Wielkim.

Ale co za problem zajść wpierw do konfesjonału?

Owszem, Zły będzie cię od tego odwodził, jak zawsze. Ale nie daj się, idź do spowiedzi, potem do komunii...

Nie dostanę rozgrzeszenia, to po co iść? (nie pytaj, czemu, bo nie chcę teraz o tym dyskutować).
Pogadać sobie z księdzem przez kratki?
Już gadałam parę razy (w pokoiku, na spokojnie, bez krat).

Wracając do wątku czy spowiedź świętokradzka jest równoznaczna z Komunią świętokradzką to po konsultacji z księdzem oraz inną osobą znającą sie na rzeczy powiadamiam ze TAK. Jest to równoznaczne, jedno wynika z drugiego.

oczywscie jesli nie ma tu swiadomoego zatajenia....

No niekoniecznieChyba raczej odwrotnie - jeśli jest świadome zatajenie...

Są jeszcze takie możliwości:
- komunia świętokradzka bez świętokradzkiej spowiedzi (jeśli zapomniałem wyznać grzechu na spowiedzi, a przypomniałem sobie przed komunią - przyjmowanie wtedy sakramentu jest świętokradzkie; przy następnej spowiedzi wyznaję tylko że zapomniałem grzechu, a nie że go zataiłem)
- spowiedź świętokradzka bez komunii świętokradzkiej
a)źle zrobiony rachunek sumienia=>dopiero po przyjęciu komunii przypominamy sobie o grzechu (dopiero po fakcie uświadamiam sobie, że zapomnienie grzechu było moją winą)
b)zatajony ("z premedytacją")grzech jest lekki, ale nie jestem uświadomiony, że nie mogę przyjmować komunii, dlatego że zataiłem grzech albo dlatego że właśnie był lekki
c)zataiłem grzech "mniej świadomie", nie odbrowolnie (cokolwiek by to znaczyło), w rzeczy błahej (właśnie grzech powszedni)
d)zataiłem grzech, który uważałem za lekki, a był ciężki i dlatego myślałem, że mogę przyjąć komunię

Moim zdaniem intencja i świadomość penitenta są tu bardzo ważne.

dobrze bylo ... jesli petent spowiada sie z grzechu mowi np. zatajalem grzech ale nie wspomina o Komunii bo zaklada, ze skoro powedzial o zatajaniu to jest to ronoznaczne z swietokradztwem. Nie robi tego w sposob spacjelny by sie nie przyznac do swietokradzkiej Komunii.
-Jezli ktos zapomina grzech to czemu Komunia ma byc swietokradzka?? świetokradztwo by bylo jakby owy grzech zatail a nie zapomnial... owszem nalezy go wyznac przy nastepnej spowiedzi
co do zatajenie grzechu, ktory uwaza sie za lekki a jest on ciezki to tez bym sie do konca nie zgodzila. Mialam taka sama sytuacje i tez tak mysalam jak Ty. porozmawailam ze spowidnikim i on mnie uspokoil powedzial, ze spokojnie swietokradztwa nie bylo. No chyba ze ktos naprwde z ciezkiej materii robi lekka np. kradziez itp. to co innego....

Nie rozumiem czemu zapomniany niewyznany grzech miałby powodować świętokradztwo?? Jakiś czas temu miałam Spowiedź generalną, ale niedawno przypomniały mi się dwa grzechy ciężkie, z których nigdy się nie spowiadałam, i zapytałam Księdza jak to się ma, odpowiedział, żebym nie wracała do tego co już było, i tych grzechów kazał mi nie wyznawać. A więc co z tego powodu moje Spowiedzi i Komunie Święte były świętokradzkie?

Wyjaśniłem to w dwóch postach w tym temacie
- brak równoznaczności/wynikania
- powód wymieniania KAŻDEGO grzechu z OSOBNA - zatajenie grzechu podczas spowiedzi to 1 grzech, a zatajenie+świetokradzka komunia, to 2 grzechy.
A czy jeśli przypomni ci się przed komunią ciężki grzech (np. pobicie matki), to uważasz, że MOŻNA przyjąć komunię ŚW z czystym sumieniem i spokojem serca ("spoko luz, przy następnej spowiedzi to wyznam") ?
Nie tylko o wagę/ciężar grzechu chodzi, ale też o dobrowolność i świadomość, np. uważam, że coś zrobiłem nie z własnej woli albo usprawiedliwiam się, że "ale ja przecież żonę uderzyłem po alkoholu - nie byłem świadomy, czyli to był grzech powszedni".
Moim zdaniem jeśli nie jesteśmy pewni czy okoliczności nas usprawiedliwiają, czyli czy grzech był lekki, to należy PRZED komunią o tym porozmawiać ze spowiednikiem (konkretna sytuacja, powody, okoliczności, skutki itd.).

A co to za różnica, że to już było? A jakby np. płatny zabójca (snajper) stracił ręce i nogi, a więc stracił praktycznie możność dalszego popełniania grzechów "zawodowych", to czy dlatego że nie może kolejnych grzechów popełniać i "było to dawno temu", to czy to warunkuje "amnestię" i oznacza, że nie musi tych grzechów wyznawać?
W takim razie jakim sposobem te grzechy są mu odpuszczone? Czy nie ma tu czasem protestanckiego podejścia do kwestii odpuszczania grzechów?
Komunie PRZED rozmową z księdzem - MOŻLIWE że były (jak zataiłaś grzechy i przyjęłaś komunię, to dlaczego niby nie?), a po rozmowie na pewno nie były świętokradzkie, bo polegałaś na opinii kapłana - najwyżej on może ponieść karę za to, że ci tak "doradził".

To nie było zatajenie, tylko zapomnienie, a to różnica.



Ja nie popełniam tych grzechów w nieskończoność. To są grzechy z przeszłości, które nie mają teraz już miejsca. Wiele Księży mówi, że po spowiedzi generalnej nie należy już wracać do tego co było, i tu jest problem, bo ja bardzo przeżywam to jak kiedyś grzeszyłam, i pewnych spraw nie potrafię zapomnieć, a były takie momenty, że się tym bardzo obwiniałam i wątpiłam w miłosierdzie Boże, i myślę, że spowiednik znając mnie, dlatego właśnie podjął taką decyzję.

Blądzący Aniołku widze ze mamy podobny problem ja rowniez rozpamieuje swoje stare grzechy analizuje spowedzi to jest cos okropnego. staram sie z tym walczyc a spowedzi tak naprwde za wiele mi nie pomagaja bo zawsze cos mi sie i tak przypomni, czy doczepie sie do slow, jakich uzylam na spowedzi...


do Elbrusa ja nie napisalam, ze zatajony grzech i swieokradztwo jest 1 grzechem. Chodzilo mi o to, ze jak ktos mowi o tym ze tail grzech przez np kilka lat to wynikiem tego jest Swietokradzka Komunia. bo raczej watpie ze kila lat chodzil do spowedzi a do Komunii nie.

Trudno jest zapomniec tak bardzo ciezki grzechy jak pobicie matki, bardzi ciezkich grzechow nie da sie od tak zapomniec.... Raczej zapomnianie grzechy nie sa z reguly az tak bardzo ciezkie.

Wiesz nea ja to bardzo rzadko czuję, że moja spowiedź była dobra, zawsze się zastanawiam czy wszystko powiedziałam tak jak trzeba, czy dobrze dobrałam słowa, czy wszystko wyznałam itd. itp.

A wypowiedź Elbrusa to wprowadziła mi mętlik w głowie, i teraz mam znowu wątpliwości, czy czasem moje Komunie nie były świętokradzkie.

Co do zapomnienia, zgadzam się z Tobą, nie da się zapomnieć, i myślę że nie należy zapominać, aby drugi raz tego samego błędu nie popełnić, ale trzeba umieć sobie wybaczyć, co jest już trudniejsze, ja osobiście nie potrafię, choć wierzę, że Bóg mi wybaczył. Część osób uważa, że to jest sprzeczne, ale o tym dyskutować nie będę. Trzeba się modlić aby Pan Bóg nam pomógł w tym.

jezeli przypomnialem sobie grzech z dziecinstwa. np zabijanie żab.
dopiero niedawno sobie o tym przypomnialem. mam to wyznawac.? wqncu to grzech ciezki.
a ja wiele razy juz po tym bylem u spowiedzi, i nie pamietalem zeby o tym mowic.

Ja mam tak, ze jak wychodze z konfensjonalu to czuje ze jest ok dopiero za kilka godzin zaczynaja mi sie wkrecac rozne rzeczy, ze cos moglam powiedziec dobitniej, lub przypomnia mi sie jakis grzech z zamierzchlych czasow... Masz racje najtrudniej wybaczyc jest sobie Mysle, ze Bog nie bedzie sadzial nas z tego jak cos powiedzielismy, tylko ze dany ciezki grzech wyznalismy. Zreszta nikt nie ma pamieci nie wiadomo jakiej by pamietac dokladnie wszystko. Spowidnik mi powiedzial, ze jestesmy tylko ludzmi, mamy prawo zapomniec. Powedzial mi rowniez, ze z zapomniach grzechow z przed wielu lat nie musze sie spowiadac, chyba ze czuje taka potrzebe. One zostaly juz dawno wybaczone. Pan to nie jakis ksiegowy co nam wszytko skrupulatnie bedzie wylicza.l

A czy nie ma takiej potrzeby?
Czy wyznanie grzechów z przeszłości może poprawić "stan ducha"? Myślę że na pewno nie pogorszy.

Dziękuję Elbrus. Dzisiaj byłam u Spowiedzi i wyznałam te grzechy z przeszłości.
Ale dziwi mnie, że każdy Ksiądz uważa inaczej. Jedni mówią, że nie należy wracać do tego co było, a drudzy każą wyznawać, tak jak ten u którego dzisiaj byłam. Ale tak czy siak mam teraz wątpliwości, czy nie powinnam zapytać o to czy czasem nie popełniłam świętokradztwo, bo mimo świadomości tych grzechów ciężkich, które sobie już jakiś czas temu przypomniałam przyjmowałam Komunię Świętą, tyle że za przyzwoleniem Księdza, tak to bym nie przyjmowała. I nie wiem czy mam iść jeszcze raz, czy powiedzieć o tym przy następnej Spowiedzi.