To jakaś paranoja ze dwóch kochających się ludzi nie może wziętość ślubu z powodu jakiś dolegliwości. Ja bym na waszym miejscu skoro już wierzycie w Boga poszukał jakiegoś protestanckiego, kościoła w którym dają śluby i zmienił wiarę.

Oraz zmieniłbyś Kościół, gdybyś chciał wejść w oficjalny związek homoseksualny, albo będąc kapłanem zachciałbyś się ożenić. Historia zna takie postawy.
Jaka jest wartość takiej wiary, której treść zależy od własnego widzimisię?

Naprawdę? Nie piszesz się na dyskusję "Bez podstępu, wrzutek, bez złości" ?

Widzimisię widzimisiem, ale jest jeszcze kwestia sumienia. Jaka jest wartość wiary, która kierowanie się swoim sumieniem określa jako niemoralne, gdy sumienie każe czynić inaczej, niż mówi dogmat? Zwykły szantaż moralny.

Sprawa sumienia to faktycznie bardzo delikatna materia. Sumienie nie jest jednak tylko ograniczaniem się do działania jak nam nasza natura dyktuje, ale jest to zdolność do rozróżniania dobra i zła i oceniana swoich czynów.
Jednak jak twierdzi KKK:

KKK 1783: Sumienie powinno być uformowane, a sąd moralny oświecony. Sumienie dobrze uformowane jest prawe i prawdziwe. Formułuje ono swoje sądy, kierując się rozumem, zgodnie z prawdziwym dobrem chcianym przez mądrość Stwórcy. Wychowanie sumienia jest nieodzowne w życiu każdego człowieka, który jest poddawany negatywnym wpływom, a przez grzech - kuszony do wybrania raczej własnego zdania i odrzucenia nauczania pewnego.

KKK 1784: Wychowanie sumienia jest zadaniem całego życia. Od najmłodszych lat wprowadza ono dziecko w poznawanie i praktykowanie prawa wewnętrznego, rozpoznawanego przez sumienie. Roztropne wychowanie kształtuje cnoty; chroni lub uwalnia od strachu, egoizmu i pychy, fałszywego poczucia winy i dążeń do upodobania w sobie, zrodzonego z ludzkich słabości i błędów. Wychowanie sumienia zapewnia wolność i prowadzi do pokoju serca.

KKK 1785: W formowaniu sumienia słowo Boże jest światłem na naszej drodze; powinniśmy przyjmować je przez wiarę i modlitwę oraz stosować w praktyce. Powinniśmy także badać nasze sumienie, wpatrując się w krzyż Pana. Jesteśmy wspierani darami Ducha Świętego, wspomagani świadectwem lub radami innych ludzi i prowadzeni pewnym nauczaniem Kościoła.

KKK 1786: Sumienie, stając wobec wyboru moralnego, może wydać zarówno prawy sąd zgodny z rozumem i prawem Bożym, jak i - przeciwnie - sąd błędny, który od tego odbiega.

Jasne, nie miałem bynajmniej na myśli folgowania swojemu wygodnictwu. Tylko czy nauka Twojego Kościoła nie sprowadza się ostatecznie do tego, że w sytuacji, gdy czyjeś (katolika) przemyślane stanowisko w jakiejś sprawie różni się w istotny sposób od stanowiska Kościoła, to podporządkowanie się temu wyłożonemu przez duszpasterzy stanowisku jest jego obowiązkiem moralnym?

To jest pewnie temat, nad którym można byłoby długo rozmawiać.
Ja, jednak odnoszę się do konkretnej sytuacji i do konkretnego wpisu "skoro już wierzycie w Boga poszukajcie jakiegoś protestanckiego Kościoła w którym dają ślub i zmieńcie wiarę".
Zmienić wiarę nie z przekonania, ale tylko po to, żeby wziąć ślub?

Można też pisać do Papieża aby zmienił te kościele prawo, które zabrania takiego ślubu. Myślę ze Papież Franciszek zmieniłby to gdyby list z opisem takiego problemu do niego dotarł.

Pisz. Śmiało.

Papież Franciszek z pewnością od ręki zmieni wiekowe nauczanie Kościoła.

Wracajac do tematu. Pytanie bez ironii, do osob, ktore uwazaja, ze znaja prawo koscielne na wyrywki. Jakie uzasadnienie jest, dla udzielania slubu koscielnego osobom po siedemdziesiatce, albo kobiecie po menopauzie?
Na potomstwo szansy juz nie ma a i ze wspolzyciem cielesnym (wedlug precyzyjnych regul Kosciola) osob wiekowych moga byc problemy.

Dlaczego im wolno zawrzec sakramentalny zwiazek malzenski?

No to co? Niepłodność nie jest przeszkodą małżeńskąWłaśnie że nie. Przeczytaj linki jakie podałem - owa niemożność współżycia by była przeszkodą zrywającą musi być w sposób pewny trwała. W przypadku osób starszych takiej pewności nie ma.

To zależy co rozumiesz przez naukę Kościoła.
Jeżeli chodzi o sprawy dogmatyczne to tak.

Jeżeli chodzi o sprawy porządkowo- prawne - nie.
Jeżeli chodzi o sprawy moralne (a ściśle, Twoją osobistą, konkretną sytuację) - nie.
Jeżeli chodzi o bezpośrednie posłuszeństwo - nie.
(jeżeli nie składało się ślubów posłuszeństwa, ale i w tym wypadku powinno
się być nieposłusznym jeżeli posłuszeństwo w sposób oczywisty prowadzi do grzechu).

Organem nadrzędnym pozostaje własne sumienie.
To stara, pochodząca m.in od św. Tomasza z Akwinu
nauka.

Z tym, że wykazując się nieposłuszeństwem trzeba mieć pewność
co do osądu własnego sumienia, i pewność, że posłuszeństwo wiązałoby się,
zgodnie z osądem sumienia, z grzechem lub zagrażałoby jakiemuś dobru.
No i trzeba też mieć pewność (w sumieniu), że dołożyło się starań swoje
sumienie prawidłowo ukształtować.



Piszę jak jest. Praktyczne zastosowanie nadrzędności osądu sumienia
nad posłuszeństwem jest trudne bo przeważnie jest tu dużo niuansów.

Napisałam co wiem.
Jak coś jest w tym nie tak, niech ktoś sprostuje.

Nie całkiem tak, Jesienna.
Owszem, sumienie jest kryterium, ale są także kryteria dla sumienia. Sumienie trzeba kształtować zgodnie z nauką Kościoła.

Banalny przykład: ktoś może powiedzieć, ze "jego sumienie mówi mu, że można zabić dziecko nienarodzone". Albo i narodzone (byli tacy i dalej są).
Albo że nie trzeba chodzić na Mszę Świętą.

Pisałam, o tym. Sumienie trzeba kształtować. I za to odpowiada się przed Bogiem.
Niemniej jednak ostateczną instancją pozostaje sumienie.