Jak to jest z tą spowiedzią... Czy stan łaski uświęcającej jest potrzebny do uzyskania zbawienia? Bo tak się zastanawiam co z ludźmi, którzy nie zdążyli się pojednać z Panem Bogiem, mimo chęci tego. Dajmy przykład mojej osoby, spowiadam się regularnie, po każdym upadku idę do spowiedzi, nie czekam tygodnia, czy na pierwszy piątek miesiąca, upadnę w sobotę, to idę w ten dzień do spowiedzi, jak nie da rady, to na drugi dzień. Ale co jeśli, zgrzeszę ciężko w sobotę, chcę się pojednać z Bogiem i planuje iść pojednać się z Nim w niedzielę, ale rano się nie budzę... Albo w niedzielę w drodze do Kościoła potrąca mnie samochód i ginę na miejscu... Co wtedy? Czy liczy się sama chęć pojednania z Bogiem? Czy Bóg wtedy patrzy inaczej?

Łaska uświęcająca jest do zbawienia potrzebna. Ale trzeba też wiedzieć, że Bóg jest miłosierny. Mamy też Obrońcę wobec Ojca - Jezusa. On chce naszego zbawienia.
Sakramenty są zwyczajną drogą wiodącą do zbawienia. Ale pewnie nie jedyną. Są osoby, które nie przystąpiły do żadnego sakramentu, a Kościół mówi, że mają nadzieję na zbawienie.

Poza tym życie sakramentalne nie jest tylko 'przepustką' do nieba, ani nie powinno być praktykowane ze względu na strach przed piekłem. Jest to raczej wyraz miłości do Boga. Zarazem jest to źródło tej miłości. Tworzy to zatem zamknięte koło. Z sakramentów czerpiemy miłość, a ich przyjmowanie jest wyrazem naszej miłości.