Mam 22 lata jestem z moją pierwszą dziewczyną od roku razem. Mój skarbuś ma 19 lat. Jak ją poznałem to miała juz 2,5 rocznego synka, urodziła w 3 gimnazjum z ojcem poprzedniego dziecka rozstała się po czterech burzliwych latach. Jesteśmy z normalnych rodzin mamy pracę i jesteśmy ze sobą przeszczęśliwi !.
Nasz problem polega na tym, że jest w 5 tygodniu ciąży.

Moje nastawienie jest tylko jedno aby URODZIŁA nasze dziecko ! Od razu dodam,że jestem bardzo wierzący od 7 lat uczęszczam na msze święte i staram się być jak najlepszym uczniem Chrystusa. Niestety ona nie wierzy ;((( dwa razy jak mi się udało ją nakłonić do pójścia na mszę świętą to poleciały jej łzy w trakcie jej trwania ;( .
Moja dziewczyna tłumaczy mi ,że to nie jest jeszcze dziecko lecz i tak żadne takie słowa do mnie nie przemówią bo jestem wierzący i wiem jak jest na prawdę !.
Nie chce urodzić ze względu na strach ,że nam się nie ułoży w życiu ponieważ nie mieszkamy jeszcze razem, nie mamy stałej dobrze dochodowej pracy, że ona jeszcze chce się bawić, skończyć szkołę zaoczną (weekendową) aktualnie liceum a później dodatkową policealną. Powiedziała ,że nie chce teraz dziecka i ,że będzie miała depresje poporodową dodatkowo, że jej synek strasznie źle to zniesie.
Do tego tłumaczy mi się tym ,że po szkole mieliśmy wyjechać za granicę, również mówi o swoich rodzicach,że każą jej się wyprowadzić. Do tej pory bardzo jej pomagają w wychowywaniu jej synka.
Bardzo ważnym faktem jest to, że ja mam wspaniałych rodziców powiedziałem im od razu jaka jest sytułacja, również są takiego samego zdania jak ja.
Moi rodzice powiedzieli,że nam pomogą we wszystkim. Ja sam wiem,że dam od siebie jak najwięcej !.
Lecz nie wyobrażam sobie faktu jak moja dziewczyna usunęła by ciąże ! a jest mało czasu ponieważ na internecie znalazła numer kogoś kto wysyła leki do usunięcia ciąży i w poniedziałek ma je wysłać !.
Proszę o pomoc jak mam ją nakłonić ! KAŻDY z nas wie jak poważna jest to sprawa. Ona mówi o usunięciu z taką obojętnością i lodowatością, że aż mnie ciarki przechodzą przeraża mnie to a do tego uważa ,że to nie jest jeszcze dziecko ! jak można tak myśleć w ogóle
Proszę jeszcze o odpowiedź czy mi coś może grozić ze strony Bożej ? , jeżeli nie udało by mi się jej powstrzymać ?. Moja dziewczyna powiedziała ,że i tak mi nie powie kiedy by to zrobiła ;(((
Wiem ,że mojej dziewczynie wykluczenie z kościoła za takie coś ;((( to mnie STRASZLIWIE PRZERAŻA ! Pragnę być z nią do końca naszych dni na ziemi RAZEM ! i wziąść ślub kościelny i żyć jak najbliżej Pana Boga bo to jest jedyna słuszna droga prawdy miłości i dobra !!!.
Moim celem jest być uczniem Chrystusa i PRAGNĘ przeżyć te życie jak najgodniej jak najwspanialej z największą miłością oraz dobrocią i trafić do Nieba !
Proszę wszystkich o POMOC jak ją nakłonić aby tego nie zrobiła !! Proszę WAS najdrożsi o rady wskazówki i porady ! Chodzi o życie ludzkie !

Skoro nie wierzy, to już wyklucza się z Kościoła. Czy to już cię nie przeraża?

Miłość jest ślepa

Ty pragniesz, aby Twoje życie było zgodne z nauczaniem Twojej wspólnoty. Natomiast Twoja wybranka z tego co piszesz kieruje się w kierunku odwrotnym niż Ty.
Nie zbawisz jej przez przymus. I zastanów się, czy istnieje szansa, że ona przyjmie Twoją wiarę. Jeśli małe prawdopodobieństwo, to czy warto?

I wreszcie- czy nie jest tak, ze to Tobie bardziej zależy na niej? Skoro nie chce uszanować Twojej decyzji i odmawia Ci prawa do dziecka? A co jeśli już w ogóle nie będzie chciała żadnego?
Po prostu nie planuj przyszłości z nią, tylko przeanalizuj za i przeciw takiego związku na tym etapie, na którym jesteście obecnie, aby ustalić czy warto. Nie zakładaj, że po ślubie ją zmienisz. Ludzie się nie zmieniają tak łatwo.

Jeśli przerażają Cię jej decyzje, to co dopiero w przyszłości....


Nie grozi CI nic. Gdybyś jej dopingował, to tak. Ale robisz tyle ile możesz.

Jak sam piszesz powodem jest strach…co jest jego prawdziwa przyczyna? Czy próbowaliście rzetelnie odpowiedziec na kazde w tych pytan? Dlaczego miałaby mieć depresje poporodowa- może ma uraz z przebiegiem pierwszej ciazy, a raczej porodu lub pierwszych miesięcy opieki nad niemowlęciem? Może boi się społecznej opinii..moze warto byloby udac się do poradni zycia rodzinnego...

Może to ja nie zrozumiałem, ale Autorowi chyba chodzi przede wszystkim o uratowanie dziecka, a nie o radę w sprawię związku.
Ja niestety nie jestem ekspertem w sprawie aborcji, więc nie będę mógł poradzić nic, poza tym, co Autor tak jak ja mógłby znaleźć za pomocą KKK i google.pl.
Poza Tym, Ty znasz swoją dziewczynę najlepiej i wiesz co mogłoby ją przekonać.
Moim zdaniem jednak nie o argumenty chodzi, gdy mówimy o zatwardziałym sercu.
Jest sposób by uratować dziecko i przy okazji rodziców - pokornym sercem z wiarą zwrócić się do Boga.
Jezus dał wiele obietnic tym, którzy tak robią.
Od dziś biorę w modlitewną adopcję Twoje dziecko, dziewczynę i Ciebie samego i zachęcam każdego kto przeczyta ten post, aby zrobił to samo.
Każdy wg swoich możliwości i duchowości, może być np. dziesiątka różańca - nie liczy się forma, ale zwrócenie szerego serca do Miłosiernego Boga.

-.

Dziękuję Wam wszystkim Kochani ! wszystkie Wasze porady wezmę pod uwagę. Prawdopodobnie dziś odbędziemy rozmowę z moją dziewczyną i moimi rodzicami ,i będę ją dalej nakłaniał aby tego nie uczyniła , mam dużo argumentów za ! Dziękuję Przeogromnie za modlitwę ! ja za Was też będę odmawiał !.

Zapytaj jaki to lek i poczytaj w sieci, co nieoczekiwanego działo się ludziom, gdy go wzięli (zgaduję, że mogli gdzieś o tym pisać). Jednak jeśli to jej nie przekona, sądzę, że już nic jej nie przekona. W ogóle nie znam dobrych argumentów, aby ciało bez mózgu uznać za równoważne z człowiekiem, który ten mózg już ma.

Zapytaj ją czy potrafi sobie wyobrazić, że jej małego synka mogłoby teraz z Wami nie być.

Świetny pomysł Kolego. Twoja Kobieta się boi i potrzebuje wsparcia a Tobie się wydaje, że jesteś w szkole średniej i poszukujesz argumentów do rozprawki na zadany temat. Stary sięgnij po jakieś książki filozoficzne i wyjaśnij Jej dlaczego Jej argumenty są źle przemyślane na gruncie logiki filozofa A lub B.

To nie jest kwestia argumentów Kolego. Ty jesteś mężczyzną w tym związku i to Ty powinieneś być oparciem dla swojej Kobiety. To chyba naturalne, że Ona myśli o tym gdzie i jak będziecie żyć. Co to znaczy, że "dasz z siebie wszystko"? Pracowałes już kiedyś? Wiesz ile lat może Ci jeszcze zająć osiągnięcie takich kompetencji żeby móc realnie sfinansować kupno domu? Póki co szukasz wsparcia u starych w ustawieniu swej dziewczyny. Chłopie Ty masz być dla Niej oparciem, ma czuć w Tobie wsparcie, a nie masz poszukać argumentów filozoficznych przy wsparciu rodziców dlaczego jest postawa jest błędna. Ty chcesz z Nią rodzinę założyć. Wtedy to Ona będzie Twoją rodziną, a nie rodzice i to z Nią będziesz już ustalać co będziecie robić, a nie z rodzicami.

Co do kwestii światopoglądowych sprawa jest zaś prosta - Ona nie jest katoliczką i Ona nie będzie przejmować się Twoją filozofią świata.

bardzo wierzacy katolik uprawiający seks przedmałzenski

dokładnie...
takie historie to najlepszy argument na pytanie "Dlaczego warto czekać?"

A kim wy (Margaret_ka, Awa) jesteście, żeby go oceniać?
Jezus pomagał, nie zwracając najmniejszej uwagi na to, dlaczego ktoś potrzebuje pomocy.

Niezły numerek z tego Twojego "Skarbusia". I z Ciebie też, niestety. Jak taki bardzo wierzący katolik może uprawiać seks bez ślubu?! Czyżbyś był z tych, co to modlą się pod figurą...? Taka postawa jest dla mnie obrzydliwością. Jeśli w Twoim życiu Bóg byłby na pierwszym miejscu, to i wszystko inne byłoby na swoim miejscu. Bez względu na to, jak postąpi Twój "Skarbuś", jak wyobrażasz sobie dalsze życie z nią? A tak wogóle, to sam przyczyniłeś się do tego, że ona tak chce postąpić. Jeśli godziłeś się na jeden ciężki grzech (współżycie przedmałżeńskie), to myślała pewnie,że zgodzisz się i na drugi-aborcję. Spodziewałeś się czegoś innego?

Margaret_ko, o ile pamiętam założyłaś temat dotyczący jednego z rodzajów stosunków seksualnych dziwiąc się, dlaczego KK traktuje to tak a nie inaczej.
A tutaj krytykujesz kogoś...

No i gdzie wy wyczytałyście, że on musi być katolikiem. Prawdopodobieństwo duże, ale nie w 100%.

Akurat to dobrze, że tak a nie inaczej wypadło. Lepiej aby omawiali tą kwestię po ślubie? Skoro do tego doszło, to nie omówili dokładnie jak sobie wyobrażają przyszłość, zwłaszcza że oboje mają inne światopoglądy.

A tak wogóle, to sam przyczyniłeś się do tego, że ona tak chce postąpić.
iwonaaster7 łatwo oskarżasz faceta. Ten sam sposób co: zgwałciłem ją, bo ona mnie sprowokowała, to jej wina.

Akurat tutaj jest różnica taka, że on zgodnie z nauką KK współżył z otwartością na nowe życie. Stało się co stało, więc chce wziąć odpowiedzialność, a jego wybranka ma inne poglądy.
Właśnie teraz ma okazję poznać jej prawdziwe oblicze, jej poglądy itp.
I jak widać, jest to dla niego szokiem, bo inaczej ją sobie wyobrażał.

I insynuujesz dziwne wnioski- z pozycji Ja-wiem-co-myśli-Twoja-dziewczyna.
Ma ona już dziecko. Nie usnęła je, tylko urodziła. Więc wnioskował, że postąpi tak samo i nie rozumie, dlaczego chce inaczej i skąd w niej takie poglądy. Lepiej mieć taką wiedzę przed ślubem niż po.