Ciężkie, czyli smiertelne.
"Każde bezprawie jest grzechem, są jednak grzechy, które nie sprowadzają śmierci."/1J 5:17/

Bóg odpuszcza przez posługę księdza. Nie rozumiem co w tym takiego dziwnego...

Przecież wiesz: "Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. "/J 20,22-23/

Co do "kasty" - czyżbyś nie czytała o posłudze duchownych w Dziejach i Listach?

Co rozumiesz przez słowo "uznaje"?
Jeśli jako praktyka duchowna - wyznanie grzechu komuś, kogo się skrzywdziło jest bardzo pożądane.
Wyznanie grzechu innym - może być korzystne (tępi naszą pychę).
Ale jeśli chcesz otrzymać rozgrzeszenie, musisz to uczynić sakramentalnie.
Rozgrzeszenia udziela prezbiter mocą bożą w każdej z form.
Formy są w zasadzie trzy:

• wyznanie grzechów prezbiterowi (tzw. spowiedź uszna).
• wyznanie grzechów publiczne, przed wspólnotą
• rozgrzeszenie w domniemaniu żalu (w chwili agonii, kiedy umierający nie może grzechów wyznać

Właściwie masz rację.
Jesli chcieć mówić zupełnie ściśle, to jedynym kapłanem w Kościele katolickim jest Jezus Chrystus.
Prezbiterzy bywają nazywani "kapłanami" ale z pewnością nie w sensie takim, jaki nadawano temu słowy w NT (ich "kapłaństwo" polega na udzieleniu im udziału w kapłaństwie Chrystusa).
To spore zagadnienie, polecam tekst bp. Andrzeja Siemieniewskiego http://analizy.biz/marek1962/_pasterze.html
Słusznie. A czym innym kapłaństwo sakramentalne, które wypływa z kapłaństwa powszechnego, ale nie jest z nim tożsame.

Podobnie zresztą było w Starym Testamencie - Żydzi byli ludem kapłańskim, ale to nie przeszkadzało w tym, że byli kapłani jako tacy – w Księdze Wyjścia czytamy:
Teraz, jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia.
Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym. Takie to słowa powiedz Izraelitom. /Wj 19,5-6/
Nie przeszkadzało to jednak Bogu wyznaczyć osób do szczególnej posługi:
"Ty zaś rozkaż bratu twemu Aaronowi i jego synom, wybranym spośród Izraelitów, zbliżyć się do ciebie, aby Mi służyli jako kapłani: Aaron i Nadab, Abihu, Elezar i Itamar, synowie Aarona."/Wj 28,1/
Skoro wówczas nie stanowiło to sprzeczności, nie stanowi tym bardziej i teraz.
Podczas chrztu wkraczamy w kapłaństwo powszechne, kapłaństwo ludu bożego. Na podstawie tego powołania, niektórzy otrzymują również powołanie do kapłaństwa sakramentalnego.

Wydaje mi się, że trochę nie masz racji. Tzn. po pierwsze primo w przypadku żalu doskonałego rozgrzeszenie otrzymuje się natychmiast, ale jest warunek jak najbliższego przystąpienia do spowiedzi. W przypadku bliskości śmierci to ostatnie nie jest tak ważne (chyba że niebezpieczeństwo minie, ale to chyba truizm).

Po drugie natomiast, w przypadku grzechów powszednich AFAIK wystarcza mea culpa. W formie uroczystej brzmi mniej więcej tak:

Spowiadam się BOGU WSZECHMOGACEMU I WAM BRACIA I SIOSTRY, że bardzo zgrzeszyłem, myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem ...

I tak dalej. Niestety, zbyt często jest zastępowane przez Kyrie eleison, które ma mieć podobne znaczenie, a jednak - brzmi inaczej. Odmawiamy to wprawdzie w kościele, jednak nie zauważyłem tutaj jakiegoś uwypuklenia roli prezbitera.

Oczywiście masz rację. Pisałem jednak o "normalnej" drodze.

I znów masz rację.