Czy w/g was bierzmowanie w XXI w. ma jeszcze swoja wartość? Czy każdy dorosły katolik, który przyjmuje ten sakrament wie, co to znaczy? Jak to wygladało z waszym bierzmowaniem? Czy wszytko było jak należy, a może jednak czegos tam zabrakło?



Z pozdrowieniami dla Ducha Świetego - 40_i_4

Duch Święty zapewne ucieszył się z pozdrowień
Bierzmowanie bez wartości? Dlaczego - 40 i 4 ?

A wydawałoby się, że bierzmowanie to ważny sakrament... a temat upadł... hmmm...

Choć do sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej przystępowałem 5 lat temu, już w tedy można było spotkać młodzież, która chce mieć tylko formalność z głowy. A przecież ten sakrament ma jeszcze bardziej podbudować nasza wiarę, umocnić ją darami Ducha Świętego. Dary te miały pogłębić i umocnić naszą relację z Panem Bogiem. Tą możliwość daje nam sam Bóg, w trzeciej Osobie Boskiej. Na nic sie zdają książeczki z 250 pytaniami. Wyznawana prze młodzież zasada ZZZ(zkuć, zdać, zapomnieć) jest zapewne stosowana i tutaj. Oczywiście nie wszyscy podchodzą do bierzmowania w ten sposób, są też przypadki(oby ich jak najwięcej) zakiełkowania tego ziarna, które Bóg rzucił na grunt wiary młodych ludzi. By Bóg mógł zebrać plony, najpierw musi coś wyrosnąć, prawdziwie zaowocować. Przez ponad 12 letnią posługe w służbie liturgicznej widziałem wiele przypadków obumarcia tego ziarna, które trafiło na drogę i zostało bezczelnie podeptane. Ludzie tacy zaprzestali praktych religijnych, choć mają czelność nazywać się katolikami. Powolają sie na chrzest i bierzmowanie prosząc kapłana o ślub. Niech sie nie dziwią odmową księdza. Oby młodzież się opamiętała i prosząc o bierzmowanie niech zastanowią się nad obowiązkiem którego się podejmóją.

ja odpowiem tak:
jak przystepowałam do bierzmowania a bylo to 5 lat temu to byla dla mnie tylo foramlnosc nie zaglebiałąm sie w to za bardzo przyjmuje bo tak kazdy robi ale pozniej zostalam animatorką i to ja pomagałam tym młodym ludziom poznac Jezusa nie uczyłam ich bo nie taka była moja rola i po 2 latach takiego animatorstwa dopiero a w sumie jestem 4 rok i nadal pragne nim byc dotarlo do mnie co to jest za sakrament juz wiem ze to nie jest formalnosc

Ja dopiero co przystąpilam do przygotowan do sak,.Bierzmowania i naprawde bardzo sie ciesze... wiekszosc kolegow i kolezanek chdozi na te spotkania tylko daltego ze wszyscy chodzą, albo zeby miec to z glowy i zeby mozna bylo wziąć slub,,, nikt prawie nie wie co daje nam sak.bierzmowania...

ja sakrament bierzmowania przyjelam juz jakis czas temu, ale... wtedy to chyba nie bylo to tak do konca swiadome. teraz ;po kilku latach w Odnowie w Duchu Świetym zrozumialam, co tak naprawde otrzymuje sie w tym sakramencie...

Więc co takiego, Julio?

Ja nie przystapilam do sakramentu bierzmowania, poniewaz stwierdzilam ze nie jestem dobrze przygotowana i nie bede robic tego samego bledu co moi rowiesnicy ze przystepuja do tego sakramentu tylko dlatego, ze: "wiesz jaki to byl wstyd gdybym teraz nie poszedl do bierzmowania, co by sobie ludzie pomysleli?"....uwazam ze kazdy nie tylko musi do tego dorosnac ale takze odpowiednio byc przygotowanym...
pozdrawiam

Byleby tylko nie zapomnieć, że to nie "człowiek ma się przygotować dla Boga", a raczej "otworzyć na działanie Łaski - Sakramentu"...

Może już kiedyś pisałam. Z całego przygotowania do Bierzmowania - wiele lat temu - pamiętam jeden jedyny wniosek: "Dary Ducha Św - ważne - chcę". Nic więcej. Żadnej wiedzy, żadnej formacji. A jednak uważam ten moment za jeden z ważniejszych w mojej drodze do wiary. Może nie było we mnie śladu "dojrzałości chrześcijańskiej". Ale Łaska została...

Juz pietnascie lat temu to bylo, pamietam ze na przygotowaniach to bardziej myslalem o dziewczynach ktore byly w grupie niz o tym po co tam chodzilem. W czasie samej celebracji tegoz sakramnetu pamietam ze sie strasznie smialem, bo sluzylem do mszy w "sukience" i z kumplem bardzo nas to ubawilo.

Ale z bierzmowaniem to jak z chrztem, czyli "efekty" przychodza duzo pozniej. Przeciez ten sakrament tez zostawia, jak chrzest i swiecenia kaplanskie, charakter na duszy, ktorego nie da sie zerwac czy zabrac do konca czasow.

Bierzmowanie jest tez pelnia chrztu, w Kosciele wschodnim sie dostaje wszytko razem (z komunia Sw) od razu jako dziecko.
To nic ze nie jestesmy dokonca gotowi, ale bez tego pozbawiamy sie wielu lask.

Dzisiejszy post ToMu z innego tematu

Ja swoje bierzmowanie wspominam bardzo dobrze. Na początku myślalem, że to tylko formalność. Po co ksiądz każe nam wypelniać indeks, chodzić do kościola, uczyć się jakichś modlitw... Ale teraz dotarlo do mnie, co tak naprawdę przyjąlem. Nie bylo to tak dawno, bo bierzmowanie przyjąlem dokladnie rok temu. Świadomość tego sakramentu zaczęla do mnie przemawiać już na ok. 2 tyg przed przyjęciem. Ale teraz wiem dokladnie, że jestem dojrzalym chrześcijaninem, że Duch Święty ma mnie w opiece i że jestem w pelni świadkiem Chrystusa wlaśnie dzięki bierzmowaniu.

ja sakrament bierzmowania przyjęłam kilka lat temu. I wydaje mi się, że z pełnym przekonaniem mogę powiedzieć, że nie uczyniłm tego świadomie. Nie chodzi o to, że chciałam go przyjąć "bo wszyscy tak robią" ale był to po prostu kolejny krok na mojej drodze który miałam zrobić.
I właściwie taką ważność tego sakramentu zrozumiałam całkiem niedawno. Na jednym ze spotkań ksiądz powiedział, że w momencie kiedy przystępujemy do tego sakramentu spływa na nas Duch Święty i obdarza nas łaskami, jednak owoce pojawią się dopiero wtedy kiedy w pełni uświadomimy sobie co naprawdę się stało.
Nie oznacza to, że sakrament ten był nieważny - był ważny. Jednak dopiero wtedy kiedy go w pełni zrozumiemy Duch Święty zacznie w nas działać.

Bardzo słuszne spostrzeżenie ! Nie wolno odkładać tego sakramentu na później. Po co, dobrowolnie, pozbawiać się łaski Ducha Świętego ?

Tak właściwie, to nie mogę zupełnie pojąć dlaczego w Kościele katolickim bierzmowanie jest udzielane dopiero w wieku 15 lat i dlaczego akurat w tym wieku ?