Jestem DDA (ci, co jadą na tym samym wózku, wiedzą o co chodzi ;) ) i borykam się (teraz może nieco mniej niż kiedyś, ale jednak) z problemem skrupulanctwa w związku ze spowiedzią. Zastanawiam się, czy to przypadkiem nie jest "zasługą" tego, że jestem DDA, innymi słowy - czy u innych DDA też często-gęsto pojawia się taki problem? Wiadomo, że jedną z typowych cech DDA jest perfekcjonizm, nadodpowiedzialność (lub przeciwny biegun - kompletna nieodpowiedzialność) i ogromnie poważne traktowanie siebie, czego wyrazem teoretycznie może być skrupulanctwo.
Co o tym sądzicie (Prawdę powiedziawszy, nie zdziwię się specjalnie, jeśli nikt nie odpowie... wszak przyznanie się do pewnych obciążeń na forum bywa cokolwiek ryzykowne)?

DDA to inaczej "Dorosłe Dziecko Alkoholika"

Toć przecie wiem :)

Perfekcjonizm i skrupulactwo przy spowiedzi może być wynikiem różnych dysfunkcji w rodzinie pierwotnej. Tylko co Ci przyjdzie z tej wiedzy?
Jakie to ma znaczenie, czy jesteś DDA, czy DDD, czy jeszcze jakoś inaczej. Po prostu trzeba uznać swoją bezsilność wobec problemu, powierzyć go Bogu i zacząć odpuszczać sobie.

Ale inni mogą nie wiedzieć, to rozszyfrowałem skrót, żeby wiedzieli .

Sam fakt, że coś wiem. A już samo to ma dla mnie wartość. Każdy problem ma w czymś swoje źródło i lubię znać mechanizmy wywołujące różne działania. Ot co.

Skrupulanctwo wynika z tzw.fałszywego poczucia winy (nie mylić z wyrzutami). To fałszywe poczucie winy to przekonanie,że za sytuację np.w rodzinie my sami ponosimy winę mimo iż nie wynikła ona z naszej winy.Przekłada się to na sfery naszego osobistego życia powodując,że z błahego powodu mamy wyrzuty sumienia. Jak to usunąć ? Tylko silna wiara i modlitwa może to usunąć.
Można też porozmawiać o tym z księdzem ale tak poza spowiedzią.Pomocna będzie również wspólnota działająca przy parafii:np.Odnowa w Duchu Świętym,Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży czy inna.W tych wspólnotach powinien być duszpasterz,który pomoże rozwikłać tą sytuację.