Moi Kochani możemy wpisywać pomału intencję na maj.
I wpisywać swoje potwierdzenia o Waszej obecności i pamięci.!.!.!Z Bogiem

puszeczka - racja

Hej, proszę was, zgłaszajmy nasze forumowe intencje na przyszły miesiąc,

oraz:

Wiadomość dla tych, którzy mniej się tutaj udzielają :
jako animator naszej grupy różańcowej zwracam się do was z prośbą o potwierdzanie deklaracji codziennej modlitwy na Różańcu. Jest to konieczne, comiesięczne sprawdzenie obecności, aby zachować ład i porządek w grupie.
Proszę o odpowiedź do dnia: 24 maja do godz. około: 22.00.
Swą obecność potwierdzasz:
1. Odpowiadając na PW do mnie (prywatna wiadomość).
2. Umieszczając post w naszym wątku.
3. Wysyłając maila na: arekgryn@gmail.com (ze swym nickiem!)
4. Wysyłając wiadomość GG na : 7075949 (ze swym nickiem!)
Pozdrawiam i dzięki za zrozumienie.

moja intencja - podzięka dla Nieba za uleczenie Ojca Jamesa Manjackala , mojego ziemskiego Mistrza .
http://de.swoopshare.com/file/62e497dbe ... l.jpg.html
Ojciec James leczył Duchem Świętym , teraz Duch Święty wyprowadził go z krytycznego stanu .

Hej Darku, fajnie, że się odezwałeś.

Moje intencje:
1. O Wiarę i siłę dla Agaty.
2. O szczęśliwą moją podróż.
3. Aby Katolicy mieli odwagę głoszenia swojej wiary.
4. W intencji Krzysztofa o nawrócenie.

Ale dziś ładny dzień, słoneczko świeci, ptaszki śpiewają. Super, miłego dnia Wam Wszystkim życzę!

Mam pytanie. Czy wy też macie wrażenie że życie to tylko sen z którego nie możecie się obudzić ? Że każdy z nas jest jedynie aktorem w marnej sztuce ? Aktorem który nie ma wpływu na to jak będzie wyglądała fabuła filmowego życia ? Przecież to wszystko jest bezsensu. Dlaczego Bóg zamiast nas karać to nie zniszczył prawdziwego winowajcę tego całego zamieszania z grzechem pierworodnym czyli szatana ? Co Adam i Ewa byli winni że szatan okazał się o wiele mądrzejszy od nas ludzi.

Witam. Moje intencje na maj

za chrzesnicę która 27.04 czyli w najblizszą niedzielę przystąpi do I Komunii Św. oraz za jej rodziców
za Annę o pokój serca i o trzymanie się mocno krzyża zwłaszcza w momencie gdy nastąpi kres jej ziemskiej wędrówki
za kapłanów,siostry i braci zakonnych,w sposób szczególny tych których znam i którym obiecałem pamięć w modlitwie
polecajmy Niepokalanej grzeszników prosząc o łaskę nawrócenia dla nich

i Was proszę o modlitwę w mojej intencji,o szczęśliwą podróż i powrót.Dziś cała noc jazdy przede mną i we wtorek cała noc w podrózy powrotnej. Pozdrawiam serdecznie

Piotrze , masz pytanie ? ks. Gabriel Amorth odpowiada na nie w swojej najnowszej książce .
tytuł książki "nowe wyznania egzorcysty" . jeden z rozdziałów ma tytuł "pomówmy o szatanie" .
mam nadzieje że już biegniesz do księgarni diecezjalnej . nie mogę uwierzyć że tym razem będę obecny na sobotniej egzorcyzmowanej mszy o uzdrowienie .
http://de.swoopshare.com/file/ed309d577 ... 1.jpg.html
następnie powrót do kraju kanclerki Anielci , a po drodze - tym razem Licheń .

Witam wszystkich
potwierdzam swoją obecność,
moje majowe intencje:
1. za nasze chrześnice: Liliannę i Lenę o błogosławieństwo Boże i opiekę Niepokalanej Maryi Panny
2. za wszystkie mamy by były wspierane i otaczane opieką w trudnościach
3. w intencji ołmy Hiledagardy i babci Antoniny z okazji urodzin
4. o zgodę w naszej rodzinie
5. o dar rodzicielstwa dla nas

Pozdrowienia dla wszystkich:)

Odpowiadam od siebie. Ja nie odnoszę takiego wrażenia. Wiem i czuję to namacalnie, że Bóg opiekuje się mną każdego dnia, w każdej chwili, że jestem w Jego rękach, jak dziecko na rękach kochającego Rodzica.
Kiedyś zadawałam sobie pytanie o wolność człowieka. Dlaczego nikt z nas nie był pytany czy w ogóle chce istnieć. Dlaczego Bóg Ojciec nasz, dał nam życie bez naszej decyzji. I jedynym możliwym wytłumaczeniem, dlaczego Bóg powołał nas do życia bez naszej decyzji, jest to, że nas ukochał tą Miłością, którą sam On jest. A ja mając dokonać wyboru: czy chciałabym czy nie chciałabym istnieć, wybieram: "chcę istnieć" i dziękuję Ojcu Przedwiecznemu, że mnie stworzył i moim ziemskim rodzicom, że brali udział w tym akcie stwórczym
Dlatego Piotrze, życie to nie iluzja, ani marna sztuka, ale Boża rzeczywistość.
Alus, już kiedyś Ci miałam to powiedzieć, że podziwiam Twoją cierpliwość w dialogach z różnymi na/zawiedzonymi na tym forum
No i bentornato Dariuszu.
Pozdrawiam. Z Bogiem.

Arek

Przytrzymaj miejsce na intencje dla mnie do piątku. W piatek czeka mnie bardzo wazna rozmowa, która zadecyduje o przyszłości. Mam nadzieje, że moja intencja będzie dziękczynna....a na razie to prosze o modlitwę by tak sie stało

P.S.
Nic wiecej na razie nie napisze Ale westchnijcie do św. Józefa Robotnika za mna

magda - cierpliwość na forum to nic w stosunku do cierpliwości przeżycia w związku małżeńskim 40 lat

Zenek ode mnie masz westchnięcie ;D
Arku potwierdzam swoją gotowość

A odemnię z nowościami musicie poczekać jeszcze może do końca Maja
Aluś szacunek

Najgorzej w moim życiu rozwala mnie ta monotonia. Ciągle to samo. Na okrągło. A samotność połączona z potwornym lękiem to jeszcze potęguje. Czasami mam już wszystkiego dość. Już jestem zmęczony tym życiem. Sorry za smęty ale ja już nie mogę. Ja jestem ciekaw który ból jest gorszy ? Ból fizyczny czy ból psychiczny ?

Mówisz o bólu roz­sta­nia, a co po­wiesz o ciągłym trwa­niu w sferze nies­pełnionych obiet­nic, wspom­nień i -wreszcie- niepew­ności włas­nych uczuć ?!

Wie­czo­ry są naj­gor­sze. O, tak. W ciągu dnia da się ja­koś żyć. Jed­nak, gdy za­pada zmie­rzch, zew­sząd wy­pełzają wspom­nienia. Wszys­tkie prze­pełniają bólem, za każdym ra­zem na no­wo i z większą siłą.
Czas nie leczy ran. Możemy to so­bie wma­wiać, lecz praw­da jest in­na: czas tyl­ko mas­ku­je ból. Wspom­nienia blakną, ale ser­ce na­dal czu­je to sa­mo. Można to porównać do kur­tyn w teat­rze, które po skończo­nej sztu­ce od­dzielają nas od ak­torów. Wiemy, że na­dal tam są, czu­jemy ich obec­ność, jed­nak nie ma­my z ni­mi kon­taktu wzro­kowe­go.
Z cza­sem jest tak sa­mo – wspom­nienia na­dal tkwią w naszej podświado­mości, zasłonięte swoistą kur­tyną, jaką nasz umysł tworzy, by od­se­paro­wać to, co spra­wia nam ból.

Prze­nieść się w cza­sie...Za­pom­nieć o te­raźniej­szości...Zro­zumieć co stra­ciliśmy.Nap­ra­wić wyrządzo­ne krzyw­dy. Us­trzec się bólu. Za­pobiec cier­pieniu. Zrozumieć...

Czyż tak nie było by le­piej ?
Zmienić bieg wy­darzeń. Zniszczyć niepow­tarzal­ne chwi­le. Za­pom­nieć o poz­na­nych miej­scach i ludziach. Zat­ra­cić się we wspomnieniach...
To już nie jest tak łat­we praw­da ?

Zdecydowanie bardziej boli ból psychiczny, ból duszy, jak psychiatrzy nazywają depresję.
Piotr ewidentnie masz dołek, znam to z autopsji. Rozumiem jak bardzo człowiek wtedy pragnie uciec od siebie samego
Nie będę Ci pisać bezsensownych porad w rodzaju weź się w garść chłopie, zapytam jedynie - korzystasz z pomocy psychiatry czy psychologa? Może należy sięgnąć po tego rodzaju pomoc.