chciałabym żebysmy odkrywali sakrament pojednania ciągle na nowo. ostatnio przeżyłam coś niesamowitego w spowiedzi, i to nie chodzi o uczucia, tylko o wewnetrzna przemiane. odkrylam ze swoja małością przyciągamy MIŁOŚĆ:) i ze Bog przychodzi szczegolnie dla tych CHROPOWAYCH ludzi, bo grzeszników wyjatkowo umiłowal:) myslę ze warto dzielić się pozytywnymi i negatywnymi "wrażeniami" po spowiedzi. moze przez to co napiszecie, Bog przemieni czyjes serce.

SAKRAMENT POKUTY

377.
ŚW. FAUSYTYNA WYLICZA KORZYŚCI PŁYNĄCE ZE SPOWIEDZI

O spowiedzi św. Ze spowiedzi świętej powinniśmy odnosić dwie korzyści:

1. do spowiedzi przychodzimy po uleczenie;
2. po wychowanie – dusza nasza potrzebuje ciągłego wychowania, jak małe dziecko.

O Jezu mój, rozumiem głęboko te słowa i wiem, z doświadczenia, Że dusza o własnych siłach daleko nie zajdzie, wiele się natrudzi, nic dla chwały Bożej nie zrobi, błądzi ustawicznie, ponieważ umyśl nasz jest ciemny i nie umie rozeznać własnej sprawy. Na dwie rzeczy będę zwracać uwagę szczególną: pierwsze – wybierać będę do spowiedzi to, co mnie najwięcej upokarza, chociażby to był drobiazg, ale mnie to kosztuje i dlatego mowie; drugie – ćwiczyć się będę w skrusze, nie tylko przy spowiedzi, ale przy każdym rachunku sumienia wzbudzić w sobie żal doskonały, a szczególnie, kiedy się położę na spoczynek. Jeszcze jedno słowo: dusza, która szczerze pragnie postępować w doskonałości, powinna się ściśle trzymać rad udzielanych przez kierownika duszy. Tyle świętości – ile zależności. (Dz 377)

647.
PRZED SPOWIEDZIĄ NALEŻY POMODLIĆ SIĘ ZA SPOWIEDNIKA

Jedną rzecz zrozumiałam, że muszę się wiele modlić za każdego spowiednika o światło Ducha Świętego, bo kiedy przystępuję do konfesjonału, a najpierw nie pomodliłam się gorąco, to niewiele mnie zrozumie spowiednik. Ojciec ten zachęcał mnie do gorącej modlitwy w tych intencjach, aby Bóg lepiej dał poznać i zrozumieć rzeczy te, które żąda ode mnie:- niech Siostra odprawia nowennę po nowennie, a Bóg łask nie odmówi. (Dz 647)

1448.
PAN JEZUS PRZYPOMINA, ŻE W SAKRAMENCIE POKUTY JEST ŹRÓDŁA JEGO MIŁOSIERDZIA

- Pisz, mów o Moim miłosierdziu. Powiedz duszom gdzie mają szukać pociech, to jest w trybunale miłosierdzia, tam są największe cuda, które się nieustannie powtarzają. Aby zyskać ten cud, nie trzeba odprawić dalekiej pielgrzymki, ani też składać jakichś zewnętrznych obrzędów, ale wystarczy przystąpić do stóp zastępcy Mojego z wiarą i powiedzieć mu nędzę swoją, a cud miłosierdzia Bożego okaże się w całej pełni. Choćby dusza była, jak trup rozkładająca się i choćby po ludzku już nie było wskrzeszenia i wszystko już stracone, nie tak jest po Bożemu, cud miłosierdzia Bożego wskrzesza tę duszę w całej pełni. O biedni, którzy nie korzystają z tego cudu miłosierdzia Bożego, na darmo będziecie wołać, ale będzie już za późno.(Dz 1448)

1602.
DO SPOWIEDZI MAMY PODCHODZIĆ Z NACZYNIEM UFNOŚCI
Dziś powiedział mi Pan: - Córko, kiedy przystępujesz do spowiedzi św., do tego źródła miłosierdzia Mojego, zawsze spływa na twoją duszę Moja Krew i Woda, która wyszła z Serca Mojego i uszlachetnia twą duszę. Za każdym razem, jak się zbliżasz do spowiedzi św. zanurzaj się cała w Moim miłosier-dziu z wielką ufnością, abym mógł zlać na duszę twoją hojność Swej łaski. Kiedy się zbliżasz do spowiedzi, wiedz o tym, że Ja sam w konfesjonale czekam na ciebie, zasłaniam się tylko kapłanem, lecz sam działam w duszy. Tu nędza duszy spotyka się z Bogiem miłosierdzia. Powiedz duszom, że z tego źródła miłosierdzia dusze czerpią łaski jedynie naczyniem ufności. Jeżeli ufność ich będzie wielka, hojności Mojej nie ma granic. Strumienie Mej łaski zalewają dusze pokorne. Pyszni zawsze są w ubóstwie i nędzy, gdyż łaska Moja odwraca się od nich do dusz pokornych.(Dz 1602)

Kiedyś siedziałam w długiej kolejce u Dominikanów. Siostra zakonna, która szła do spowiedzi przed mną, poprosiła, żebym pomodliła się za nią a ona pomodli sie za mnie.
Po raz pierwszy zetknęłam się z czymś takim.

codziennie kazdy wierny powinienen modlic sie za bracmi o odwage np ..podczas Spowiedzi Św - wielu sie boi wyznac intymne grzechy.... tylko ze i tak i tak beda musieli wyznac - jak nie teraz to na Św Sądzie.

To prowada, że spowiedź jest niesamowitym przeżyciem. Kiedyś nie bardzo lubiłam spowiedź, bałam się wyznawać niektórych grzechów... Zczasem to się zmieniło, bo mój spowiednik jest, a raczej był niesamowity. Lada dzień będzie miesiąć jak "straciłam" spowiednika. Teraz jakoś nie bardzo chce sobie poszukać nowgo spowiednika, oddalem się od Boga. Nie wiem czy będę potrafiła się przełamać i przystapić do spowiedzi w najbliższym czasie, bo pewien grzech nie przejdzie mnie przez gardło... Nie potrfię... Może kiedyś... Eh... Ciężkie to życie...