Od jakiegoś czasu dręczy mnie pewna kwestia odnośnie świata virtual'nego. Od razu podkreślę, że nie chodzi mi o zwykłą rozmowę internetową między ludźmi. (Nie ważne czy się znają czy też nie) Ogólnie trochę ciężko to wytłumaczyć jak ktoś nie jest w temacie, ale np. na portalu społecznościowym "Nasza Klasa" wiele osób zakłada fikcyjne konto czyli jakąś postać, którą sobie wymyślił bądź wybrał z filmu, bajki, książki itp.
- Czy grzechem jest posiadanie takiego konta?
Tworzą się tutaj także pary. Dużo osób nie podchodzi do tego aż tak poważnie twierdząc, że to tylko fikcja, ale są ludzie, którzy naprawdę przywiązują się do siebie.
- Czy grzechem jest kochać kogoś w taki sposób mimo iż się go nie widziało na oczy?
- A co z seksem?
Przecież to tylko kierowanie swoją postacią. Autorzy książek też popełniają grzech opisując sceny erotyczne?

Może zadaję głupie pytania, ale chciałabym poznać opinię innych.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Czy aktorzy kłamią grając?Czy grzechem jest zakochać się w kimś?A co z oglądaniem zdjęć porno?
Przecież to tylko kierowanie swoimi oczami.Nie.

No aktorzy nie kłamią, bo ludzie przecież wiedzą, że to tylko gra. No dobra... W takim zakochaniu też nie widziałam niczego złego, ale ktoś mi powiedział, że to jest nieszczera miłość.

Skoro autorzy książek nie popełniają grzechu to i autorzy swoich postaci. Przecież oni tworzą własną historię, ale z pomocą drugiej osoby.

Przenosząc na grunt prawny: Czy działasz w zamiarze wprowadzenia kogoś w błąd? Dla przykładu posiadanie konta "Kaczor Donald" albo "Papa Smerf" wskazuje na to, że jest to konto fikcyjne animowane przez jednego z fanów tej postaci. Normy prawne w naszym systemie prawa, zwłaszcza karne, dużo czerpią z moralności chrześcijańskiej, w szczególności etyki katolickiej. Dlatego czasem pozwalam sobie na przeanalizowanie problemu etycznego z punktu widzenia normy prawnej. Jeżeli nie prezentujesz treści prawem zabronionych, np. dotyczących czynności seksualnej z osobą młodocianą, co popularnie nazywamy pedofilią, to wg mnie jest ok.



A czy poznanie kogoś w kawiarni, albo podczas oczekiwania na tramwaj jest czymś złym? Czy mógłbyś uznać za niemoralne, że zakochujesz się w osobie poznanej podczas rekonwalescencji w szpitalu? Ja uważam, że nie. Jest to takie samo poznanie drugiej osoby, co w przypadku poznania jej w inny sposób, na innej płaszczyźnie.



Żadne pytanie, które wypływa ze szczerej chęci poznania nie jest złe. Dociekanie jest postawą godną pochwały. Dlatego, nie są to głupie pytania, jedynie mogą sprawiać wrażenie banalnych. Ale i w tym nie ma nic złego. Bo czy gdybyśmy nie zadawali banalnych pytań to wiedzielibyśmy, że po piątku jest sobota albo, że dwa i dwa daje cztery?

Moim zdaniem internetowa miłość to nie grzech, ale mimo wszystko fikcja, w tym sensie że ludzie przez internet są inni niż w rzeczywistości (przynajmniej w większości przypadków, które ja znam). Może to i dobry sposób na poznanie kogoś, ale na pewno nie na Miłość, bo nie powinno kochać się obrazu czyjejś osoby - obojętnie czy to będzie obraz stworzony przez tą osobę czy przez nas samych.
Aktorzy i autorzy książek chcą przedstawić jakąś scenę dla innych. W Twoim wypadku nie tworzysz sztuki, tylko chcesz z kimś nawiązać więź albo bawić się - w obu przypadkach użycie erotycznych kontekstów chyba nie bardzo idzie w parze z etyką chrześcijańską Przepraszam jeśli coś nadinterpretowałem !