Witam wszystkich bardzo serdecznie!
Ostatni raz byłam u spowiedzi pół roku po I komunii św. Dzisaj jestem dorosła i mam straszne wyrzuty sumienia że tyle lat jestem nie w porządku wobec Boga, że zmarnowałam tyle czasu, że Go strasznie zawiodłam... Myślę o tym tak często że niedługo stanie sie to moją obsesją! Jednak nie potrafię.
Sytuacje utrudnia fakt że pracuje w Kościele i niestety strasznie sie na "to" wszystko napatrzyłam. Znam bardzo dużo ksieży ale oni to chyba jakies pomyłki, bo ani jednego z nich nie wyobrażam sobie w roli mojego spowiednika (współczuję tym wszystkim którzy mieli pecha trafić na takie osoby-mozna sie zrazic na zawsze!) Co robić? Tak bardzo boję sie zaufać nieodpowiedniej osobie, ale muszę pilnie z kimś tak po ludzku porozmawiać, bo czuję że ciężar mojego życia mnie zaraz przytłoczy.
Pozdrawiam gorąco

Nie wiem, w jakim mieście jesteś. Ale jeśli nie chcesz iść do żadnego z tych księży do spowiedzi, idź do któregoś z miejsc, gdzie są stałe konfesjonały... Może spróbuj poprosić o rozmowę, która będzie spowiedzią - po wielu latach pewnie tak łatwiej, niż przy kratkach konfesjonału.

Ja wracałam po 9 latach. Znam ludzi, którzy wracali po 20-tu. Nie bój się - nie ma czego. Ważne jest nie to, ile byłaś z daleka, a tylko to, że wracasz. I Boża Miłość

Stałe konfesjonały wymieniono tutaj: http://salwatorianie.pl/spowiedz/konfes1.htm

Też się bałam zaufać... problem leży w tym, żeby dostrzec Jezusa, nie tylko księdza. Jezusa, który już o wszystkim wie ... i zaprasza Cię tylko do opowiedzenia Mu tego.



Prosząc o rozmowę warto zaznaczyć na początku " proszę potraktować tę rozmowę jak spowiedź". - bo możesz trafić na księdza, który sam spyta, czy chcesz rozgrzeszenie i na takiego, który po wysłuchaniu wszystkiego ... zaproponuje spowiedź - sama tego doświadczyłam , a powtarzanie grzechów łatwe nie jest ... zwłaszcza, kiedy wraca się z daleka.

I jeszcze jedno- nie wiem, z jakiej strony znasz "tych księży" - bo mogą być złymi kaznodziejami , ale świetnymi spowiednikami... o tym się nie przekonasz, dopóki nie spróbujesz. Pewną podpowiedzią może być wywiad wśród znajomych, ale każdy lubi inaczej- jeden ceni księdza, który mówi cicho, łagodnie, inny b. konkretnego.

Zawsze warto wcześniej porozmawiać i umówić się z księdzem w wolniejszym czasie.

Jeśli masz impuls by wrócic to zrób to,Jest wtedy łatwiej i coś co się nie kleiło zaczyna sie układać .Szkoda każdej chwili.Życie staje sie wtedy fajniejsze

Nie pamiętam gdzie, nie pamiętam o jakiej porze, i nie pamiętam, co to był za ksiądz - ale on powiedział:
Jesteśmy jak synowie marnotrwani. Wydaje nam się, że świetnie damy sobie radę sami.Kiedy jednak zrozumiemy nasze błędy płaczemy, krzyczymy, pragniemy wrócić do Taty. Do Tego, który nas przytuli, pogładzi po głowie.
To piękne, pragnąć spowiedzi. Tylu ludzi zdławiło w sobie to pragnienie. A Ty tego pragniesz!
Czym prędzej idż do spowiedzi.
Ten ksiądz mówił dalej: za kratami konfesjonału siedzą różni księża. Ale trzeba sobie uświadomić, że ich już tam nie ma - tam jest Tata. Tata do którego biegniemy.
Biegnij do Taty !!!!

Witajcie!
bardzo dawno tu nie zaglądałam... myślałam że o moim poście już wszyscy zapomnieli...
...nadal ta sprawa jest dla mnie strasznie trudna Niestety bardzo sie starałam ale dalej nie mogę.. Nie znaczy to jednak że na tym koniec Wręcz przeciwnie!!!
Ogromnie dziekuję tym wszystkim osobom które pomogły mi odpisując na mój list JESTEM WAM BARDZO WDZIECZNA!!!
Mam jeszcze jedną prośbę
Jeżeli ktos zna jakiegoś dobrego spowiednika z województwa opolskiego to bardzo prosze o kontakt Bede zobowiązana
POZDRAWIAM