie

Och, wierz mi. Zaparcie się samego siebie i kochanie siebie to są 2 strony tej samej monety...

Nie mogę prawdziwie kochać siebie, jeśli nie zapieram się siebie. Muszę pozwolić memu fałszywemu "ja" umrzeć - w imię miłości do swego prawdziwego "ja". I jest to strasznie trudne, choć jednocześnie dość proste.

Fałszywe "ja" w moim przypadku jest dość ewidentne - jest to "ja" kompulsywne.
Prawdziwe "ja" to jest to, które pozostaje. Rezygnacja z fałszywego "ja" i przejście do prawdziwego "ja" jest równoznaczne z poddaniem się Bogu. Odtąd to nie moje zachcianki i widzimisię mną kierują, lecz "niech się Twoja wola dzieje". Fałszywe "ja" się oczywiście komulsywnie dobija i chce mnie skłonić, bym pozwolił mu przejąć nade mną kontrolę. Rezygnacja z niego to jest niemal jak śmierć. Właściwie jest to śmierć - śmierć dla kompulsywnego "ja".

Jest to jednocześnie poddanie się Bogu, a więc realizacja pierwszego przykazania.
Można by więc to w sumie sprowadzić do rezygnacji z kompulsji - z tego wynika reszta.
I w tym punkcie łączą się rózne religie oraz psychologia.

To Ty na nie odpwoiedz, jeśli posiadasz taką wiedzę.

Nie bardzo widzę sens zadawania tych pytańw tym wątku, ale może masz w tym jakiś sens, a ja tego nie rozumiem. Wytłumaczysz?

Też jestem Ciekawa co odpowiedź na te pytania wnosi do tematu o przykazaniach miłości.

Do tego aby na nie odpowiedzieć potrzeba doprecyzowania pojęć, bo np Pismo Święte może oznaczać Biblię złożoną z różnych ksiąg, nie kombinując nawet że dla pastafarianina może chodzić o Luźny Kanon i/lub EwangelięFSM... Słowo Kościół odnosi się do której wspólnoty chrześcijańskiej? Co sprawia że kogoś uznajemy za jej członka a kogoś nie? Mogę założyć że patrzysz na to z punktu widzenia katolika, ale tak czy inaczej rozmawiamy o czasach sprzed uczynienia z chrześcijaństwa religii państwowej czy choćby uznania go za pełnoprawną religię a nie jedną z licznych sekt wywodzących się z judaizmu i ustanowienia kanonu i dogmatów, gdy panowała duża dowolność w składzie i doborze pism.